มีวิธีใดบ้างที่จะช่วยให้เราไม่ยึดติดกับความคิดถึง ....รู้สึกว่าเวลาคิดถึงมันทรมาณมาก อยากเจอแต่เจอไม่ได้.... อยากคุยแต่คุยไม่ได้... ยิ่งนึกถึงเวลาที่เขาดีกับเราช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมันยิ่งรู้สึกทรมาณ ไม่สามารถห้ามน้ำตาได้เลย จนเป็นเหมือนคนบ้าอยู่ดีๆก็ร้องไห้เพราะคิดถึง
ปล.มีเหตุจำเป็นที่ต้องจากกันโดยที่ไม่ได้ร่ำลากัน T___T