สวัสดีครับ ถ้าทุกๆคนอ่านจากหัวข้อก็พอจะรู้ว่าตอนนี้มีปัญหาอะไรกวนใจผมอยู่และอยากระบายด้วยครับ เล่าเลยแล้วกัน
ผมชื่อ อาร์ม (นามสมมุติ) ผมคบกับแฟนมาประมาณเกือบปีอีกไม่กี่อาทิตย์จะครบ 1 ปีครับ ผมกับแฟนห่างกัน 4 ปี ผมอายุน้อยกว่าครับ5555
ผมกับแฟนนิสัยไม่เหมือนกันเลยครับคนละโลกกันเลยก็ว่าได้ ผมเป็นผู้ชายค่อนข้างขี้งอน คิดมาก น้อยใจบ่อย ชอบเที่ยว ประมาณนี้ครับ เป็นประเภทผู้ชายมุ้งมิ้งครับ คือจำได้หมดเลยว่าวันไหนวันสำคัญ วันเกิด อะไรประมาณนี้ส่วนแฟนผมนิสัยแบบผู้ชายครับไม่ค่อยง้อ ง้อก็ต่อเหมือนผิดจริงๆ ชอบอยู่บ้าน ปากร้ายหน่อย ไม่ค่อยแคร์ผมเท่าไหร่ - - แต่ด้านดีๆแฟนผมก็มีครับ แต่ด้วยความที่นิสัยเราต่างกันมันเลยทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก เวลาผมงอนอะไรนิดๆหน่อยๆ เธอก็จะไม่ง้อครับปล่อยให้ผมหายเองแต่ผมก็ไม่ได้ติดอะไรเพราะมันบ่อยจนชินแล้วไง โกรธเองหายเองเออดี555555 มีหลายคนบอกให้ผมลองมาจับเข่าคุยกับแฟนว่าให้มาลองปรับนิสัยกัน จูนกันอันที่ไม่ชอบก็ไม่ทำ แต่!!!! แฟนผมไม่ปรับครับเธอให้คำตอบผมว่าเพราะเธอเป็นแบบนี้ เธอไม่อยากปรับอะไรเริ่มยังไงก็อยากให้เป็นแบบนั้น ถ้าถามว่าใครจีบใครก่อนก็ผมนี้แหละครับไปจีบเธอก่อน เธอเนี่ยตรงสเปคผมทุกอย่าง อวบๆหน่อยหน้าดุๆ ไว้ผมหน้าม้า ดัดฟัน โอ๊ะๆน่ารักกกกก55555
แต่แฟนผมบอกว่าผมไม่ใช่สเปคเธอเลยครับ สเปคเธอนี้ต้องนายร้อย อบอุ่น เข้มๆ สูงๆ ดูแลเธอได้ มีความเป็นผู้นำ แต่ผมนี้เตี้ย หน้ากวนทีนมาก เกเร เป็นหัวโจกของรร.เลย55555 แต่ผมก็เรียนน้า มาเข้าเรื่องกันต่อเพราะแบบนี้ครับเราเลยมีเรื่องให้เลิกลากันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่ก็ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะเหมือนกัน แต่ด้วยความที่เธออายุมากกว่าเลยต้องการผู้นำ ผมก็นำนะแต่เวลาผมบอกอันนี้เธอก็เอาอันนั้น บอกให้ทำอย่างเธอก็จะเอาความคิดเธอมาตั้งและทำอีกอย่าง เพราะงั้นผมเลยเบื่อแล้วให้เธอมานำซะเองเลย ผมมีความสุขนะไม่ว่าจะนำหรือจะตาม แต่เธอกลับรู้สึกว่าเธออยากได้ผู้นำ เธอเหนื่อยอะไรแบบนี้
แรกๆคบกันก็หวานอยู่หรอกครับ หลังๆมาผมเริ่มรู้สึกว่าผมเหนื่อย หรือเพราะผมเป็นคนคิดมากก็ไม่รู้บวกกับเธอเป็นคนไม่ค่อยง้อและปากร้าย เวลาเธอด่า หรือบอกผมว่ารำคาณ เบื่อ อะไรแบบนี้ผมเจ็บมากครับ แบบอยากจะหนีไปไกลๆเลยแต่ก็ไม่สำเร็จเนาะ5555 เธอเคยบอกผมว่าเธอไม่ชอบคนงี่เง่าแน่นอนครับว่าผมเลิกงี่เง่าไปเลย พยายามไม่คิดอะไรเนาะ เมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมาเธอขึ้นปี4 มีฝึกงานเลยทำให้เราได้เจอกันน้อยลง เดือนนึงเจอหน้ากัน 2 ครั้งมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่าช่องว่างเรามันห่างกันมากขึ้น เนื่องจากไม่ค่อยได้คุยกัน พอมันห่างมากขึ้นเรื่อยๆอะไรก็เปลี่ยนครับ ผมกลับรู้สึกว่าผมเป็นฝ่ายที่เข้าหาฝ่ายเดียว ทำนู้นทำนี้ให้เธอฝ่ายเดียวและเธอกลับด่าผมแรกขึ้น แต่ก็ยังดีที่เธอไม่มีคนอื่นและผมก็ไม่มี แต่มันติดปัญหาที่เราเข้ากันไม่ได้555555 ไม่ยุธติธรรมเลยนะครับเจอคนที่ซื่อสัตย์ คนที่ใช่ในเวลาที่ถูกต้องแต่ดันเข้ากันไม่ได้..
ผมควรจะทำไงดีครับทุกคนตอนนี้ผมกำลังตัดสินใจว่าจะบอกเธอเลิกเธอดีมั้ย หรือผมงี่เง่าไป หือเราควรมานั่งคุยกันใหม่ ช่วยให้คำแนะนำด้วยนะครับ
ถ้าอยู่ๆเกิดมีความรู้สึกว่าเรากับแฟนไปกันไม่ได้แล้ว จะทำไงดีครับ??
ผมชื่อ อาร์ม (นามสมมุติ) ผมคบกับแฟนมาประมาณเกือบปีอีกไม่กี่อาทิตย์จะครบ 1 ปีครับ ผมกับแฟนห่างกัน 4 ปี ผมอายุน้อยกว่าครับ5555
ผมกับแฟนนิสัยไม่เหมือนกันเลยครับคนละโลกกันเลยก็ว่าได้ ผมเป็นผู้ชายค่อนข้างขี้งอน คิดมาก น้อยใจบ่อย ชอบเที่ยว ประมาณนี้ครับ เป็นประเภทผู้ชายมุ้งมิ้งครับ คือจำได้หมดเลยว่าวันไหนวันสำคัญ วันเกิด อะไรประมาณนี้ส่วนแฟนผมนิสัยแบบผู้ชายครับไม่ค่อยง้อ ง้อก็ต่อเหมือนผิดจริงๆ ชอบอยู่บ้าน ปากร้ายหน่อย ไม่ค่อยแคร์ผมเท่าไหร่ - - แต่ด้านดีๆแฟนผมก็มีครับ แต่ด้วยความที่นิสัยเราต่างกันมันเลยทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก เวลาผมงอนอะไรนิดๆหน่อยๆ เธอก็จะไม่ง้อครับปล่อยให้ผมหายเองแต่ผมก็ไม่ได้ติดอะไรเพราะมันบ่อยจนชินแล้วไง โกรธเองหายเองเออดี555555 มีหลายคนบอกให้ผมลองมาจับเข่าคุยกับแฟนว่าให้มาลองปรับนิสัยกัน จูนกันอันที่ไม่ชอบก็ไม่ทำ แต่!!!! แฟนผมไม่ปรับครับเธอให้คำตอบผมว่าเพราะเธอเป็นแบบนี้ เธอไม่อยากปรับอะไรเริ่มยังไงก็อยากให้เป็นแบบนั้น ถ้าถามว่าใครจีบใครก่อนก็ผมนี้แหละครับไปจีบเธอก่อน เธอเนี่ยตรงสเปคผมทุกอย่าง อวบๆหน่อยหน้าดุๆ ไว้ผมหน้าม้า ดัดฟัน โอ๊ะๆน่ารักกกกก55555
แรกๆคบกันก็หวานอยู่หรอกครับ หลังๆมาผมเริ่มรู้สึกว่าผมเหนื่อย หรือเพราะผมเป็นคนคิดมากก็ไม่รู้บวกกับเธอเป็นคนไม่ค่อยง้อและปากร้าย เวลาเธอด่า หรือบอกผมว่ารำคาณ เบื่อ อะไรแบบนี้ผมเจ็บมากครับ แบบอยากจะหนีไปไกลๆเลยแต่ก็ไม่สำเร็จเนาะ5555 เธอเคยบอกผมว่าเธอไม่ชอบคนงี่เง่าแน่นอนครับว่าผมเลิกงี่เง่าไปเลย พยายามไม่คิดอะไรเนาะ เมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมาเธอขึ้นปี4 มีฝึกงานเลยทำให้เราได้เจอกันน้อยลง เดือนนึงเจอหน้ากัน 2 ครั้งมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่าช่องว่างเรามันห่างกันมากขึ้น เนื่องจากไม่ค่อยได้คุยกัน พอมันห่างมากขึ้นเรื่อยๆอะไรก็เปลี่ยนครับ ผมกลับรู้สึกว่าผมเป็นฝ่ายที่เข้าหาฝ่ายเดียว ทำนู้นทำนี้ให้เธอฝ่ายเดียวและเธอกลับด่าผมแรกขึ้น แต่ก็ยังดีที่เธอไม่มีคนอื่นและผมก็ไม่มี แต่มันติดปัญหาที่เราเข้ากันไม่ได้555555 ไม่ยุธติธรรมเลยนะครับเจอคนที่ซื่อสัตย์ คนที่ใช่ในเวลาที่ถูกต้องแต่ดันเข้ากันไม่ได้..
ผมควรจะทำไงดีครับทุกคนตอนนี้ผมกำลังตัดสินใจว่าจะบอกเธอเลิกเธอดีมั้ย หรือผมงี่เง่าไป หือเราควรมานั่งคุยกันใหม่ ช่วยให้คำแนะนำด้วยนะครับ