สวัสดีค่ะเราชื่อ นุ่น เรามาตามหาคนหนึ่งคน
คนคนนี้เป็นทั้งเพื่อนรัก เป็นทั้งรักแรก เป็นทั้งความทรงจำที่สวยงาม สรุปเป็นทุกอย่างของเรา
แล้วทำไมเราถึงตามหา? เพราะ เราไม่ได้ติดต่อเขา ไม่รู้เขาหายไปไหน ไม่รู้เขาอยากคุยกับเราไหม แต่เรามีความรู้สึกนึงอยากบอกกับเขามาก ไม่รู้จะบอกที่ไกนยังไง หวังว่าพลังโซลเชียลจะส่งความรู้สึกของเราไปให้เขาสักวัน
วันนี้เป็นวันเกิดของเขา สิ่งที่เราทำได้มีแค่เพียง หาของขวัญสักชิ้น แล้วเก็บมันไว้หวังเพียงแค่สักวันจะได้ให้เขา (น้ำเน่ามาก แต่ก็ทำได้แค่นี้จริงๆ) แล้วก็ร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดฝากสายลมไปบอกเขา(บอกมาทุกปีไม่รู้พี่ลมส่งไปถึงหรือยัง) 55 ก็แค่ฝันหล่ะนะ
ข้อความที่เราอยากส่งนั้นเป็นทั้งคำถามและที่เราเก็บมา11ปีละ มันมีมากมายมหาสาร ขอสรุปเป็นข้อๆละกัน ฮิฮิ
1.นายรู้ไหมเราหลงรักนายตั้งแต่ในคาบเรียนวิชา คณิตศาสตร์ เพิ่มเติม วันนั้นเราจำได้ดีเลยแหละว่าเราสองคนเป็นนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ แค่สองคนในวิชานั้น (เราแอบดูชื่อนายตอนไปเขียนชื่อเพิ่มให้ อาจารย์ด้วยแหละ)
2.เราจำได้แม้นกระทั้งคำแรกที่นายพูดกับเรานะรู้ไหม ถึงจะเป็นแค่คำธรรมดา กับรอยยิ้มธรรมดา แต่ภาพในวันนั้นขโมยใจเราไปทั้งดวง 555 (สงสัยกันหล่ะสิว่าคำว่าอะไรของมัน 55 เขาคนนั้นพูดกับเราว่า "เธอๆเราฝากชีทไปวางโต๊ะครูหน่อย" ธรรมดามะ โคตรธรรมดาเลยเนอะ แต่ฟินอ่ะ เอิ้กๆ)
3.นายจำครั้งแรกที่นายมาทักเราจริงจังได้ไหม เราจำได้! (ถึงแม้นมันจะเป็นคำที่ว่าให้เราก็เถอะ ) ยุๆนายก็เดินมาหาเราตรงหน้าห้องนาฏศิลป์แล้วก็พูดว่า "เกิดเป็นคนดำนี่ลำบากหนอ.. ตัวดำแล้วยังกินไอติมสีดำอีก 55" วันนั้นเรากวนตีนนายกลับ แล้วทำนิ่งๆ บอกเลยเราอายมากทำไรไม่ถูก (ทุกคนลองคิดตามนะ มีคนที่เราแอบชอบ ยุๆก็มาทักเราก่อน รู้สึกไงหล่ะ หึหึ)
4.เราอยากถามนายมากว่าทำไมวันนั้นนายถึงพาเราไปหาเพื่อนของห้องนายแล้วประกาศว่าเราเป็นแฟนกัน นายรู้ไหม เราดีใจมากแค่ไหน ถึงนายจะแค่แกล้งเราก็เถอะ แล้วนายรู้ไหม เราเสียใจนอนร้องไห้มากแค่ไหนเวลาใครถามว่าเป็นแฟนกันหรอ แล้วนายปฏิเสธ เราอยากถามว่าทำไม?
5.นายรู้ไหมว่าวันที่นายถามโกหกเราว่ามีร้านขายของแฮร์รี่อยู่แถวโรงเรียน จะพาเราไป เราดีใจมากแค่ไหนที่เราจะได้ไปเดินเที่ยวกับนายครั้งแรก เราบอกเลยวันนั้นเราประหม่ามาก แล้วรู้ไหมเราดีใจแค่ไหนที่นายมาบอกเราทีหลังว่า นายโกหก แค่อยากกลับบ้านพร้อมเรา เราดีใจมากนะ(จขกท. เป็นคนโง่เรื่องเส้นทางมาก วันนั้นที่นายคนนี้พา จขกท. ไปเดินเที่ยว แล้วนางก็เอาเราไปทิ้งไว้หน้าเซเว่นแล้วนางก็เดินไปขึ้นรถสองแถวกลับ นางถามเราว่า กลับถูกใช่ไหม เราบอกไปว่าถูกเพราะกลัวเสียฟอร์ม แต่บอกเลยคร่า สรุปวันนั้นหลงทางเป็นชั่วโมง กว่าจะหาทางกลับไปหน้าโรงเรียนได้ แถมตกรถรับส่งนักเรียนของตัวเองอีก จนต้องนั่งรถกลับบ้านเองครั้งแรก 555โง่เนอะ)
6.เราอยากถามนายว่าทำไมเวลาเราส่งข้อความ ความรู้สึกของเราไปให้นายทางเมลล์นายต้องล้อเราด้วย ทำไมต้องทำเป็นรังเกรียจด้วย เราเศร้ามากกกกก
7.เราชอบมากนะเวลาโทรหานายแล้วคุยกันตอนดึก เราหลงนายมากเลยหล่ะตอนนั้น อิอิ
8.นายจำวันที่เราขอคบนายจริงจังในเกมส์ เกมส์นึงได้ไหม เราจำได้ขึ้นใจเลยหล่ะ วันที่ 8/8/2008 (เลขสวยชะมะ สวยจนจำได้ 55)
9.เราชอบนะ ตอนนายเล่นมุขกับเราอ่ะ ว่า "ร้อนมะ เราเป็นแฟนให้มะ" ที่เราไม่ตอบวันนั้น เราอายจนพูดไม่ถูกหน่ะ
10.นายจำวันที่เราถามนายอีกครั้งได้ไหมว่าสรุปเราเป็นแฟนกันยัง แล้วนายจะมาให้คำตอบเราที่โรงเรียน แล้วเราก็หลบหน้านายทั้งวันจนนายมาตามหาเรากับเพื่อนแล้วเราก็วิ่งหนีเป็นหนังแขกกับนายสองคนหน่ะ วันนั้นเราขอโทษนะที่หนีนาย เรากลัวนายบอกปฏิเสธเหมืนที่ผ่านมา เราทำใจฟังมันต่อหน้าไม่ได้ เรากลัวเราร้องไห้มันออกมา
11.นายจำวันวาเลนไทน์ตอน ม.3ได้ไหมที่เรามีลูกโป่งหัวใจสีชมพู 1 ลูก แล้วนายมีดอกกุหลาบในมือ 1 ดอก นายเดินมาหาเราแล้วบอกเราว่า "แลกกันไหมมีคนให้ดอกกุหลาบมา แต่ไม่ชอบขอแลกกับลูกโป่ง" ตอนนั้นเราเสียใจมากเพราะลูกโป่งนั้นเราตั้งใจให้นาย แต่เราก็กลับบอกนายว่า ได้ๆมีคนให้มาเหมือนกัน กำลังอยากได้ดอกกุหลาบพอดี (ปัจจุบันดอกกุหลาบดอกนั้นเราเก็บติดตัวเสมอ)
12.เราขอสารภาพว่า เรามโนมาตลอดเวลาว่าการที่เราสองคนมาเจอกันเราคิดเสมอว่านายคือพรหมลิขิตของเรา สาเหตุที่เราคิดคือ
12.1.นายย้ายมาตอน ม.2 พร้อมเรา
12.2.เราอยู่สีเดียวกันทั้งๆที่เพิ่งย้ายมา มันบังเอิญดี 12.3.นายกับเราชอบอะไรเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นวิชาคณิตศาสตร์ เล่นเกมส์ แฮร์รี่ และอีกหลายอย่า
12.4.เราบังเอิญเลือกวิชาคณิตศาสต์ เพิ่มเติมเหมือนกันทั้งๆที่อยู่คนละห้อง แต่ก็ได้มาพบกัน
12.5.อยู่ๆเราก็ได้ย้ายบ้านไปอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านนาย (อันนี้เราดีใจที่สุดหล่ะ)
12.6.จำได้ไหมเราเคยรถล้มก่อนไปสอบเหมือนกัน แต่คนละสถานที่ แต่นายล้มข้างซ้าย เราข้างขวา แล้วตอนนั้นเพราะนายหาย พอไปสอบเพื่อนก็แซวว่าเราแอบไปด้วยกันมา อิอิ
13.อันนี้สุดๆมาก เราขอสารภาพอีกเรื่อง เราแอบตามนายไป สะกดรอยหาบ้านของนาย (แอบเป็สโตกเกอร์ เนอะ 55) รู้องศา ซอย หลังจากนั้นขับรถ วนไปค่ะ ขับไปทุกวัน มองบ้านทุกหลัง จนรู้จักกับแม่นายแล้ว แม่นายมาบอกว่า มีคนชอบแอบมาด้อมๆมองๆบ้านนาย (เราสะอึกคะ คนๆนั้น ตรูเอง 555)
14.ตอนใกล้จบ ม.3 แล้วนายบอกเราว่านายจะย้ายไปเรียนต่อกรุงเทพ เรานอนร้องให้สองคืนแหนะ จนแม่ถาม"เป็นบ้าไร ผีเข้านะยุๆก็ร้อง ยุๆก็ร้อง"
15.วันที่นายจะสอบแล้วเราก็ไปไล่ถามคนนู้นนี้ตลอด ว่านายเป็นไงมั่ง ละมีคนมาบอกว่า ปากกานายหาย ทั้งๆที่เรารู้นายมีสำรอง วันนั้นเราเอาตังเก็บที่มีซื้อให้นายหมดเลยทั้งๆที่นายไม่จำเป็นต้องใช้ (หายแค่ปากกาน้ำเงิน อินี่ซื้อ ปากกา แดง น้ำเงิน ลิปควิด ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด ครบค่ะ)แล้วเราก็ฝากเพื่อนนายไปให้ อิอิ
16.เราขอโทษที่เราคุยกับคนหลายคน เรารู้ว่านายก็รู้ เราไม่รู้ว่านายจริงจังกับเราไหม เราคุยแต่ไม่ได้คุยเป็นแฟน เราคุยแก้เหงา เราอยากให้นายทำเป็นสนใจเราบ้าง เราอยากรู้ถึงความรู้สึกของนายบ้างเราเหมือนบ้าอยู่คนเดียว นายบอกกับเราว่าแฟนกัน พอคนอื่นถามนายก็บอกปล่าว ในสายตาคนอื่นเราเหมือนคนโกหกโมเมเรื่องนายขึ้นมาเอง เรารู้สึกแย่
17.เราอยากถามนายสักครั้ง ช่วงเวลา ณ ตอนนั้น นายรู้สึกยังไงกันแน่ เราอยากรู้จริงๆ เราคาใจมาตลอด (เคยเป็นกันไหม คาใจอะไรแล้วมันจะไม่ยอมหายไปจากสมองจนกว่าจะได้คำตอบ) ทุกวันนี้เรายังฝันหานายตลอด เราคาใจถ้านายได้อ่านช่วยตอบเราที
18.เราขอโทษที่ทิ้งนายไป วันนั้น ที่เราหนีออกจากบ้าน ก่อนหน้านั้นสองวันเราโดนแม่เราหนักมากอย่างที่นายรู้จักแม่เราอ่านะ(ขอไม่พูดเรื่องครอบครัวเรานะค่ะไม่อยากพูดถึงแม่แบบเสียหาย ถึงตอนนั้นเราจะโดนมาหนักก็ตาม ตอนนี้แม่ก็ดีขึ้นบ้างงง แล้ว แค่ดีขึ้นอ่านะ 55) ตอนนั้นเราเครียดมากทั้งเรื่องแม่ เราไม่อยากอยู่บ้นหลังนั้นอีก บวกกับเราเครียดเรื่องนายมากยอมรับเลย ที่อยู่ๆนายก็เหวี่ยงใส่ เรื่องไรก็ไม่รู้ที่ในรถรับส่งแล้วจากนั้นนายก็ๆม่คุยกับเราอีกเลย (ช่วงหัวเลี้ยวหัวตอ ความคิดวัยรุ่น อย่าทำตามนะคะ 55)เราเลยตัดสินใจปรึกษาคนๆนึง เรื่องหนีออกจากบ้น เราไม่มีที่ไป เราขอไปอยู่บ้านเขา เขาให้อยู่แต่แลกกับเราต้องไปเป็นของเขา ด้วยความที่หมดหนทางเราเลยยอม (เลวเนอะ)
19.(ใกล้จบละ)เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าที่นายขอรูปเราไป สองรูป นายจะเก็บมันไว้กับตัวเองเราพึ่งรู้ตอนยายเอารูปที่นายฝากมาให้เรา เราชาไปทั้งตัวขอบคุณนะ นายจะอยู่ในใจเราเสมอ
20.(ข้อสุดท้าย)ปัจจุบันนี้เรามีครอบครัวแล้ว แล้วก็มีลูกหนึ่งคน หวังว่านายคงไม่ว่าเรานะ ถ้าเราจะเอาชื่อนายมาตั้งชื่อลูกของเรา(ถึงว่าก็คงไม่ทันละ 555) เรื่องชื่อลูกเราก็ไม่ได้ปิดบังแฟนเราเขารู้เขารับได้เขาบอกมันคือความสุข ความทรงจำดีดีของเราเขาให้เราเก็บนายเอาไว้เสมอ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ เรากับเขาคนนั้นเคยเรียนที่โรงเรียนชื่อดังของลำพูนมาก่อน อักษรย่อ ส.บ. เราจบ ม.3 ปี 2550 (โดยประมานจำบ่ได้แล้ว เอิ้กๆ) นานมากก เราชื่อนุ่น ชื่อจริงก็จีรพร ส่วนคนคนนั้น ชื่อ น. (ย่อเอา เผื่อเขามาอ่านจะฆ่าเราเอา แหะๆ)
ความทรงจำดีๆ ขอบคุณมากจริงๆ
ปล.เราไม่สามารถบอกข้อมูลของเขาคนนั้นได้เดี๋ยวมันจะกลายเป็นเรื่องเรากลัวมีปัญหา ถ้าเจ้สของชื่อไม่อนุยาติให้เปิดเผย
ปลล.เราแค่หวังว่า เราแค่เล่าความรู้สึกผ่านสื่อนี้ สักวันเผื่อเขามาอ่านแล้วรู้ว่าเป็นตัวเขาเอง เขาจะได้เข้าใจความรู้สึกเราสักนิด
ปลลล.เราไม่รู้จะติดต่อเขายังไงจริงๆ ^^ จะขอเพื่อน ของเพื่อน ของเพื่อน เราก็ไม่สนิทกับใคร ตลกดีเนอะ ที่ทำได้คงมีเท่านี้สำหรับเรา
น.
ตามหาคนหนึ่งคน เพิ่อนบอกความรู้สึกดีดี
คนคนนี้เป็นทั้งเพื่อนรัก เป็นทั้งรักแรก เป็นทั้งความทรงจำที่สวยงาม สรุปเป็นทุกอย่างของเรา
แล้วทำไมเราถึงตามหา? เพราะ เราไม่ได้ติดต่อเขา ไม่รู้เขาหายไปไหน ไม่รู้เขาอยากคุยกับเราไหม แต่เรามีความรู้สึกนึงอยากบอกกับเขามาก ไม่รู้จะบอกที่ไกนยังไง หวังว่าพลังโซลเชียลจะส่งความรู้สึกของเราไปให้เขาสักวัน
วันนี้เป็นวันเกิดของเขา สิ่งที่เราทำได้มีแค่เพียง หาของขวัญสักชิ้น แล้วเก็บมันไว้หวังเพียงแค่สักวันจะได้ให้เขา (น้ำเน่ามาก แต่ก็ทำได้แค่นี้จริงๆ) แล้วก็ร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดฝากสายลมไปบอกเขา(บอกมาทุกปีไม่รู้พี่ลมส่งไปถึงหรือยัง) 55 ก็แค่ฝันหล่ะนะ
ข้อความที่เราอยากส่งนั้นเป็นทั้งคำถามและที่เราเก็บมา11ปีละ มันมีมากมายมหาสาร ขอสรุปเป็นข้อๆละกัน ฮิฮิ
1.นายรู้ไหมเราหลงรักนายตั้งแต่ในคาบเรียนวิชา คณิตศาสตร์ เพิ่มเติม วันนั้นเราจำได้ดีเลยแหละว่าเราสองคนเป็นนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ แค่สองคนในวิชานั้น (เราแอบดูชื่อนายตอนไปเขียนชื่อเพิ่มให้ อาจารย์ด้วยแหละ)
2.เราจำได้แม้นกระทั้งคำแรกที่นายพูดกับเรานะรู้ไหม ถึงจะเป็นแค่คำธรรมดา กับรอยยิ้มธรรมดา แต่ภาพในวันนั้นขโมยใจเราไปทั้งดวง 555 (สงสัยกันหล่ะสิว่าคำว่าอะไรของมัน 55 เขาคนนั้นพูดกับเราว่า "เธอๆเราฝากชีทไปวางโต๊ะครูหน่อย" ธรรมดามะ โคตรธรรมดาเลยเนอะ แต่ฟินอ่ะ เอิ้กๆ)
3.นายจำครั้งแรกที่นายมาทักเราจริงจังได้ไหม เราจำได้! (ถึงแม้นมันจะเป็นคำที่ว่าให้เราก็เถอะ ) ยุๆนายก็เดินมาหาเราตรงหน้าห้องนาฏศิลป์แล้วก็พูดว่า "เกิดเป็นคนดำนี่ลำบากหนอ.. ตัวดำแล้วยังกินไอติมสีดำอีก 55" วันนั้นเรากวนตีนนายกลับ แล้วทำนิ่งๆ บอกเลยเราอายมากทำไรไม่ถูก (ทุกคนลองคิดตามนะ มีคนที่เราแอบชอบ ยุๆก็มาทักเราก่อน รู้สึกไงหล่ะ หึหึ)
4.เราอยากถามนายมากว่าทำไมวันนั้นนายถึงพาเราไปหาเพื่อนของห้องนายแล้วประกาศว่าเราเป็นแฟนกัน นายรู้ไหม เราดีใจมากแค่ไหน ถึงนายจะแค่แกล้งเราก็เถอะ แล้วนายรู้ไหม เราเสียใจนอนร้องไห้มากแค่ไหนเวลาใครถามว่าเป็นแฟนกันหรอ แล้วนายปฏิเสธ เราอยากถามว่าทำไม?
5.นายรู้ไหมว่าวันที่นายถามโกหกเราว่ามีร้านขายของแฮร์รี่อยู่แถวโรงเรียน จะพาเราไป เราดีใจมากแค่ไหนที่เราจะได้ไปเดินเที่ยวกับนายครั้งแรก เราบอกเลยวันนั้นเราประหม่ามาก แล้วรู้ไหมเราดีใจแค่ไหนที่นายมาบอกเราทีหลังว่า นายโกหก แค่อยากกลับบ้านพร้อมเรา เราดีใจมากนะ(จขกท. เป็นคนโง่เรื่องเส้นทางมาก วันนั้นที่นายคนนี้พา จขกท. ไปเดินเที่ยว แล้วนางก็เอาเราไปทิ้งไว้หน้าเซเว่นแล้วนางก็เดินไปขึ้นรถสองแถวกลับ นางถามเราว่า กลับถูกใช่ไหม เราบอกไปว่าถูกเพราะกลัวเสียฟอร์ม แต่บอกเลยคร่า สรุปวันนั้นหลงทางเป็นชั่วโมง กว่าจะหาทางกลับไปหน้าโรงเรียนได้ แถมตกรถรับส่งนักเรียนของตัวเองอีก จนต้องนั่งรถกลับบ้านเองครั้งแรก 555โง่เนอะ)
6.เราอยากถามนายว่าทำไมเวลาเราส่งข้อความ ความรู้สึกของเราไปให้นายทางเมลล์นายต้องล้อเราด้วย ทำไมต้องทำเป็นรังเกรียจด้วย เราเศร้ามากกกกก
7.เราชอบมากนะเวลาโทรหานายแล้วคุยกันตอนดึก เราหลงนายมากเลยหล่ะตอนนั้น อิอิ
8.นายจำวันที่เราขอคบนายจริงจังในเกมส์ เกมส์นึงได้ไหม เราจำได้ขึ้นใจเลยหล่ะ วันที่ 8/8/2008 (เลขสวยชะมะ สวยจนจำได้ 55)
9.เราชอบนะ ตอนนายเล่นมุขกับเราอ่ะ ว่า "ร้อนมะ เราเป็นแฟนให้มะ" ที่เราไม่ตอบวันนั้น เราอายจนพูดไม่ถูกหน่ะ
10.นายจำวันที่เราถามนายอีกครั้งได้ไหมว่าสรุปเราเป็นแฟนกันยัง แล้วนายจะมาให้คำตอบเราที่โรงเรียน แล้วเราก็หลบหน้านายทั้งวันจนนายมาตามหาเรากับเพื่อนแล้วเราก็วิ่งหนีเป็นหนังแขกกับนายสองคนหน่ะ วันนั้นเราขอโทษนะที่หนีนาย เรากลัวนายบอกปฏิเสธเหมืนที่ผ่านมา เราทำใจฟังมันต่อหน้าไม่ได้ เรากลัวเราร้องไห้มันออกมา
11.นายจำวันวาเลนไทน์ตอน ม.3ได้ไหมที่เรามีลูกโป่งหัวใจสีชมพู 1 ลูก แล้วนายมีดอกกุหลาบในมือ 1 ดอก นายเดินมาหาเราแล้วบอกเราว่า "แลกกันไหมมีคนให้ดอกกุหลาบมา แต่ไม่ชอบขอแลกกับลูกโป่ง" ตอนนั้นเราเสียใจมากเพราะลูกโป่งนั้นเราตั้งใจให้นาย แต่เราก็กลับบอกนายว่า ได้ๆมีคนให้มาเหมือนกัน กำลังอยากได้ดอกกุหลาบพอดี (ปัจจุบันดอกกุหลาบดอกนั้นเราเก็บติดตัวเสมอ)
12.เราขอสารภาพว่า เรามโนมาตลอดเวลาว่าการที่เราสองคนมาเจอกันเราคิดเสมอว่านายคือพรหมลิขิตของเรา สาเหตุที่เราคิดคือ
12.1.นายย้ายมาตอน ม.2 พร้อมเรา
12.2.เราอยู่สีเดียวกันทั้งๆที่เพิ่งย้ายมา มันบังเอิญดี 12.3.นายกับเราชอบอะไรเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นวิชาคณิตศาสตร์ เล่นเกมส์ แฮร์รี่ และอีกหลายอย่า
12.4.เราบังเอิญเลือกวิชาคณิตศาสต์ เพิ่มเติมเหมือนกันทั้งๆที่อยู่คนละห้อง แต่ก็ได้มาพบกัน
12.5.อยู่ๆเราก็ได้ย้ายบ้านไปอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านนาย (อันนี้เราดีใจที่สุดหล่ะ)
12.6.จำได้ไหมเราเคยรถล้มก่อนไปสอบเหมือนกัน แต่คนละสถานที่ แต่นายล้มข้างซ้าย เราข้างขวา แล้วตอนนั้นเพราะนายหาย พอไปสอบเพื่อนก็แซวว่าเราแอบไปด้วยกันมา อิอิ
13.อันนี้สุดๆมาก เราขอสารภาพอีกเรื่อง เราแอบตามนายไป สะกดรอยหาบ้านของนาย (แอบเป็สโตกเกอร์ เนอะ 55) รู้องศา ซอย หลังจากนั้นขับรถ วนไปค่ะ ขับไปทุกวัน มองบ้านทุกหลัง จนรู้จักกับแม่นายแล้ว แม่นายมาบอกว่า มีคนชอบแอบมาด้อมๆมองๆบ้านนาย (เราสะอึกคะ คนๆนั้น ตรูเอง 555)
14.ตอนใกล้จบ ม.3 แล้วนายบอกเราว่านายจะย้ายไปเรียนต่อกรุงเทพ เรานอนร้องให้สองคืนแหนะ จนแม่ถาม"เป็นบ้าไร ผีเข้านะยุๆก็ร้อง ยุๆก็ร้อง"
15.วันที่นายจะสอบแล้วเราก็ไปไล่ถามคนนู้นนี้ตลอด ว่านายเป็นไงมั่ง ละมีคนมาบอกว่า ปากกานายหาย ทั้งๆที่เรารู้นายมีสำรอง วันนั้นเราเอาตังเก็บที่มีซื้อให้นายหมดเลยทั้งๆที่นายไม่จำเป็นต้องใช้ (หายแค่ปากกาน้ำเงิน อินี่ซื้อ ปากกา แดง น้ำเงิน ลิปควิด ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด ครบค่ะ)แล้วเราก็ฝากเพื่อนนายไปให้ อิอิ
16.เราขอโทษที่เราคุยกับคนหลายคน เรารู้ว่านายก็รู้ เราไม่รู้ว่านายจริงจังกับเราไหม เราคุยแต่ไม่ได้คุยเป็นแฟน เราคุยแก้เหงา เราอยากให้นายทำเป็นสนใจเราบ้าง เราอยากรู้ถึงความรู้สึกของนายบ้างเราเหมือนบ้าอยู่คนเดียว นายบอกกับเราว่าแฟนกัน พอคนอื่นถามนายก็บอกปล่าว ในสายตาคนอื่นเราเหมือนคนโกหกโมเมเรื่องนายขึ้นมาเอง เรารู้สึกแย่
17.เราอยากถามนายสักครั้ง ช่วงเวลา ณ ตอนนั้น นายรู้สึกยังไงกันแน่ เราอยากรู้จริงๆ เราคาใจมาตลอด (เคยเป็นกันไหม คาใจอะไรแล้วมันจะไม่ยอมหายไปจากสมองจนกว่าจะได้คำตอบ) ทุกวันนี้เรายังฝันหานายตลอด เราคาใจถ้านายได้อ่านช่วยตอบเราที
18.เราขอโทษที่ทิ้งนายไป วันนั้น ที่เราหนีออกจากบ้าน ก่อนหน้านั้นสองวันเราโดนแม่เราหนักมากอย่างที่นายรู้จักแม่เราอ่านะ(ขอไม่พูดเรื่องครอบครัวเรานะค่ะไม่อยากพูดถึงแม่แบบเสียหาย ถึงตอนนั้นเราจะโดนมาหนักก็ตาม ตอนนี้แม่ก็ดีขึ้นบ้างงง แล้ว แค่ดีขึ้นอ่านะ 55) ตอนนั้นเราเครียดมากทั้งเรื่องแม่ เราไม่อยากอยู่บ้นหลังนั้นอีก บวกกับเราเครียดเรื่องนายมากยอมรับเลย ที่อยู่ๆนายก็เหวี่ยงใส่ เรื่องไรก็ไม่รู้ที่ในรถรับส่งแล้วจากนั้นนายก็ๆม่คุยกับเราอีกเลย (ช่วงหัวเลี้ยวหัวตอ ความคิดวัยรุ่น อย่าทำตามนะคะ 55)เราเลยตัดสินใจปรึกษาคนๆนึง เรื่องหนีออกจากบ้น เราไม่มีที่ไป เราขอไปอยู่บ้านเขา เขาให้อยู่แต่แลกกับเราต้องไปเป็นของเขา ด้วยความที่หมดหนทางเราเลยยอม (เลวเนอะ)
19.(ใกล้จบละ)เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าที่นายขอรูปเราไป สองรูป นายจะเก็บมันไว้กับตัวเองเราพึ่งรู้ตอนยายเอารูปที่นายฝากมาให้เรา เราชาไปทั้งตัวขอบคุณนะ นายจะอยู่ในใจเราเสมอ
20.(ข้อสุดท้าย)ปัจจุบันนี้เรามีครอบครัวแล้ว แล้วก็มีลูกหนึ่งคน หวังว่านายคงไม่ว่าเรานะ ถ้าเราจะเอาชื่อนายมาตั้งชื่อลูกของเรา(ถึงว่าก็คงไม่ทันละ 555) เรื่องชื่อลูกเราก็ไม่ได้ปิดบังแฟนเราเขารู้เขารับได้เขาบอกมันคือความสุข ความทรงจำดีดีของเราเขาให้เราเก็บนายเอาไว้เสมอ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ เรากับเขาคนนั้นเคยเรียนที่โรงเรียนชื่อดังของลำพูนมาก่อน อักษรย่อ ส.บ. เราจบ ม.3 ปี 2550 (โดยประมานจำบ่ได้แล้ว เอิ้กๆ) นานมากก เราชื่อนุ่น ชื่อจริงก็จีรพร ส่วนคนคนนั้น ชื่อ น. (ย่อเอา เผื่อเขามาอ่านจะฆ่าเราเอา แหะๆ)
ความทรงจำดีๆ ขอบคุณมากจริงๆ
ปล.เราไม่สามารถบอกข้อมูลของเขาคนนั้นได้เดี๋ยวมันจะกลายเป็นเรื่องเรากลัวมีปัญหา ถ้าเจ้สของชื่อไม่อนุยาติให้เปิดเผย
ปลล.เราแค่หวังว่า เราแค่เล่าความรู้สึกผ่านสื่อนี้ สักวันเผื่อเขามาอ่านแล้วรู้ว่าเป็นตัวเขาเอง เขาจะได้เข้าใจความรู้สึกเราสักนิด
ปลลล.เราไม่รู้จะติดต่อเขายังไงจริงๆ ^^ จะขอเพื่อน ของเพื่อน ของเพื่อน เราก็ไม่สนิทกับใคร ตลกดีเนอะ ที่ทำได้คงมีเท่านี้สำหรับเรา
น.