เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนเราคบกันได้ 4 ปีกว่าๆ รักๆเลิกๆกันบ่อย แต่ก็กลับมาคืนดีกันเพราะเรารักกันมาก ช่วงหลังๆเราก็ไปอยู่กับเขานอนที่ห้องเขา เราดูแลกันและกันแบ่งหน้าที่กันรักษาความสะอาดห้อง ว่างๆก็ไปตีแบดออกกำลังกายเหมือนคู่รักเท่าไปมีความสุขมากก กลับห้องมาก็ทำกับข้าวกินกัน ดูมุ้งมิ้ง เขารักเรามากๆ อาจะเป็นเพราะรักๆเลิกๆกันบ่อย พอกลับมาคบกันใหม่ ทำให้เค้าหึงเรามากๆ อาจจะเป็นเพราะเราเป็นรองดาวคณะด้วย จากไม่เคยเอาไปโชว์ตัว เขาก็พาไปโน่นไปนี่กับเขาตลอดบ้านเพื่อนเอย รุ่นพี่เอย
จนเราดูออกว่าผิดกับตอนแรกๆที่เวลาเขาเห็นเพื่อนเขาแล้วพาเราเดินหนี อธิบายต่อจากความที่เขาหึงเรามาก เราไม่สามารถไปไหนได้เลย
เพราะเขาจะโกรธและประชดว่าจะไปบ้านเพื่อนตลอด เราก็ต้องยอมไม่ออกไปไหน เพราะกลัวเขาจะโกรธ ถ้าเวลาเราออกไปไหนเขาก็จะถามเวลากลับที่ชัดเจน ใส่เสื้อขาวขาสั้นไม่ได้ เวลาเราอยู่กับเพื่อนเขาก็จะโทรมาถามอยู่กับใครบ้าง มีผชไหม ถ้าเราบอกว่ามีเขาก็จะนอยด์ๆ บางทีเราก็โกหกเขาเพื่อให้เขาสบายใจไม่คิดมากแต่ที่จริงมันก็ไม่ได้มีอะไรหรอก แค่เรากลัวเขาโกรธเราเลยต้องโกหก พอเขาจับได้ก็หนักกว่าเก่า (เขาเป็นคนโมโหร้ายมาก)
แต่สุดท้ายเขาก็จะเบาลง แล้วบอกเราตลอดว่าอย่าโกหกแบบนี้อีกนะ ทำให้เค้าได้ไหม (ต้องยอมเขาจริงๆค่ะ)
ถือว่าเรื่องจับผิดเขาเก่งมาคนนึงและคนเดียว บางทีเราเลือกที่จะทิ้งงาน ยกเลิกการนัดเจอกับเพื่อนเพื่ออยู่กับเขาตลอดเวลาเพราะเรารักเขามาก
ช่วงดีเขาก็ดีช่วงไม่ดีของเขาก็มีแค่ขี้หึงเกินพอดี ด้วยความที่เขาหึงเราจนเราไม่เป็นอันทำงานทำการ มีครั้งหนึ่งเราจำเป็นต้องไปช่วยงานเพื่อน
เพราะเป็นงานเพื่อนที่เราไปผิดคำสัญญากับเพื่อนไว้ สัญญากับเพื่อนว่าจะไปก็ไม่ได้ไป มีโอกาสเลยช่วยเพื่อนเพื่อเป็นคำขอโทษ เราเลยโทรไปบอกเขาตรงๆว่ากลับไปบ้านย่าที่ต่างอำเภอสัก 2 วันนะ  
เรา : ตัวเองเค้าต้องกลับบ้านย่านะ อังคารกลับพุธเย็น
เขา : ไปทำไมอ่ะ
เรา : ช่วยเพื่อนทำงาน เลยให้พักบ้านย่าเค้า เพื่อนจะได้ไม่รำบาก
เขา : แล้วมีใครไปบ้าง
เรา : ก็มี 5 6 คนอ่ะ (มีคนที่เขาไม่ชอบไปกับเราด้วย เราขอแทนด้วย นอ นามสมมุติ)
เขา : ไอ่นั้นไปด้วยหรอ แล้วแต่เธออยากทำอะไรก็ทำ
      ตัดสาย
เราเลยรู้สึกว่า อ้าวไหนให้กูพูดตรงๆ พอบอกตรงๆก็โกรธ เอ้าอคติแล้วแหละ ไม่เกี่ยวกับกูโกหกไม่โกหก ตอนนั้นโมโหมากค่ะ
และด้วยความที่เพื่อนก็ล้อ กลัวผัวหรอ ถ้าไปพวกกูก็ได้อนิสงค์ที่พักบ้านย่า เออๆบลาๆ ใส่กันใหญ่
เราเลยตัดสินใจไป เดี๋ยวแฟนค่อยกลับมาง้อ ในระหว่างที่เราทำงานอยู่บ้านย่าเราเริ่มคุย เริ่มหยอก นอ แล้วรู้สึกว่ามันตลกดี เราเป็นคนแพ้คนตลก
เลยมีใจไปบ้าง แต่ก็เพื่อนนั้นแหละ บวกกับเบื่อแฟนที่ขี้หึงเกินไป พอถึงวันกลับจากบ้านย่า เราโทรบอกเขาว่าจะกลับไปนอนบ้านนะ
เขาก็สงสัยแล้วเขาเป็นคนนึงที่มีลางสังหรณ์ที่ตรงมากๆเหมือนตาเห็น
เรา : วันนี้กลับบ้านนะไม่ได้ไปนอนด้วย
เขา : ทำไมต้องกลับบ้าน ปกติกลับวันพรุ่งนี้ !! (เขาเมาด้วย)
เรา : ก็อยากนอนบ้านอ่ะ ทำไม
เขา : เธอจะคุยกับไอ้ นอ ใช่ไหมที่จะกลับบ้านอ่ะ !! เออ ! เลิกกันเลยไหม
เรา : (พูดในใจเป็ดตาเห็น) ตามใจเถอะ เรื่องแค่นี้ !
เขา : เอ้อ ! กูอยากจะต่อยหน้ามันไอ้
เรา : เอ้า เพื่อนกันทั้งนั้นแยกแยะหน่อย
เขา : แล้วเธอจะนอนบ้านทำไม ทำไมไม่มานอนกับฉัน
เรา : อ้าวก็บอกว่าอยากนอนบ้าน
เขา : เออ งั้นก็มาเอาเสื้อพาไป จะเก็บเสื้อพาไปให้ อยากไปนอนไหนก็ไป !!
เรา : เออ เดี๋ยวไปเก็บเองไม่เป็นไร
เขา : ไม่ต้องขึ้นมาห้องฉัน เธอมาเอาเสื้อผ้าแล้วก็ไปส่ะ !!
ตัดสาย
เดี๋ยวมาต่อค่ะ