สวัสดีค่ะ เราชื่อ นา (นามสมมุติ) เมื่อหลายเดือนก่อนเราเคยทำผิดไปคุยกับแฟนคนอื่นเขา แต่เราก็คิดได้และก็เลิกยุ่งกับเขาไป จนเราได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง(บัส)วันนั้นเป็นวันมอบตัว เรามาพ่อกับแม่คะ เราได้เจอกับเขาไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญหรืออะไรที่ทำให้เราจ้องตากัน เรารู้สึกทันทีว่าเราชอบเขา เขาไม่ใช่คนท ี่หล่ออะไร แต่เขาเป็นคนมีเสน่ห์ค่ะ แล้วเรื่องในวันนั้นทำให้เรารู้จักกันในวันนี้ หลังจากที่เจอกับเขาในวันนั้น เราก็หวังว่าจะได้เจอเขาอีกตอนปรับพื้นฐานแต่เราก็ไม่เจอ พอเปิดเทอม เรากับเขาเดินสวนกันบ่อยมากค่ะ แล้วบังเอิญที่เขาเป็นเพื่อนกับเพื่อนเก่าเราตอนเข้าแถวตอนเช้าเราได้นั่งข้างเขา แล้วเพื่อนเก่าเรา (จี) พูดขึ้นว่า
จี : นา ไอ้นี่ชอบ /////ชี้ไปทางบัส
บัส: ///มองหน้าเราแล้วยิ้ม
นา: บ้าหรออ -/////- (ในใจเขินมาก)
หลังจากนั้นเราก็แยกแถวกันพอดี หลังจากนั้นเราก็ยุ่งกับการเรียนมาก
ผ่านไปสองสัปดาห์
   วันนั้นเรากำลังไปเก็บสมุดเพื่อนค่ะแล้วเพื่อนห้องเราดันเป็นเพื่อนกับห้องของบัสอีกเราก็เลยไปเจอเขาที่โรงอาหาร
เพื่อนเรา: นา บัสเรียก //////ยื่นสมุดให้
เรา : ห้ะ ว่าไง
บัส : เปล่า แล้วก็ยิ้ม
  เราเป็นคนที่ไม่เคยเชื่อในรักแรกพบเลยเพราะเราคิดว่าความรักความชอบมันจะเกิดขึ้นทั้งๆที่เราไม่รู้จักกันหรอ มันเป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับวันนี้ฉันก็เริ่มเข้าใจมากขึ้น แล้วคุณล่ะค่ะเชื่อในรักแรกพบและพรหมลิขิตหรือเปล่าคะ