สวัสดีครับผมชื่อ"ฟิวส์"ครับตอนนี้ผมอายุ 24 ปี ครับ ซึ่งผมเป็นคนที่ไม่เคยสมหวังกับความรักแบบหนุ่มสาวเลยครับนอกจากความรักรักครอบครัว และผมเคยโดนหมอดูทักว่าผมเป็นคนอาภัพรักและผมไม่เคยเชื่อเลย จนมาถึงทุกวันนี้ผมเลยลองคิดย้อนไปกับคำที่หมอดูทัก เอ้ะ!รึมันอาจใช่ แต่คิดอีกแง่นึงอาจเป็นเพราะนิสัยผมรึป่าว งงตัวเองเหมือนกัน
เข้าเรื่องเลยน่ะครับ หุหุ--" สำหรับผมแล้ว"คนขี้หึงมันผิดน่ะครับ"เพราะความขี้หึงมันจะเหมือนทำให้อีกฝ่ายไม่ได้รับความอิสระ และรู้สึกว่ากำลังจะโดนกีดขวางการเป็นตัวของตัวเอง
ที่ผ่านมาด้วยที่ความเป็นคนขี้หึงมากถึงมากที่สุดเลยทำให้ผมไม่มีแฟนถึงทุกวันนี้ หึงแม้กระทั่งตอนจีบ สำหรับผม ผมไม่รู้ตัวเลยน่ะครับว่าบางทีการเป็นห่วง หรือการเอาใจใส่มากเกินไป แต่อีกฝ่ายกำลังคิดว่าเรากีดขวางการเป็นอิสระของเขาอยู่(หึง) มันก็เลยเกิดการรำคาญ!!
และที่ผ่านมาสำหรับการหึงหนักมากสำหรับผมคือ ผมจีบผู้หญิงคนนึง แรกๆผมก็ปกติธรรมดาแหละตามประสาคนชอบเขาอ่ะเนอะ แต่พอคุยนานๆไปมันเริ่มรู้สึกดีมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นคนนิสัยน่ารักมากๆจนผมรักจนหลงนุ่นแหละพูดง่ายๆ 😍 เราก็เริ่มติดตามเขามากขึ้น(ด้วยที่ความอยากรู้จักตัวตนเขามากขึ้น)แต่หารู้ไม่ว่าการที่เราจะรู้จักเขามากขึ้นมันกำลังจะเป็นจุดที่ทำให้เราคิดมากขึ้นเช่นกัน เพราะเราไปเจออะไรหลายๆเรื่องเกี่ยวกับเขาเยอะมาก คุยกะคนอื่นเยอะมาก เราเริ่มรักเขามากเราก้คิดมากธรรมดาใช่ป่ะ เริ่มถามเขานุ่นนี่นั่น โทหาบ่อยขึ้น ทักหาบ่อยขึ้น แต่มันกลายเป็นทำให้เขารำคาญหาว่าเราเยอะ หาว่าเราขี้หึงเกินไป แต่ที่ถามไม่ใช่ว่าถามลอยๆน่ะครับ บางทีผมเจอเองกับตาเลยน่ะครับว่าเขาทำให้เรารู้สึกดีขนาดไหน นั่นแหละครับเขาก้ทำกับคนอื่นแบบนั้นด้วย ถามว่าเป็นคุณๆจะทำไง? แต่สำหรับผมทนไปเรื่อยๆครับ เห็นก้ไม่ต้องพูดเจออะไรก็ไม่ต้องถาม ผมทำได้ระยะนึง. แต่ผมอดไม่ได้จริงที่จะถามเพราะผมรักผมอยากรู้ ผมรับไม่ได้จริงๆกับสิ่งที่เห็น ผมพยายามจะบอกเขาประมานว่าผมรักเขา ผมรู้สึกดีกับเขา ผมอยากเป็นแฟนกับเขา ผมอยากดูแลเขา แต่สุดท้ายผมโดนปฏิเสธครับ เขาบอกว่า"ผมไม่ใช่ ไม่ใช่ ก้คือ ไม่ใช่" "ผมจริงจังกับเขามากเกินไป ผมหึงเขามากเกินไป" แต่ความจริงมันก็คือประมาณว่า ที่เขาไม่ชอบผมเพราะผมขี้หึง ผมไม่ใช่เพราะว่า "ผมไม่ให้เขาคุยกับผู้ชายคนอื่น"
#สำหรับผม คนขี้หึง มันผิดมากๆน่ะ