เริ่มจากแฟนคนแรก ..ไอ้นี่ชื่อเอ ส่วนเราชื่อพี เรารู้จักกันได้เพราะเอแอดเฟสมาหาเรา
เขาเป็นรุ่นน้องใน รร.เดียวกันพอจบมอ.3 มันก็ย้ายไปเรียนที่อื่น
ตอนเราชึ้นมอ.6เปิดเทอมแรกๆมันมาหาเพื่อนที่ รร.เก่ามัน(ก็คือ รร ที่เราเรียนอยู่นั้นเอง)
เพื่อนมันอยู่มอ.5 และมันก็เห็นเราเลยชอบเรา ตามหาเฟสเราจนเจอและก็ทักมา คุยกันจนคบกันค่ะ
เอเป็น ผช แบบว่าพูดเก่งมาก เข้าหาคนได้เก่ง เอดูแลเราดีมากๆแบบจนเราคิดว่าทะเลาะกันบ้างก็ได้555+
เอมารอรับที่ รร ทุกวันไม่ขาด ถือกระเป๋าให้ทุกครั้งโดยที่เราไม่ได้ขอเลย
เอจะมีกล่องพยาบาลเล็กๆไว้เผื่อเรา เพราะเราชอบทำตัวเองมีแผลตลอด
ไม่ว่าจะไปไหนหรืออยู่ไหนมันก็คอยตามไปรับไปส่งตลอดไม่มีบ่นว่าไกลหรือเหนื่อยเลย
คือมันเป็นแฟนที่ดีมากอ่ะ มันเข้าหาเพื่อนเรา พ่อแม่เรา ทุกๆคนรอบข้างเรา
แต่มีเพื่อนคนนึงที่ไม่ชอบมัน(เพราะตอนจีบกันเราไม่เคยเล่าให้เพื่อนคนนี้ฟัง ปกติมีไรจะเล่าบอกหมด)
เพื่อนคนนี้เลยติดแขวะเรากับเอตลอด แต่เอก็พยายามเข้าหาตลอด ทำดีด้วยตลอด
จนเพื่อนคนนั้นเริ่มยุเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มให้ไม่ชอบตาม
..จากแค่ในกลุ่มก็ลามไปทั้งห้องตอนนั้นเรากับเพื่อนไม่มีความรักกันอย่างเดิมเลย
เราเองก็ไม่เข้าใจ ทำไมต้องอคติ ..คิดเอาสิว่ามันแย่ขนาดไหน
เราเป็นคนกลางแต่เพื่อนไม่ชอบแฟนเรา และต่อมา เอก็เริ่มต่อต้านบ้างโดยการดึงเราออกมาจากเพื่อนกลุ่มนั้น(แต่เพื่อนเรากลุ่มอื่นห้องอื่นเอไม่มีปัญหาเลย) จนเราไม่ค่อยได้ไปไหนกับเพื่อน และเพื่อนก็นินทาเราตลอด ไปเรียนทุกวันก็รู้สึกอยู่คนเดียวตลอด
เรากับเอเริ่มคบกันได้นานขึ้น เรามีอะไรกันตอนสามเดือนแรกที่คบกัน ซึ่งเขาเป็นคนแรกที่เรามีอะไรด้วย
เราเริ่มรักเอมาก หลังๆนี้เอชอบบังคับเรา ไม่ให้ไปไหนกับใคร ให้เราอยู่แต่กับเอไปไหนก็ไปกับเอ
จนทะเลาะกันรุนแรง บางทีไปสอบโอเน็ต เอก็ตามมาคุม มาทะเลาะดึงเเขนเราไว้ ทำร้ายเรา
จนเพื่อนอีกกลุ่มมมาช่วยไว้ ส่วนเพื่อนที่อคติกลุ่มนั้น
คอยพูดยุเพื่อนคนอื่นว่า จะไปยุ่งกับมันทำไมเดี๋ยวไอเอก้ต่อยเอาหรอก
เรื่องของมันปล่อยมันจัดการเองเอง มันพูดแบบนี้ทั้งๆที่เรากำลังโดนทำร้ายอยู่
แต่เพื่อนคนอื่นก็มาช่วยไว้  เวลาผ่านไปจริงอย่างที่เขาพูดกัน แรกๆอะไรก็ดี อะไรก็หวาน
แต่หลังๆมาเริ่มแย่ นิสัยเริ่มออก และเอก็กำลังจะเป็นแบบนั้น
วันนึงเราไปบ้านเอ แล้วทะเลาะกันแรงมากค่ะ เราเลยบอกจะกลับบ้าน มันก็ไม่ให้กลับ
เอกระชากเราบ้าง ผลักเราบ้าง บิดแขนเราจนเราร้องไห้
และยิ่งไปกว่านั้นคือตอนเราร้องไห้ มันก็ข่มขืนเรา เราก็ไม่ต่อต้านได้แต่นอนร้องไห้อยู่เเบบนั้น
มันก็ทำของมันจนเสร็จ แล้วก็มาข่มขืนต่อ
เราร้องไห้จนไม่ได้กินอะไรเลย มันเลยซื้อก๋วยเตี๋ยวให้ พอเราไม่กิน มันก็บังคับให้กิน เราก็ขัดขืนไม่กินนะ
รู้มั้ยมันทำอย่างไร มันเอาน้ำก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ
เทใส่เรา ทีนี้เราร้องไห้ดังเลยค่ะ มันก็ต่อยท้องเราและบอกให้กิน ไม่งั้นจะเทน้ำร้อนๆใส่จนกว่าจะกิน
ตอนนั้นความรู้สึกเราแบบเจ็บใจมาก
ทำไมมันถึงเป็นคนแบบนี้ ไม่คิดเลยว่าจะทำกันขนาดนี้ เสียใจที่สุดและผิดหวังมากๆ
....เวลาผ่านไปเราคบกันได้เก้าเดือนกำลังจะปิดเทอม มอ.6 เพื่อนที่อคตินั้นก็ได้ทะเลาะกับเอ
และสั่งให้เราเลิกกับเอ ไม่งั้นจะตัดเพื่อน เราเคลียดมากเลยไม่ตอบคำถามใดๆ
เราเลยปัดๆและบอกเพื่อนว่าต้องไปเฝ้าปู่ที่ รพ. เท่านั้นแหละ มันก็ตัดเพื่อนเราเลย
และบอกว่าเราเลือก ผชมากกว่าเพื่อน ผิดหวังและเสียใจมากที่เพื่อนมอบทางออกให้เราแบบนี้
ที่ไม่เชื่อใจเราแบบนี้ และพอตอนเย็นเราเปิดเฟสมาพอว่ามันโพสประจานเรา
หาว่าเราทิ้งเพื่อนแล้วเลือกผู้ชาย และก็แท็กเพื่อนทั้งห้อง  หลังจากนั้น ประมานเดือนเมษา
เราท้องค่ะ ตอนแรกเราไม่รู้ว่าท้องนะ และตอนท้องจบมอหกแล้วค่ะ ประมานเดือนเมษา
เราเริ่มมีอาการอ่อนเพลียจะอ้วกอยู่ตลอด เป็นแบบนี้มาหลายอาทิตจนเอพาเราไปหาหมอ
ปรากฏว่า ตั้งครรภ์ได้5 สัปดาห์ ตอนรู้จากปากหมอ หมอยังส่ายหัวเลยค่ะ กระดาษที่มือเราล่วงทันที
เราก็มาปรึกษากับเอ ว่าจะเอาไงต่อ เราสองคนก็ยังเด็กทั้งคู่ด้วย
พ่อก็เคยสั่งกำชับเลยว่าอย่าทำมห้ขายหน้า ด้วยแรงกดดันหลายอย่างเราก็ตัดสินใจเอาออกค่ะ
เอก็ไม่มีตัง เราก็ไม่มี เพราะการไปทำแท้งมันต้องใช้เงินประมานสามพัน เอบอกจะยืมเพื่อนมา
เราก้ยืมน้องเรามาสามพัน ช่วงที่เราหาเงินกันอยู่
เราเริ่มแพ้ท้องหนักมากจนแม่บอกว่าอาการเหมือนคนท้อง แต่ก็โกหกเขาไปว่าอาหารเป็นพิษ
ตอนเราแพ้ท้อง เรากินไรไม่ได้ เหม็นอาหาร ปวดหัว เอก็ไม่เคยสนใจดูเเล
ปล่อยเรานั่งอ้วกอยู่เเบบนั้น มันก็นอนดูหนังสบายใจ
ทุกวันเราคิดตลอดนะคะว่าจะเอาออกจริงหรอ เรากลัวบาป เราสงสารเด็ก
แต่ก็อดสงสารพ่อกับแม่ไม่ได้ เราคิดว่ากรรมนี้เราเป็นคน
สร้างมันขึ้นมา เราขอรับกรรมไว้เพียงคนเดียว ไม่อยากให้พ่อแม่มาเสียใจกับการกระทำของเรา
เราไม่ได้เกลียดเด็กในท้องเลย
เรากินอาหาร กินนมบำรุงอย่างดี เวลาผ่านไปเดือนนึง อายุครรภ์เราประมาน 9 สัปดาห์
แล้ว เราไปทำที่สุขุมวิท์ เอเป็นคนพาเราไปทำ
ที่นี่ เป็นสถานที่สำหรับทำแท้งสำหรับคนไม่พร้อม มันไม่ได้เป็นสถานที่เถื่อนะคะ
ที่นี่ถูกกฏหมายและปลอดภัย เราก็กลัวมาก จะทำดีหรือไม่ทำดี
ในขณะที่คิดเราก็เอามือลูบท้องตลอดเวลา จิตใจหดหู่ สงสารเขา อยากขอโทษเขา
อยากให้เขาให้อภัยแม่เลวๆคนนี้ แม้เป็นเรื่องไม่น่าให้อภัยก็ตาม
และเราก็ตัดสินใจเข้าไปทำค่ะ เขาก็มีการเช็คครรภ์ และเข้าไปคุยกับหมอจ่ายตัง
แล้วนั่งรอ เขาจะให้ทำเป็นรอบๆ รอบละประมาน7-10คนได้มั้ง
คนมาทำก็พอสมควรค่ะ มีเด็กมอ.ต้นมาทำกับผู้ปกครองด้วย พอถึงรอบเรา
เราเป็นคนแรกที่ได้ทำ ใจเรากลัวมาก เขาให้ไปรอในห้องเล็กๆ
เพื่อเปลี่ยนชุด และเรียกเราออกไปคนแรก หมอให้ขึ้นไปบนเตียงเอาขาวางลงที่สำหรับอ้าขาแล้วหมอก็เอาหลอดดูด
ยัดเข้ามาในช่องคลอด แล้วดึงหลอดดูด ซึ่งทำสดนะคะมันรู้สึกเหมือนเจ็บท้องเมนส์มากๆ
เจ็บมากจนพยาบาลชวนคุย ไม่ถึงสองนาทีก็เสร็จค่ะ
เขาก็ให้ใส่ผ้าอนามัยแล้วกลับไปที่ห้องพัก กินน้ำร้อนที่เขาเตรียมไว้ให้
นอนพักจนหายปวดท้องและออกมารับยาแล้วกลับบ้าน พอเราถึงบ้านนะ
เราวิ่งขึ้นห้องเลยค่ะ อยู่ดีๆก็ร้องไห้ เอามือลูบท้อง คิดถึงเขาเหลือเกิน
คิดถึงเขาที่เคยอยู่ในท้องเราสองเดือน แม่ขอโทษ แม่ผิดไปแล้ว
เราเอาแต่คิดแบบนี้นอนร้องไห้จนหลับไปเลยค่ะ หลังจากเอาออกแล้ว
ไม่กี่วันเอก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มออกห่าง เริ่มไม่มาหา ทะเลาะกันบ่อย
จนมันทิ้งเราไปมีคนอื่น มันพึ่งคบกับผญคนนั้นก่อนเรากับเอจะเลิกกันอีกค่ะ
มันโกหกเขาว่าเลิกกับเราหลายเดือนแล้วมันบอกแฟมใหม่มันว่าเราอยากทำแท้งเอง(คือมันเองที่พาเราไปทำ) เราเสียใจมาก
ถึงมากที่สุด เราไปหามันที่บ้าน มันก็มาข่มขืนเรา พอเสร็จมันก็บอกว่า
ที่เอาเนี่ยมันไม่ใช่ความรัก แต่เอาเพราะอยากเฉยๆและมันก็ไล่เรา
กลับบ้าน เราเลยขอร้องให้มันไปส่ง ที่บ้านเรา มันก็ยอมไปแบบตัดรำคานอะค่ะ
พอมาถึงมันก็จะกลับเราก็ห้ามมันไว้ขวางหน้ามันไว้
มันขับรถมอไซชนเราเลยค่ะ เราร้องไห้เสียใจมากเวิ้งว้างไปหมด
อาลัยอาวรจะเป็นจะตายอยู่หลายวันเงินที่มันหลอกเอาของเราไปสามพันก็ไม่คืน
ผ่านไปหลายเดือนเราก็เริ่มดีขึ้นเเละ
มันก็ไปมีคนอื่นอยู่หลายคนมันก็กลับมาขอคุยกับเรานะ เราถามมันว่าคิดถึงลูกบ้างมั้ย มันตอบทันทีเลยว่า ไม่
และพักนึงเราก็เลิกติดต่อกันเลย เราบล็อกเฟสลาขาดกับมันเลยค่ะ  ผ่านไปสองเดือนเราก็ยังไม่มีใคร
ตอนนั้นเปิดเรียนมหาลัยพอดีขึ้นปี1 ได้เจอคนใหม่ๆเลยไม่คิดอะไรมาก เราก็อยู่กับเพื่อนใช้ชีวิตปกติ จนเวลาผ่านไป 4เดือน เราก็ได้รู้จักกับ ผช คนนึง
ซึ่งคนนี้แหละค่ะ เป็นแฟนคนที่สองของเรา....(ยังไม่หมดนะคะ)