เห็นด้วยกับ จขกท. นะครับ

การวิจารณ์มันต้องแยกก่อนว่า
1. วิจารณ์ในแง่ของเกมกีฬา คือฟอร์มการเล่น หรือ
2. วิจารณ์ ตัวบุคคล นิสัยส่วนตัว เช่นใครเขม่นกับใคร ใครแฟนหล่อ รวย ฯลฯ

การวิจารณ์ตามข้อ  1. เกมการเล่นวิจารณ์กันไปเถอะครับ มันเป็นปกติของคนดูกีฬาและบอร์ดกีฬาอยู่แล้ว เล่นห่วยจะให้ชมฝืนความรู้สึกกันไปทำไม
การวิจารณ์ ก็เอาให้สุดเลยครับ เท่าที่ลิมิตของบอร์ดนี้จะให้ได้ ไม่ต้องกั๊ก กลัวความรู้สึกนักกีฬาอย่างบางความเห้นหรอก มันตลกครับ
ความเป็นการคิดไปเองทั้งนั้น ที่เชื่อว่าความเห้นตัวเอง (ในแง่ของกีฬานะครับแยกดี ๆ ) มันจะไปมีผลต่อนักกีฬาเค้า คุณเคยเก่งในสาขาไหนของตัวเองมั่งมั้ยครับ พอฟังคนมาวิจารณ์คุณได้แต่นั่งขำแล้ว และคิดว่าพวกวิจารณ์นี้ช่างไม่ประสีประสาเอาสะเลย
คนที่นักกีฬาเค้าจะเก็บเอามาคิดเรื่องการวิเคราะห์ฟอร์มนะครับ คือ
1.โค้ช
2. อดีตครูที่สอนกันมา
3. เพื่อนนักกีฬา
4. เพื่อนสนิท
5. ครอบครัว แฟน
6.....อาจจะเป็นใครสักคนที่นักกีฬารับฟัง

คนในบอร์ดคิดไปเองครับ ว่านักกีฬาจะมารับฟังฟอร์มการเล่นจากคนในนี้ มโนล้วนๆ มันไม่ได้มีผลอะไรกับเค้าเลยสักนิด

2. เรื่องส่วนตัว อันนี้ไม่เห็นด้วยครับ ที่จะลามปาม เรื่องไปเม้ามอยว่า คนนี้ไม่ถูกกับคนนั้น คนนั้นนิสัยไม่ดีอย่างงี้ ลามปามไปถึงพื้นที่ส่วนตัวอยาง FB IG มันก็มีตอบโต้กันบ้าง แต่เชื่อมั้ยครับ ว่าไอ้ที่สร้างความรำคาญกระทบจิตใจนักกีฬาจริง และเป็นสิ่งที่พวกติ่งชอบทำ คือข้อ 2 เนี่ยแหละครับ กลุ่มที่เค้าวิจารร์การเล่น ตามวิสัยกีฬาทั่วไป หลายคนเค้าไม่เคยสร้างความวุ่นวายให้นักกีฬาเท่าติ่งด้วยซ้ำไป

สรุปครับ วิจารณ์ไปเหอะครับ เรื่องเกมการเล่น เอาให้สุดครับ พวกติ่งก็แยกแยะบ้าง อย่าไปติ๊งต่างเอาเองว่านักกีฬาจะกระทบจิตใจอย่างแสนสาหัส จากการวิจารร์ของมดสักตัวในห้องนี้เลยครับ มันดูสมองเบาไปครับ