คือวันนี้เราจะมาเล่าเพื่อนคนนึง มีคำหยาบขออภัย
ที่เป็นเพื่อนกันตอนอยู่มหาวิทยาลัย นางใส่เสื้อแขนยาว กางเกง-กระโปรงต้องยาว เราไม่ซีเรียสนะ สไตล์ใครสไตล์มัน
แต่นางปิดยิ่งกว่าแม่ชีเลย ออกไปเที่ยวก็ใส่ชุดนศ.ไปนะ แล้วไปเปลี่ยนข้างนอก บางทีก็ไม่เข้าใจ
แต่เวลาเพื่อนในกลุ่มเม้าท์คนอื่นนะนางจะกัดจะจิกแรงมว๊าก อันนี้คือสนุกเพื่อนๆไง
แต่ประเด็นนางกัดเพื่อนเองไง เพื่อนในกลุ่มอ่ะแก คือเพื่อนในกลุ่มมันไปกันได้หมดไม่เรื่องมากไง
มีมันเนี่ย เรื่องมาก กินนู้นก็ไม่ได้ กินนี่ก็ไม่ได้ อาหารญี่ปุ่นกูไม่ช๊อบ กูรับไม่ได้ ทุกวันนี้หรอ กินเยอะกว่ากูอีกค่ะ
เห็นเพื่อนกินเหล้า ชวนกิน ไม่กิน แต่มามโนให้พวกเพื่อนฟังว่ากูไปเมื่อคืนอย่างนั้น อย่างนี้แต่พอเพื่อนให้กินหนีค่ะ หลบค่ะ
อ้างไปเรื่อยเอดอก แล้วบอกกินมาเยอะ พวก BLEND หงส์ทอง ของไทยกินไม่ได้นะคะ ต้องกิน BACARDI พิมพ์ถูกรึป่าวไม่รู้ขออภัย
พอเพื่อนๆจะซื้อให้บอกไม่กิน ขอโทษนะคะ มไปไหน กินไม่ได้ก็บอกว่ากินไม่ได้ ช่วงนั้นนางติดผู้ค่ะ
สักพักนางกลับมาตั้งใจเรียน ทำตัวเป็นธรรมะ ธรรมโม เข้าวัดทำบุญ กูเข้าใจค่ะ พอเพื่อนพูดถึงเรื่องกินเหล้า
นางบอกกินไม่เป็นไม่เคยกิน เหมือนนางหลุดคำพูดอ่ะ  นางบอกเข้าวัดทำบุญดีกว่า หึหึ
เกรดออกก็ต้องแข่งนะคะ แหมๆๆ พึ่งกลับมาสนใจเอดอก หมั่นไส้ค่ะ
ตอนนี้นางไปแรดกลุ่มไหนแล้วก็ไม่รู้ เหมือนจะเป็นคนดี
นางอาจจะดีนะ ดีกับเพื่อนใหม่อ่ะ ขอโทษถ้าพูดไรผิดไปนะคะได้ระบายก็ดี