แฟนมาทำงานที่บ้านเกิดเรา แต่ปัญหามันไม่จบแค่นั้นค่ะ
เราให้เค้าพักบ้านอีกหลัง แล้วเราอยู่อีกหลัง เพราะเราสองคนยังไม่แต่งงานกัน แล้วพ่อแม่เราค่อนข้างหัวโบราณ
ยังไม่แต่งงานกันถ้าจะมาอยู่ด้วยกันเลยพ่อแม่เราคงไม่ยอมแน่ จึงให้เค้าอยู่บ้านอีกหลังไปก่อน แล้วเราอยู่อีกหลังแต่งงานกันจึงจะย้ายไปอยู่ด้วยกัน แต่
บ้านอยุ่ห่างกันไม่ถึง 200 เมตรนะคะ  เราให้เค้าทุกอย่างค่ะ อยู่ฟรี  อาหารการกินฟรี พ่อแม่เราไม่เคยว่า
แต่มันมีปัญหาตรงที่เรื่องที่ 1.  เค้ากับแม่เรา เวลาพูดคุยกัน ชอบขัดกันตลอดเวลา เหมือนพอคนนึงพูดอีกคนจะไม่เห็นด้วยตลอด แต่ละคนเอาแต่ความคิดตัวเอง   ยกตัวอย่างเช่นเวลาเค้าเสนอความคิดเห็นอะไรแม่เราจะขัดตลอดและไม่เห็นด้วยตลอด และ พอแม่เราพูดอะไรเค้าก็จะไม่เห็นด้วยเช่นกัน
2.เค้าไม่มีเวลาเลยค่ะ เราเข้าใจนะคะว่างานเค้าหนัก เรื่องงานเราไม่เคยว่าแต่เลิกงานแล้วเค้าควรจะรีบกลับบ้านไม่ใช่หรอคะ ไม่ใช่ไปปารตี้ต่อกับเพื่อนร่วมงานเรื่องปารตี้เราเข้าใจมันต้องมีบ้างในผู้ชายนานๆทีเราไม่เคยว่า  แต่นี่มันทุกวันเลยค่ะ แล้วกว่าเค้าจะกลับก้ 5-6 ทุ่ม  สรุปคือวันจัน-ศุกร์ เราไม่เคยเจอหน้าเค้าเลยค่ะ ทั้งๆที่อยู่ใกล้ๆกัน ตลกมั้ยคะ เค้ามีเวลาแต่เค้ากลับเอาเวลาไปปารตี้กับคนอื่น  พอเราพูดให้กลับบ้านเรวๆบ้างมากินข้าวเยนที่บ้านบ้าง  เค้าก็ว่าเค้าเครียดเรื่องงานจึงไปเที่ยว  เขาว่าเราไม่เข้าใจเขา ปารตี้คือความสุขของเค้า เราไม่ชอบในความสุขของเค้า  เราผิดหรอคะ ที่เราแค่ขอให้เค้ามีเวลาให้เราบ้างทั้งๆที่เค้าก็ว่าง  สุดท้ายเราโดนบอกเลิกจ้า เพราะไม่เข้าใจเค้า คงจะต้องปล่อยเค้าไปใช่มั้ยคะ

เราควรทำไงดีคะ
ปล. ด่าได้แต่อย่าแรง