เรามีเรื่องจะเล่าให้ทุกคนอ่าน ซึ้งเราอยากให้ลองคิดตามแล้วบอกเราที่ว่า เราไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม

เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันก่อน เราไปเดินตลาดนัดเป็นตลาดหน้าศาลชลบุรี เราเป็นคนซื้อของง่าย ถ้าถูกใจเราซื้อเลย แทบไม่เคยต่อ เพราะเราเข้าใจ เราก็เป็นแม่ค้าคนนึงเหมือนกัน
ช่วงนี้เรากำลังหาหูฟังบลูทูธใช้ เอาไว้ฟังเพลง ซึ่งเราเช็คราคาตามเวปออนไลน์ไว้บ้างแล้ว และมีแบรนด์ในใจไว้แล้ว ราคาก็ประมาณ 900บาท ซึ่งสำหรับเรา ถ้าจะเอา ไม่มีคำว่าแพง
ตัดฉากกลับมาที่ตลาดนัดหน้าศาลต่อ ตอนที่เราเดินดูของไปเรื่อยๆ
ก็เจอร้านเล็กๆขายฟิล์มกระจก สินค้าไอที ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาของเรากับพ่อค้า

เรา - มีหูฟังบลูทธมั๊ยคะ
พ่อค้า - มี...หลายแบบเลย (น้ำเสียงเรียบๆธรรมดา)
เรา - มีแบบไหนบ้าง อยากได้แบบไม่ใหญ่มาก
พ่อค้า - เปิดของที่อยู่ในกล่องให้ดู (เขากำลังจัดร้าน)
เรา - ขอถามราคาก่อนค่ะ
พ่อค้า - 650 คับ ร้านผมขายแต่ของแท้ ประกัน1ปี แล้วผมก็ไม่ง้อลูกค้าด้วย อยากซื้อก็ซื้อ ผมมาขายตลาดนัดเอามันส์ บ้านรวยแล้วจะทำไม
เรา - สตั๊นมาก ...

แล้วเราก็เบะปากนิดๆแล้วหันไปมองหน้าลูก ต่างคนต่างรู้กัน ว่าเขาพูดใส่เรา

เสียดาย1.เราไม่ได้ต่อปากต่อคำ ซึ่งควรตอบไปว่า ที่ดูมาก็ยี่ห้อนี้และแพงกว่านี้ คือถ้าพาอค้าไม่พูดแบบนี้เราก็ซื้อ
เสียดาย2. การมองลูกค้าแค่ภายนอก คือคุณสมบัติชั้นเลวของนักขาย ถ้าบอกว่าบ้านรวยมาขายเอามันส์เราว่าไม่ใช่ เราใส่รองเท้าของแท้ทุกคู่นะ กี่พันเราก็หาเงินมาซื้อ ถ้าเราจะเอา

ถาม 1. เราไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม
ถาม 2. หรือเราจะดูจนไปที่จะใช้หูฟังแพงๆ?

ปล.ร้านขายฟิล์มกระจกร้านนี้ ถ้าเดินเข้าประตูฝั่งสนามฟุตบอล เลี้ยวซ้าย ก็เจอเลย