ตอนนี้อายุ สี่สิบสองแล้ว ตอนนั้นเท่าไรจำไม่ได้ ไม่อยากนั่งคิด

รู้แต่ว่าตอนย้ายมาอยู่ใหม่ๆ กม.แปดยังไม่มีไฟแดง สะพานข้ามแยกก้อไม่มี เป็นไปสัญญาณจราจร กระพริบสีเหลือง ทั้งวัน

งานวันพ่อ ปิดถนนกันเลย เอาหนังกลางแปลงมาฉายบนถนนนั่นล่ะ

บ้านอยู่รามอินทรา85 เยื้องๆๆกับรพ.สินแพทย์ ยุคนั้น ซื่อซ.รอดอนันต์6 ( รามอินทรายุคนั้น ชื่อซอย จะแตกต่างกันไป มีรอดอนันต์5 ...รอดอนันต์6...

รอดอนันต์7 คือซ.ข้างรพ.สินแพทย์ที่มี แฟมิลี่ปากซอย ยังงอยู่ว่าทำไมรอดอนันต์1 ไปอยู่แถวโรงหนังเพชรคลองจั่น ใกล้ๆๆนิด้า เพราะรอดอนันต์ทั้งหมด

จะอยู่บนถนนรามอินทราทั้งนั้น )  ตอนหลังกทม.ถึงมาทำชื่อซ.บนถนนรามอินทราใหม่ให้เรียงเป็นเลข อย่างทุกวันนี้

ตอนนั้นมาเรียนป.สอง ถนนไม่มีเกาะกลาง เป็นถนนเล็กๆๆๆรถวิ่งสวนกันไปมา

มีสองแถวแดงด้วยสมัยนั้น  ....ตรงที่เป็นรพ.สินแพทย์ สมัยนั้น เป็นป่าหญ้า มีศาลารอรถ เคยมีรถหลุดเข้าไป ชนคนที่รอรถตาย9ศพ

รร.สายอักษร ตอนนั้นมาเรียนป.สอง เป็นรร.ไม้ทั้งหลัง เล็กๆๆผอ.ตอนนั้นชื่อ ผอ.คมคาย เป็นผญ.ตัวเล็กๆๆผอมๆๆ

ปัจจุบัน ย้ายที่ไปนิดนึง กลายเป็นรร.ขนาดใหญ่ เข้าทางซ.นวลจันทร์ได้ ( รามอินทรา40 )

ค่ารถสมัยนั้น ถูกมากอย่างที่บอก นั่งวินจาก กม.แปด เข้าบ้านห้าบาทเอง  สมัยนั้นห้างแฟชั่นยังไม่มี

ช.คู้บอน เมื่อก่อนกันดารมาก