อย่างที่ว่าเลยค่ะ เรามีปัญหาหนักใจมาก และมันเป็นเรื่องที่เราไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เลย เพราะเค้าคือเพื่อน ทุกคนรอบตัวก็คือเพื่อนเราทั้งสอง ถ้ามีใครรู้เรื่องมันอาจจะทำให้คนที่รู้ลำบากใจไปด้วย เราจึงอยากระบายและขอความคิดเห็นจากคนที่ไม่เคยรู้จักเราเพื่อความสบายใจของทุกฝ่ายนะค่ะและใครที่เข้ามารู้เรื่องราวของเราแล้ว สัญญานะว่าจะไม่ตามสืบตัวตนของเรา ขอบคุณค่ะ
เกริ่นนำค่ะ....
เราชื่อ กี้ ค่ะ ตอนนี้เราเรียนอยู่ปีสี่แล้ว ในแก๊งเราทั้งผช.(ผช.แท้ค่ะ) และผญ. อย่างล่ะครึ่งค่ะ เราคบกันตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วค่ะ ตอนปีหนึ่งพวกเราเป็นแก๊งแบบเหนียวแน่นมาก แต่พอขึ้นปีสอง ทุกคนเริ่มมีแฟน ก็เริ่มห่างออกไปทีละคนๆ จนสุดท้ายเหลือเราที่เป็นผญ.หนึ่งคน กับผช. อีกหนึ่งคน เค้าชื่อ บอส ค่ะ จิงๆเรากับบอสเป็นคนบ้านเดียวกันค่ะ เคยเห็นกันผ่านๆแต่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มาเจอกันอีกทีก็เซอร์ไพรสเหมือนกันค่ะ อยู่แก๊งเดียวกันอีกต่างหาก ตั้งแต่ปีสองจนถึงปีสี่ เราก้อกล่ยเป็นคู่หูกันค่ะ เราเริ่มสนิทกันมากตั้งแต่ปีสองที่เหลืออยู่แค่สองคน ไปเรียนพร้อมกัน กลับพร้อมกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ทำรายงานด้วยกัน ไปซื้อของด้วยกัน ไปช็อปปิ้งด้วยกัน ไปเป็นเพื่อนกันทุกที่ค่ะ เรียกได้ว่าตัวติดกันเลย เรานิสัยคล้ายกันส่วนมาก แต่นิสัยส่วนน้อยเราแตกต่างกันมาก ส่วนเหมือนทำให้เราเข้าใจกัน ส่วนต่างทำให้เราเติมเต็มกัน เราก็เลยเป็นคู่หูที่เข้ากันได้ดี เค้าเป็นคนขี้เกียจ เบื่อโลก ชอบนอน ชอบความสงบ แต่เราเจ้าอำนาจค่ะ เราขยัน ชอบทำการบ้าน รายงาน พรีเซน เราชอบออกไปหาแรงบันดาลใจ ไม่ชอบอยู่ห้องเงียบๆคนเดียว นั่นคือจุดที่ต่างค่ะ อ่อ อีกอย่างเราอยู่หอเดียวกันและที่สำคัญ ห้องเราอยู่ข้างกันค่ะ เค้ามีกุญแจห้องเรา เราก็มีกุญแจห้องเค้า เข้าได้ตามอัธยาศัย
เข้าเรื่องค่ะ...
ปีสี่ มีพรีเซนหลายตัวค่ะ เราต้องทำงานด้วยกันเยอะ เค้าจะมาห้องเรามาช่วยทำค่ะ บางครั้งเผลอหลับด้วยกัน คือเรานอนด้วยกันจนชินค่ะ ไม่มีอะไรในกอไผ่นะ เราไว้ใจกันค่ะ เราเป็นเพื่อนกันมายังไม่เคยโดนตัวกันเลยค่ะ การนอนด้วยกันจึงเป็นเรื่องที่ปกติมาก
จนวันนึง เราก็นอนด้วยกันเหมือนเคย แต่ตกดึก เรารู้สึกถึงรังสีความร้อนมันเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เราก็เลยลืมตาดู เห็นหน้าเค้าเข้ามาใกล้มาก จนแทบจะจูบเราแล้วค่ะ เราก้อเลยพลิกตัวหันหลังให้ นอนไปสักพัก เค้าก้อกอดเรา เข้าเท้าถูขาเรา แล้วสักพักเค้าก็กลับห้องไป เราลุกขึ้นมานั่ง งงมากค่ะ ตอนนั้น คิดในใจ เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนของชั้น เป็นอะไรของมัน แล้วมันก้อเป็นแบบนี้ประมาณสามวัน ในหัวเราฉงนขึ้นทุกวัน เพราะมันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยค่ะ เราอึดอัดมากค่ะ บอกใครก็ไม่ได้ จะถามมันก็ไม่กล้า
ผ่านมาอาทิตย์นึง มันก็มานอนห้องเราอีกค่ะ ถือเบียร์มาด้วย เปิดหนังดูกัน ดื่มเบียร์ไปด้วย ตกดึก มันมารูปแบบเดิมค่ะ แต่พอเราหันหลังให้ คราวนี้มันดึงเราให้หันหน้ามาหา แล้วจูบเราเลยค่ะ จูบดื่มด่ำมากค่ะ จูบแลกลิ้น จนเรารู้สึกเสียวที่ท้องเลยค่ะ พอเค้าถอนจูบ เค้าก็วิ่งกลับห้องไปเลยค่ะ เรา มึนค่ะ เหมือนทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก ไม่ได้ตั้งตัว งง สับสน และไม่เข้าใจมากค่ะ เช้ามา เราเลยตัดสินใจ จับเข่าคุยค่ะ
เรา:...คิดอะไรกับกูป่าวว่ะ
บอส: ......
เรา: ตอบดิว่ะ นี่กูนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนะเว้ย ทำแบบนี้หมายความว่าอะไรว่ะ
บอส: กูขอโทดว่ะ
เรา: ขอโทด? ขอโทดคืออะไร คิด รึไม่คิดอ่ะ กูอึดอัดนะเว้ย
บอส: ก็ขอโทดที่ทำให้อึดอัดไง
เรา:แล้วคิดอะไรกับกูล่ะ ทำไมไม่ตอบว่ะ
บอส:......
เรา:......
บอส:......
เราเดินกลับห้องเลยค่ะ เก็บกระเป๋า เก็บเสื้อผ้าของใช้ ทุกอย่าง หนีเลยค่ะ ย้ายไปอยู่กับเพื่อนคนอื่น
เพื่อน:เป็นไรว่ะ
เรา:ป่าว เบื่อห้องว่ะ อยากเปลี่ยนบรรยากาศ
เพื่อน:อ่อ แล้วไป นึกว่าทะเลาะกับไอ่บอสมา
เรา: (แมร่งเอ้ย บอกเพื่อนไม่ได้เด็ดขาด)หัวเราะค่ะ ทะเลาะอะไรล่ะ ไม่มีเรื่องอะให้ทะเลาะเลย
เพื่อน:กูก็ว่างั้น เห็นอยู่กันมาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นทะเลาะกันสักครั้ง
คืนนั้นเรานอนร้องไห้ค่ะ ความรู้สึกเหมือนเสียเพื่อนไป มันก็ไม่ได้พูดด้วยว่าคิดอะไรรึป่าว เราอยู่กับเพื่อนประมาณอาทิตย์นึง บอสก็ไม่ได้ติดต่อมา แต่เราเจอกันในห้องเรียน ไม่มองหน้ากันเลยค่ะ เพื่อนๆก็เริ่มสังเกตได้แล้วว่าเราทะเลาะกัน แต่เราก็ไม่ได้พูดให้ใครฟัง บอสก็ไม่พูดเหมือนกัน เราต่างคนต่างใจแข็งมาก และถ้าโกรธแล้วจะไม่พูด ไม่อธิบาย เงียบแทนคำตอบหมด นี่คือจุดที่เหมือน จนเค้าทนไม่ไหวค่ะ โทรมาหาเรา เราไม่รับ แต่ทักไลน์ไป
เรา: มีธุระอะไรรึป่าว
บอส:อยู่ไหน (ตั้งแต่เราออกจากห้องมา มันก้อไม่รู้ว่าเราย้ายมาอยู่กับเพื่อน เราก็บอกเพื่อนไว้ว่า ถ้าบอสถามว่าเราอยู่ไหน ให้ตอบว่า ไม่รู้)
เรา: อยู่แถวนี้แหละ ถามทำไม
บอส: กูเป็นห่วงนะเว้ย หายไปไม่บอก ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้
เรา:ช่างกูดิ เรื่องของกู
บอส:รู้มั้ย เวลากูเปิดประตูเข้าห้องไปแล้วไม่เจอ กูรู้สึกเหมือนใจจะขาด กลับมาเถอะ กูขอร้อง(เราแปลกใจกับคำพูดเค้ามากค่ะ นึกออกมันค่ะ คนที่เก็บตัวเงียบไม่สนใจโลก ขี้เกียจ และเอาแต่นอน เค้าไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อน เพราะนั้นไม่ใช่ตัวเค้าเลย เราเลยคิดอะไรดีๆออกค่ะ)
เรา:ไม่กลับกูจะหนีไปตลอดชีวิต
บอส: กูขอร้องนะ จะให้กูทำยังไงถึงจะกลับมา
เรา:รู้สึกผิดจิงๆใช่มั้ย
บอส:อื้อ กูรู้สึกผิดจิงๆที่ทำให้หนีไปแบบนั้น
เรา:ถ้างั้นต้องขอโทดกู
บอส:กูขอโทด
เรา:ไม่ ต้องเขียนคำว่าขอโทดล้านคำ แปะไว้ทั่วห้องกู และต้องสำนึกในทุกคำขอโทดที่เขียนลงไป
(เรารู้ว่า คนขี้เกียจอย่างเค้าไม่มีทางทำได้แน่นอน เราก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง พอเรารู้สึกสบายใจขึ้น เราก็จะกลับไปเอง)
วันต่อมา เราไม่เจอเค้าที่ห้องเรียนแล้ว เค้าไม่มาเรียนทั้งวัน เราว่าเค้าก้อคงขี้เกียจเหมือเช่นเคย พอตกเย็น เพื่อนชวนออกไปเที่ยว เราก็เลยว่าจะกลับไปเอาชุดที่ห้อง เรากลับไปห้องประมาณทุ่มนึงค่ะ เปิดประตูห้องเข้าไป เราอึ้งมากค่ะ มีกระดาษเอสี่แปะทั่วห้องเราเลยค่ะ ในกระดาษมีคำว่า กูขอโทดนะเพื่อน เขียนอยู่ร้อยคำในหนึ่งแผ่น คือเรายิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัวเลยค่ะ ไม่คิดว่าคนอย่างเค้าจะทำมันจิงๆ ที่เค้าไม่ยอมไปเรียน เพราะเค้าต้องนั่งเขียนขอโทดเราอยู่ เราหายโกรธเลยค่ะ เรารู้ว่าสิ่งนี้มันเกินความสามารถของเค้าและเรารู้ว่าเค้าตั้งใจทำมันมากๆ แล้วเค้าก้อเปิดประตูห้องเราเข้ามาค่ะ เค้ายิ้มแล้วหลบตา
เรา:ที่ไม่ไปเรียนเพราะเรื่องนี้ใช่มั้ย
บอส:กูเริ่มทำตั้งแต่ที่คุยกับเมื่อคืน เพิ่งเสร็จตอนห้าโมงเย็นนี้เอง กลัวจะเปิดมาเจอตอนกูกำลังแปะกระดาษมากเลย นี่หมดกาแฟไปสองกระป๋องแน๊
เรา:ยิ้ม
บอส:หายโกรธแล้วนะ
เรา:หุบยิ้ม
บอส:ทำหน้าเศร้าแล้วเขย่าแขนเรา หายเถอะ นี่กูตั้งใจทำกว่าการบ้านอีกนะ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยทำให้ใครขนาดนี้เลย
เรา:ก็ได้ แต่ต้องทำอีกอย่างนึง
บอส:อะไรอีกอ่ะ
เรา:ต้องพากูไปเอาของกลับห้องด้วย(ของเรายังอยู่ห้องเพื่อนค่ะ ยังไม่ได้เก็บกลับมา กะจะอยู่ต่ออีกหน่อย)
บอส:ทำท่าดีใจมาก ไปเลยมั้ย กูเดินไปหยิบกุญแจรถเลย
้เราทั้งคู่ก้อเลยหัวเราะออกมา มองหน้าแล้วยิ้มให้กัน
แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้นนะค่ะ เดียวมาต่อค่ะ