มี น้อง ผช คนหนึ่ง รู้จักกันช่วงฝึกงาน
ครบคอรส แยกย้ายกันไป

ผ่านมา 3-4ปี
ก็ยังคุยอยู่บ้าง  เราคิดในฐานะเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น

แต่หลังๆ ชอบชวน ไปทานข้าว  บอก คิดถึง
ซึ่ง มันไม่ใช่  สำหรับเรา
และ attitude ไม่ใช้สเปค เรย
ชอบโทรมา  บ่น เรื่องที่ทำงาน ... ซึ่งแนะนำไปหลายครั้งแล้ว  
[คิดในใจ ถ้าไม่ชอบทำไมไม่ลาออก]  และชอบมองโลกในแง่ลบ


รถ สกปรก   [จริงๆ ไปรถเราก็ได้ แต่รู้สึกว่าใช่ เรื่อง]

โทรหา บางทีติดธุระ ไม่สะดวกรับ
ผ่านไป 2 นาที โทร จิก [จะให้รับให้ได้]

ตอนหลัง
รับโทร เราเลยตอบสั้นๆ  และ บอกว่าไม่ว่างคุย

ตอนนี้หายไปแล้ว ... ก็ดีนะ โล่ง สบายใจ  

ขอให้โชคดี  บัยย์ . . .

มันก็ทำให้นึกถึงเวลาเราถูกกระทำ อย่างอึนๆ  เหมือนกัน
อีกฝ่ายคง ไม่ได้บอกตรงๆ แต่ การลดระดับความสัมพันธ์ ก็ทำให้เราเข้าใจ ว่า

เขาคงไม่ ok กับอะไรบางอย่าง ในตัวเรา

... แต่ไม่ได้บอก   ไม่อยากคบก็แล้วไป ...
[แต่พอมีเรื่องให้ช่วย ละทัก ตร่อด  ]  



ใครมีประสบการณ์ วิธี ถอยห่างออกมาแบบ บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น . . . มาแชร์ กัน