หลังจากที่ได้มีโอกาสเข้าไปไหว้สักการะศาลเจ้าที่แห่งหนึ่ง (คนแถวนั้นเรียกศาลปู่แสง) ผมเข้าไปเจอคุณตาคนหนึ่งแก่ๆ อายุน่าจะประมาณ 70 -80 แกดูแลทำความสะอาดบริเวณศาลอยู่ ผมเลยเข้าไปขออนุญาตแก เพื่อกราบไหว้สัการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ผมเคยมาอยู่อาศัยที่นี่เป็นเวลาสี่ปี (เรียนจบพอดี ยังไม่เคยเข้ามากราบไหว้ ไม่รู้อะไรดลใจเหมือนกัน) เนื่องจากว่าผมกำลังจะไปสมัครงาน เลยอยากมาขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็ได้คุณตาคนนั้นแกเดินเข้ามาหาและแนะนำถึงวิธีปฏิบัติตัวยังไงๆ ตั้งแต่การกราบไหว้ จุดธูปเทียน บูชา บนบานสานกล่าวว่าขอให้ได้ตำแหน่งนั้นตำแหน่งนี้ คุณตาคนนั้นแกก็ถามผมว่า ต้องการมาขอพรหรือว่ามาบนบาน แกก็เล่าถึงกิตศัพท์ที่เลื่องรือของศาลปู่แสงให้ผมฟัง ผมเลยตัดสินใจบนบานว่าขอให้ได้ (คุณตาแกก็บอกสับเสร็จเลยว่ามี เครื่องสังเวยอะไรบ้างๆ เช่น เหล้า ไห ไก่ตัว หัวหมู ดอกไม้ธูปเทียน บุหรี่หนึ่งซอง) ผมก็พยายามจำไว้ คราวนี้ในระหว่างที่ผมจุดธูปไหว้ขอพรท่านอยู่ ก็เหมือนมีคนมาเป่าธูปใส่หน้าอยู่หลายครั้งมากครับ ประมาณ 10 ครั้งได้ คือปกติควันธูปจะลอยขึ้นด้านบน แต่นี่ก็ไม่ค่อยมีลมเลย ทิศทางของธูปมาจากฝั่งด้านรูปปั้นของปู่แสง จนผมเริ่มตะหงิดใจ จากนันไม่นานอยู่ๆ ผมก็ขนลุกซู่ขึ้นมา (ตอนนี้นั่งพิมอยู่ก็ขนลุกครับ) นั่นแหละ... แล้วหลังจากนั้นผมก็กราบลาท่านและออกมานั่งคุยกับคุณตาคนนั้นซักพัก ถึงเรื่องที่เกี่ยวกับศาลปู่แสงแห่งนี้ ผมก็เลยว่าจะลาแกกลับแล้ว บังเอิญพอผมหันหลัง อยู่ๆ แกก็พูดประโยคนึงออกมา "ได้บ่ได้ กะมาเลี้ยงแหน่ อดอยากปากแห้งมาโดนแล้ว" (แปลเป็นภาษากลางก็คือ การที่ผมมาบนบานไว้ ต่อให้จะได้งานตำแหน่งนั้นหรือไม่ ก็ขอให้กลับมาเลี้ยงหน่อย เพราะอดอยากปากแห้งมานานแล้ว) ตอนนั้นผมก็ไม่ได้เอ็ดใจอะไร เลยกลับห้อง นึกได้เลยเล่าให้แฟนฟัง เท่านั้นแหละครับ ตอนเล่าอยู่ๆ ก็ขนลุกและก็เริ่มเอ็ดใจว่า เอ๊... นี่มันใช่คำพูดของคนปกติหรอ ? ตอนผมพูด แฟนผมก็เริ่มชักสีหน้ากลัวๆ และบอกว่าขนลุกเลย และเราก็มองตากันเป็นสายตาเดียวกัน ขนลุกมากๆ เลยครับ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกท่านในห้องพันทิป คิดว่าเหตุการณ์นี้มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือว่าผมคิดไปเอง หรืออะไรยังไง ช่วยชี้แนะ แลกเปลี่ยนเรียนรู้หน่อยนะครับ ขอบคุณครับ