คือวันนี้ผมนั่ง BTS ไปหาพ่อแม่ที่อิเกีย เมกะบางนาครับ
ก็ลงที่อุดมสุขมาต่อรถที่ใต้สถานี ก็เจอผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดนักศึกษา อายุน่าจะประมาณผม 18 19 ผมไม่แน่ใจว่ามหาลัยอะไร เห็นเข็มคล้ายๆ ใบไม้สามแฉก รึเปล่า? ไม่แน่ใจ
สืบมาแล้ว เป็นเข็มของ สถาบันดนตรีกัลยาณิวัฒนา
จากนั้นผมเจอรถเมล์สาย 2 ซึ่งไปเมกะบางนาได้เหมือนกัน เลยไม่ได้ขึ้นชัทเทิลบัสของทางห้างครับ
ตอนนั้นก็แค่คิดๆ ว่าอดแหละ
จากนั้นเมื่อถึงอิเกีย เจอพ่อแม่ที่โซนร้านอาหารชั้น 1 ซักพัก เธอก็มานั่งที่เคาน์เตอร์บาร์ ผมตื่นเต้นมากที่ได้เจอ
ผมลุกจากที่นั่งขึ้นมา แต่ด้วยความตื่นเต้นไม่เคยเข้าไปหาใครแบบนี้ ก็เลยโทรปรึกษาเพื่อนหน่อยละกัน
โทรหาเพื่อนก็ไม่ติด เงยหน้ามาอีกที เธอก็หายไปแล้ว เศร้า
จากนั้นผมก็เดินออกจากที่นั่นไปกับพ่อแม่ ไปที่ร้านรองเท้า ระหว่างที่รอพอแม่เลือกซื้อ ผมก็เดินกลับไปที่อิเกียชั้น 2 เผื่อจะเจอ
ปรากฎว่าได้เจอเธออีกครั้ง เธอกำลังอ่านหนังสือและฟังเพลง แต่ด้วยความป๊อดของเราเอง ก็ยังไม่ได้เข้าไปอยู่ดี พ่อโทรตามให้เอาบัตรสมาชิกไปให้อีก ผมก็รีบวิ่งไปให้ และกลับมาที่อิเกียต่อ
จนพ่อแม่ซื้อรองเท้าเสร็จ มาร้านอาหารต่อ ผมเลยต้องออกจากอิเกียไปที่ร้านอาหาร เมื่อผมสั่งอาหารเสร็จ ผมรีบวิ่งกลับมาอิเกียต่อ เธอกำลังลุกออกจากที่นั่งเข้าห้องน้ำพอดี ผมก็เลยรอ แต่เมื่อเธอออกจากห้องน้ำ แทนที่ผมจะเข้าไปหาก็ไม่ได้เข้าไป เธอเดินลงบันไดไปโซนโชว์รูมชั้น 1 ผมเดินตามเธออย่างห่างๆ
เอาล่ะ มันเป็นตาเราแล้วแหละที่ได้เอาเข้า ทันใดนั้น เธอเจอกับพ่อของเธอแล้ว อุ้ยยยยยยยยยย อดเลยยยยยยยยย เศร้า ฮือออออออออออออออ
ถ้าเธอได้อ่านกระทู้นี้ ได้โปรดตอบเราหน่อยน้าาาาาา อยากคุยด้วยจริงๆ นะๆๆๆๆๆๆ
แต้งกิ้ว
ตามหาผู้หญิงคนนึง เจอกันใต้ BTS อุดมสุข และเจอกันอีกทีที่อิเกีย
ก็ลงที่อุดมสุขมาต่อรถที่ใต้สถานี ก็เจอผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดนักศึกษา อายุน่าจะประมาณผม 18 19 ผมไม่แน่ใจว่ามหาลัยอะไร เห็นเข็มคล้ายๆ ใบไม้สามแฉก รึเปล่า? ไม่แน่ใจ
สืบมาแล้ว เป็นเข็มของ สถาบันดนตรีกัลยาณิวัฒนา
จากนั้นผมเจอรถเมล์สาย 2 ซึ่งไปเมกะบางนาได้เหมือนกัน เลยไม่ได้ขึ้นชัทเทิลบัสของทางห้างครับ
ตอนนั้นก็แค่คิดๆ ว่าอดแหละ
จากนั้นเมื่อถึงอิเกีย เจอพ่อแม่ที่โซนร้านอาหารชั้น 1 ซักพัก เธอก็มานั่งที่เคาน์เตอร์บาร์ ผมตื่นเต้นมากที่ได้เจอ
ผมลุกจากที่นั่งขึ้นมา แต่ด้วยความตื่นเต้นไม่เคยเข้าไปหาใครแบบนี้ ก็เลยโทรปรึกษาเพื่อนหน่อยละกัน
โทรหาเพื่อนก็ไม่ติด เงยหน้ามาอีกที เธอก็หายไปแล้ว เศร้า
จากนั้นผมก็เดินออกจากที่นั่นไปกับพ่อแม่ ไปที่ร้านรองเท้า ระหว่างที่รอพอแม่เลือกซื้อ ผมก็เดินกลับไปที่อิเกียชั้น 2 เผื่อจะเจอ
ปรากฎว่าได้เจอเธออีกครั้ง เธอกำลังอ่านหนังสือและฟังเพลง แต่ด้วยความป๊อดของเราเอง ก็ยังไม่ได้เข้าไปอยู่ดี พ่อโทรตามให้เอาบัตรสมาชิกไปให้อีก ผมก็รีบวิ่งไปให้ และกลับมาที่อิเกียต่อ
จนพ่อแม่ซื้อรองเท้าเสร็จ มาร้านอาหารต่อ ผมเลยต้องออกจากอิเกียไปที่ร้านอาหาร เมื่อผมสั่งอาหารเสร็จ ผมรีบวิ่งกลับมาอิเกียต่อ เธอกำลังลุกออกจากที่นั่งเข้าห้องน้ำพอดี ผมก็เลยรอ แต่เมื่อเธอออกจากห้องน้ำ แทนที่ผมจะเข้าไปหาก็ไม่ได้เข้าไป เธอเดินลงบันไดไปโซนโชว์รูมชั้น 1 ผมเดินตามเธออย่างห่างๆ
เอาล่ะ มันเป็นตาเราแล้วแหละที่ได้เอาเข้า ทันใดนั้น เธอเจอกับพ่อของเธอแล้ว อุ้ยยยยยยยยยย อดเลยยยยยยยยย เศร้า ฮือออออออออออออออ
ถ้าเธอได้อ่านกระทู้นี้ ได้โปรดตอบเราหน่อยน้าาาาาา อยากคุยด้วยจริงๆ นะๆๆๆๆๆๆ แต้งกิ้ว