ตอนนี้เรากำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น มีความสุขมากๆตอนเปิดเทอมเพราะได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ตั้งมากมาย เฮฮาไปกันเพื่อน แต่พอปิดเทอมเท่านั้นแหละเรารู้สึกว่าเรากลายเป็นคนละคนไปเลย แค่ในช่วงปิดเทอม มันบอกไม่ถูกจริงๆ คือเรากำลังโสดอยู่เวลาเราเห็นคนมีแฟนก็อยากอยากมีกะเค้าบ้าง แต่เราไม่อยากมีเพื่อคุยเวลาแก้เหงามันเหมือนเราแค่เอาเขามาเป็นสิ่งของ ไม่นานเราอาจจะเบื่อเขาแล้วทิ้งเขาไป แต่ถ้ามีได้ก็โอเคนะเราแค่ขอคนที่เข้าใจในสิ่งที่เราเป็น อาจจะไม่เป็นคนที่ไม่ดีพอแต่เราเป็นคนที่พอดี ไม่กังวลกับชีวิตเพราะยังไม่เจอเหต์การร้ายแรง เรื่องคบคนมันไม่ใช่ประเด้น แต่ ประเด็นมันอยุ่ทีว่าเวลาคนเหงาเค้าทำไรกันนอกจาก ฟังเพลงคนเดียว เล่นเกมส์คนเดียว ดูหนังคนเดียว กินคนเดียวทำอะไรก็ทำคนเดียว เข้าใจฟิวลิ่งใช่ใหม... ขนาดอยู่กับครอบครัวยังรู้สึกเหงาเลย มันไม่เหมือนตอนเรายังเด็กๆ มีอะไรทำตั้งเยอะแยะแถมอยู่คนเดียวก็ไม่เหงา พอเริ่มอยู่ในเยาวชน ความรู้สึกมันเปลี่ยน  ไม่มีงานไม่มีการ อ้อเราเพราะอายุไม่ถึงแค่อีกปีเดียว ปีเดียวทำไมมันยาวขนาดนี้ (อยู่ต่างประเทศ) เราเลยเอาแต่นั่งๆนอนๆเล่นโซเชียล ที่เล่นเพราะอยากมีเพื่อนคุยแก้เหงา แต่ไม่ค่อยมีคนตอบกลับเลย เฮ้อเซ็ง... ทั้งหมดขอความเราแค่อยากบรรยายนี้ความรู้สึก ถ้าใครคุยกับเราก็คุยได้มันเหงามากต้องการเพื่อนคุยด้วย หรือใครมีคำแนะนำว่าเราต้องแก้ปัญหานี้ยังไงหรือคำถามก็คอมเม้นต์เลยเราจะได้ตอบแบบตรงๆและเอาข้อเสนอไปทบทวน