เรื่องมันยาว ขอเล่าเกริ่นแบบรวบๆก่อนละกันนะคะ  คือเราเป็นเลสเบี้ยนนะ (หญิงรักหญิงอ่ะ) ละเราแอบชอบรุ่นพี่ปี 4 คณะเดียวกันแต่เรียนคนละสาขา ละในคณะจะมีชมรมหลายชมรม เรากะพี่คนนั้นอยู่ชมรมเดียวกัน พี่คนนั้นเป็นรองประธานชมรมละเราเป็นเลขา ออกงานด้วยกันบ่อยๆ ครั้งแรกที่เราแอบชอบพี่เขาคือเดินทางไปเชียงใหม่ ไปในนามชมรมนั่นแหละ ละต้องเดินทางไปพักที่กรุงเทพก่อนหนึ่งคืนก่อนที่จะขึ้นรถที่กรุงเทพต่อไปยังเชียงใหม่ ตอนนั้นเราเขินมากนะเพราะพักก็พักด้วยกัน ครั้งแรกได้อยู่กับคนแอบชอบแบบไกล้ชิดอ่ะเนอะ 555555555 หลังจากนั้นเราก็แอบชอบพี่เขาอยู่อย่างนั้นแหละและชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนมาถึงวาเลนไทน์ปีก่อน มันตรงกะจัดงานชมรมพอดีงานไรไม่รู้จำไม่ได้ เราก็เลยไปสั่งดอกไม้ช่อใหญ่มากนะ กะว่าจะบอกว่าเราชอบพี่เขาวันนั้นแหละ เขาก็พอรู้ๆแล้วแหละว่าเราชอบเขา และแล้วววว เราก็มาถึงงานชมรมละเห็นเขานั่งยุโต๊ะม้าหินอ่อนยุหน้าคณะพอดี เอาล่ะ !! รวบรวมความกล้า ถือดอกไม้ช่อโตนั้นพุ่งไปที่เขาทันที เราก็เลยบอกว่า เซอร์ไพร์สค่ะ ละก็ยิ้มให้ (ไม่กล้าบอกรัก) งือออออ พี่เขาก้เขินนะเว้ยอันนี้ไม่ได้มโน และเขาก็รับดอกไม้ไปละบอกว่า ขอบคุณค่ะ แล้วเราก็เลยเดินไปหาเพื่อน หลังจากนั้นก็คุยเฟสกันเกือบทุกวันแต่เป็นเราที่ทักเขาก่อน ก็คนแอบชอบอ่ะเนอะ T_T แต่มีความสุขมากนะตอนนั้นอ่ะ ก็คุยความสำพันธ์พี่น้องมาเรื่อยๆ -----------------> ตัดภาพมาที่วันที่พี่เขาเรียนจบ เราก็เลยซื้อดอกไม้ช่อโตให้เขาอีกครั้ง ตอนนั้นโคตรใจหาย ว่าจะไม่ได้เจอพี่เขาอีกแล้ว คงเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน ก็เลยเเอาดอกไม้ไปมอบให้และถ่ายรูปกัน และก็แยกกันเพราะพี่เขาต้องไปถ่ายรูปรวมของมหาลัย เราก็รีบไปธุระสำคัญก็เลยไม่ได้ล่ำลาอะไรกันเลย ตอนเย็นเราถึงทักเฟสไปประมาณว่า ต่อไปคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วเนอะคิดแล้วก็ใจหาย พี่เขาเลยบอกว่าสักวันเราต้องได้พบกัน เออ ลืมบอกประเด็นสำคัญคือ ชมรมเราอ่ะเป็นชมรมพุทธ ละมีญาติธรรมยุคนนึงซึ่งรู้จักเราและพี่คนนั้นเป็นอย่างดีก็สนิทสนมกัน ละทีนี้ช่วงก่อนพี่เขาเรียนจบ พี่ญาติธรรมได้ให้เราไปอยู่บ้านด้วยเพราะเขาไม่มีครอบครัวเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว แกก็บอกว่ามาอยู่กับพี่สิจะได้ไม่ต้องจ่ายค่าหอพี่มีบ้านสองหลังหลังนึงไม่มีใครอยู่ เราก็เลยตอบตกลงไปอยู่กะญาติธรรม หลังจากที่พี่เขาเรียนจบได้ประมาณเดือนกว่าๆ พี่เขาก็ไปสอบนู้นนั่นนี่เพื่อทำงาน !!!!!! ไกล้จะถึงชอทสำคัญละ เมื่อยมือจุง 55555555 ละทีนี้พี่เขาสอบได้ที่ทำงานในเมืองเว้ยแกรรร นี่ยังไม่เท่าไหร่ ด้วยความที่เราสนิทกะพี่ญิาติธรรมทั้งสองคน พี่ญาติธรรมรู้ว่าพี่คนนั้นสอบได้ที่ทำงานไกล้บ้านแก แกเลยบอกให้มาอยู่ด้วยมาอยู่กับเราบ้านหลังเดียวกันกับเรา ตอนนั้นในในทั้งกริ๊ดทั้งกลัว เพราะกลัวเขาไม่กล้าอยู่กับเราสองต่อสอง และคำตอบคือ !! พี่เขาตกลงมาอยู่บ้านหลังเดียวกันกะเรา โอ้ยยยยยยยยยย เขินมากเหอะ !! พี่เขาก้ไปขนของที่บ้านมาอยูบ้านด้วยกันกะเรา นอนที่นอนด้วยกันด้วยนะแกรรรร อิอิ คืนแรกของการอยู่สองต่อสอง เขานอนข้างล่าง เรานอนเตียง แอบเซ็งนิดๆ แต่ก็เพื่อความสบายใจเขา (เราให้เกียรติคนรักมากนะบอกเลย) เขานอนพื้นยุประมาณอาทิตย์นึงมั้ง เราก็นอนเตียงตามปกติ ละคืนต่อมาฝนตกเว้ยแกรรรรร อากาศมันเย็น อิอิ ขอบคุณฝน อ้ากกกกก นางก็ขึ้นมานอนเตียงกะเราบอกว่าหนาว เราก้เลยขยับให้และไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเขาเลยนะ แค่นอนด้วยกันก้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะละ เราเขินมากเว้ย ละนางก็นอนเตียงกับเราทุกคืน ละมีวันนึงเราไม่สบายเป็นไข้ คือวันนี้น้ำตาจะไหล นางดูแลเราดีมาก คอยเช็ดตัว คอยจับหน้าผากอยู่ทั้งคืน คือเรารู้สึกตัวนะแต่เราไม่มีแรงจะลืมตา นางก็ห่มผ้า ละก็นอนกอดเราทั้งคืน โคตรรู้สึกดีอ่ะ หลังจากนั้นมาก้นอนกอดกันทุกวัน ไม่ได้เป็นแฟนเพราะเราไม่อยากเสียเขาไปเราเลยบอกเขาว่า อยู่แบบนี้แต่ต่างคนก็ห้ามมีใคร มันมีความสุขแบบบบอกไม่ถูกอ่ะ นางชอบให้เรานอนจูบหน้าผากและกอดจากด้านหลัง คือใส่ใจกันทุกอย่างต่างคนต่างรู้สึกดีต่อกัน รักแบบไม่มีเงื่อนไข ^--------^  ขอโทษที่เขียนแบบงงๆวกไปวนมานะคะไม่ค่อยได้มาเขียนอะไรลงพันทิป เราแค่ดีใจที่มีคนคนนี้อยู่ข้างๆทุกวัน คนที่ฉันตั้งความหวังว่าอยากใช้ชีวิตด้วยเมื่อปีที่แล้ว และมันก็มาถึง เค้ารักแกนะหมู ตอนนี้เราอยู่ปี 4 พี่เขาทำงานได้จะปีนึงละ ก็ 6-7 เดือนละมั้งที่อยู่ด้วยกันมา