เรื่องมันเริ่มต้นในวัน สงกราน สถานะตอนนั้น ผมมีแฟนที่คบกันมานาน
...เช้าวันนั้น เพื่อนๆ>ผู้หญิงทุกคน ยกเว้นผม< ได้พาผมไปสงน้ำพระ และดูดวงที่วัดแห่งหนึ่ง (เนื่องจากแฟนผมฝันว่าผมไม่มีหัว)
....ผมกับเพื่อน ๆ มีความสุขที่ได้ทำบุญในวันนั้นเพราะพึ่งจบ ม.6 ได้ไม่กี่วัน ต่างคนต่างก็มีเส้นทางที่ฝันแตกต่างกันไป
.....บ้างคนเรียนต่อบ้างคนเริ่มต้นด้วยการทำงานในช่วงก่อนเปิดเทอม หลังจากที่พวกเราทำบุญเสร็จก็ ไปต่อที่บ้านเพื่อน
.....แต่ผมไปซื้ออาหาร กับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ้งสนิทกันดีอยู่แล้ว ในระหว่างที่รออาหาร ผมกับเธอก็นั่งพูดคุยกันปกติ
     (เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ได้นั่งคุยกันแค่สองคน) เราพูดคุยเล่าถึงประสบการณ์ ในการทำงาน ของแต่ละคนแต่มี ช่วงเวลาแค่เสี้ยววินาทีที่
     ผมมองเธอระหว่างที่เธอกำลังพูดและรู้สึกว่า "คนนี้แหละ ผู้หญิงที่นิสัยและนี้แหละ เอ๋อๆ พูดช้า ทำหน้าเอ๋อ-" แบบนี้แหละใช่เลย
>>>จากเพื่อนน่าตาไม่ใช่สเป็ก แต่ก็รู้สึกว่าน่ารักขึ้นมาทันที<<<

หลังจากเหตุการณ์ทุกครั้งที่เห็น ก็รู้สึกดี ทุกครั้งที่ตั้งวง ก็รู้สึกว่าชอบ แต่ติดตรงที่ (ผมมีแฟนอยู่) เลยไม่กล้าเสี่ยงเพราะผมก็รักแฟนของผม
ผมจึงทำได้แค่เพียงแอบชอบ แอบมอง แอบยิ้ม และทำทุกอย่างเหมือนเดิม (กวนกัน ด่ากัน )

....... ก่อนหน้านี้ ผมมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทคบด้วยกันตั้งแต่ ประถม สนิทมากพูดได้ทุกเรื่อง

  เวลาผ่านไป ครึ่งปี
>>และเพื่อนสนิททั้งสองคนนี้ คนนึ่งเพื่อนสนิทอีกคนเพื่อนสนิท ที่ผมแอบชอบ<< เค้าทั้ง2 ก็ได้เป็นแฟนกัน
แต่ผมก็ไม่รู้สึกเศร้าหรือเสียใจ (แอบมีน้อยใจนิด ๆ ) แต่กูมีความรู้สึกยินดีและผมก็เป็นเหมือนคนกลาง คอยพาไปหา กัน อยู่ ตลอด

ผ่านไปไม่กี่เดือน
เพื่อนสนิทของผมทั้งสอง ก็เลิกกัน เพราะ แม่ของฝ่าย(ญ) ไม่ชอบ เพื่อนผู้ชายของผม ... และหลังจากที่พวกเค้าเลิกกัน ผมก็ค่อยเป็นที่ปรึกษา ให้กับพวกเค้าทั้ง 2 คน ผมยังคงติดต่อ และเป็นคนกลางของ เพื่อน มาโดยตลอด

จนเวลาทั้งหมดผ่านไป 1 ปี
...ผมเลิกกับแฟนที่คบกันมา 4  โดยมีเพื่อนคนที่ผมแอบชอบค่อยเป็นที่ปรึกษาเป็นกำลังใจ คุยFacebook และยังคุยโทรศัพท์มาโดยตลอด
.....แต่ผมยังทำใจไม่ได้ ร้องไห้ทุกวัน ที่โดนคนที่เรารัก มาตลอด 4 ปี ทิ้งไปมีคนใหม่
     >>>และผมก็ได้สาระภาพกับเธอว่าผมแอบชอบเธอมา 1 ปี<<< >>>แต่ก็รู้สึกผิดกับเพื่อน(ช) อีกคน<<<


วันนั้นเธอบอกผมว่า เนียนมาก

#หลังจากวันนั้น จนวันนี้เธอรู้ว่าผมชอบเธอ และ เราคุยเฟส คุยโทรศัพท์กันทุกวัน ..... แต่เธอให้เหตุผลที่เราคุยกันทุกวันว่า
    >>>กูเห็นไม่เหลือใคร ถ้ากูไม่คุยกับกูทำไม่ได้ กูยิ่งเป็นคนสงสารคน<<<
..
...
.... ผมไม่เสียใจเลยในสิ่งที่เธอพูด แต่กับดีใจมากกว่าที่อย่างน้อย เราก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
......ถึงผมจะอยากคบกับเธอ แต่ผมก็ทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะผมก็รักเพื่อน(ช)ของผมมาก และมันก็รักเธอมากไม่น้อยกว่าผม

>>>สถานนะตอนนี้ แค่ผมได้คุยกับเธอ ผมก็มีความสุข แค่นี้ก็พอแล้ว .....