16-03-59
" อยาก " คำสั้นๆที่เปี่ยมไปด้วยพลัง
และมันมีพลังแบบโคตะระมหาศาลเมื่อคำนี้มันเกิดขึ้นกับผม ;p

เรื่องของเรื่องคือ ถ่ายงานติดๆกันมาหลายวัน พอมีช่วงว่างเท่านั้นล่ะ
อาการอยากหาของกินนอกบ้านก็บังเกิดขึ้นมาซะอย่างงั้น ( อีกแล้วหรอ -*- )
เรียกว่าลืมตาตื่นมาพร้อมความหิวโหย แต่ก็ไม่รู้จริงๆนะว่าจะกินอะไรดี
ไม่มีช้อยในหัวเลยงานนี้  

" เอาไงดี หรือจะไปตายเอาดาบหน้าเหมือนเดิม "
" พูดถึงก็ดีนะ สไตล์เมิงอยู่แล้วนี่ "
" เออใช่มะ รถเมล์สายไหนมาก็ไปละกัน "
ว่าแล้วก็จัดไปพุ่งตัวออกจากบ้าน . . .
[ ลองนึกถึงสายลมและไอแดด ตอนเที่ยงตรง . . . ]
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด OAO !!!!!!!
คือกรี๊ดดังกว่าตอนโดนน้ำมนต์สาดครั้งล่าสุดซะอีก
ร้อน ร้อนโคตร ร้อนชิหาย ร้อนวัวตาย ร้อนควายล้ม ร้อนจนต้องร้องขอชีวิต -/\-

ถึงกับดิ้น กลิ้งกลับมานั่งทำใจในบ้าน
เอาไงดีวะ = =" ( เหงื่อไหลแรงมาก ณ จุดๆนั้น )
.
.
.
แต่ก็นั่นล่ะ เพราะคำว่าอยากคำเดียวจริงๆ
ยังไงก็ต้องออกไปหาอะไรกิน
เอาวะไปไกลๆไม่ไหว กินแถวบางนาก็ได้ฟะ
.
.
.
.
และแล้วทริปตะลุยแดร๊กบางรัก เยาวราช สามย่านของผมก็เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วินาทีนั้น
ห๊ะ!!!!!  O.o