สวัสดีค่ะ วันนี้เรามาเล่าประสบการณ์ความรักของเรา เป็นรักแรกของเรา และคนแรกของเราในทุกๆอย่าง รักมากก็เจ็บมากเนอะ55555 เริ่มเลยละกันนะคะ พึงลองตั้งกระทู้นะคะผิดผลาดประการใดขออภัยด้วยค่าา
เมื่อหลายเดือนก่อนที่ผ่านมา เราเริ่มต้นความรักกับคนคนนึง เธอชื่อบี(นามสมมุติ) เป็นคนน่ารัก ตัวเล็ก ๆ ขาวๆ เป็นคนที่ทุกคนบอกว่า บีน่ารักและหน้าตาดูเป็นคนนิสัยดี เราเรียนจบที่มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เราไม่เคยมีแฟนและไม่เคยคิดจะคบใครเลย เพราะอยากเรียนจบก่อนค่อยมีแฟน 555555 หราาาาาา เราได้ทิ้งเรซูเม่ไว้ที่ทำงานที่หนึ่ง เป็น สนง.เอกชนชื่อดัง ประมาณ 2 อาทิตย์ HR ก็ติดต่อเรามาให้ไปสัมภาษณ์งาน เราตื่นเต้นมากและเป็นครั้งแรกของเราในการทำงาน เราเดินทางไปสัมภาษณ์งาน แว๊บบบบแรกที่เราเหนบี เราเฉยๆมาก ไม่ได้รู้สึกชอบหรือโอ๊ยยยพรมลิขิต วันต่อมาเราต้องเทรนงานกับเพื่อนของบี พี่เค้าดูน่ารักและดูนิสัยดีมาก เราเลยสนิทกับเพื่อนบีค่อยข้างไว(เป็นผญ) และส่วนตัวเราเป็นคนร่าเริง และยิ้มง่าย จึงเป็นที่รักของเพื่อนๆพี่55555555
พี่โบว์ (นามสมมุติ) : น้องชื่อไร มีแฟนยัง
เรา : ไม่มีค่าา
พี่โบว์ : จริงอ่ะ ไม่เชื่อ
เรา : จริงค่ะ 555555
ในระหว่างที่เราเทรนงานกับพี่โบว์ โต๊ะข้างๆ คือโต๊ะบี เห้ยยยยยย แอบมองอ่าาาา คือคนอะไรขาว น่าใส อิอิ วันต่อมาเราได้เทรนงานกับบี ก็ปกตินะ ไม่มีกิริยาอาการว่า เรากับบีจะชอบกันได้เลย เริ่มชีวิตวัยทำงานแล้วนะต้องตื่นเช้าละที่สำคัญหิวข้าวเช้ามากๆๆ เราเดินทางมาทำงานแต่เช้า เห้ยยยย นั่นบีนิ สงสัยบ้านจะอยู่แถวนี้มั้ง ต่างคนก็ต่างมาทำงานไม่ได้จะทักทายหรือยิ้มให้กันเลย อุ้ยเจออีกแล้วว กลับบ้านก็เจอ อุ้ย..วันต่อมาก็เจออีกแล้ว พอเจอกันบ่อยมากๆเข้า ก็ได้คุยกันตามประสาคนที่ทำงานด้วยกัน เราสนิทกันมากขึ้น บางวันที่มาทำงานและไม่เจอรู้สึกแปลกๆ เหมือนขาดอะไป..
เรา : ทำไมวันนี้มาทำงานไม่เจออะ
บี: อ้าวว ไม่รู้อะ
เรา : ทำไมไม่ไลน์มาอะ
บี : อ้าววว ไมรู้อะ
เห้ยยยยยยย..แล้วทำไมเราต้องให้เค้าไลน์มาวะ เราเริ่มชอบบี ไม่รู้ด้วยอะไรแต่พอไม่เจอรู้สึกแปลกๆนะ หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น ต่างคนต่างไลน์หา เราจะซื้อของกินมากินตอนเช้าตลอดเพราะเราหิวบ่อย 5555 บางทีเราก็ซื้อมากินกับบี ซึ่งเมนูประจำคือ ไก่ทอด
บี : อยู่ไหนแล้วออกมายัง
เรา :รอรถอยู่ไม่มีรถเลย อีกนานเธอไปก่อนก็ได้ เดวเจอกันที่ทำงานนะ
บี: โอเคงั้นเราไปก่อนนะ เอานำส้มมั๊ย
เรา : ไม่เอาอะ อยากกินนมเปรี้ยวรสสตอเบอรี่อะ
บี : โอเค
พอถึงที่ทำงาน ก็มีนมเปี้ยวรสสตอเบอรรี่กล่องนึงวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับโน๊ตข้อความเล็กติดอยู่บนกล่องนม ว่า Morning kub โอ้ยยยย คือยิ้มมแก้มจะแตกน่ารักอะ
ทุกเช้าบีจะถามตลอดว่า กินไรมั้ย เอาน้ำส้มมั้ย ถ้าบางวันไม่ถามก็จะซื้อมาวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับโน้ตข้อความเล็กๆไว้บนโต๊ะตลอด จนเป็นที่ไถ่ถามและแซวกันในที่ทำงาน นี่เรายังไม่ได้คบกันนะ คือมันน่ารักอะ
เรากับบีสนิทกันมากขึ้น เราคุยไลน์กันทุกวัน ก่อนนอนก็จะโทรหากัน จนพี่ที่ทำงานเริ่มสงสัยว่าเรา 2 คนเป็นอะไรกัน บีเริ่มเปิดเผยมากขึ้น มีน้ำมีขนมมาให้ตลอด จนพี่ๆแซว เรามีใจให้บี และรู้สึกดีมาเรื่อยๆ เราคุยไลน์กันทุกวัน จนเรา2คน คบกันและตกลงเป็นแฟนกัน ในระหว่างที่เราคบกันนั้น เราเปิดเผยในที่ทำงานมากขึ้น เพราะเรามาด้วยกัน กลับด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน พอทุกคนรู้ก็โอเคหนักไปทางแซวๆ และพูดว่าคู่เราน่ารัก มุ้งมิง เราทั้ง 2 คุยกันมาเรื่อยๆ หลังเลิกงานกลับถึงบ้านอาบน้ำเสร็จก็จะโทรหากัน เราเป็นแบบนี้มาตลอด
บี : เธออยู่ไหนแล้ว ?
เรา : จะถึงแล้ว อีกแปบนึง
บี : ซื้อน้ำส้มมาให้นะ
บียืนรอเรา และ จ่ายค่า BTS ให้เราทุกวัน ถ้าเราถึงก่อนก็จะซื้อรอผลัดกันงี้
..วันนึง เรามาทำงานพร้อมกัน กับบี เราเดินไปซื้อของกินเพื่อที่จะกินตอนเช้าก่อนเข้างาน เรากับบีเจอ ผญ.คนนึง (หวานนามสมมุติ) เธอเป็นผญ.ที่ดูมีอายุ มองมาทางบี และพยายามจะเข้ามาหาเข้ามาคุย ซึ่งในตอนนั้นเรายืนอยู่กับบี
บี : อ่าวว่าไง
เรา: …….
หวาน : อืม.. มองมาทางเรา
บี: เธอขึ้นไปก่อนนะเดวเข้างานไม่ทัน
เรา :… อ่อ อืม มาเร็วๆนะ
บีไล่ให้เราขึ้นไปทำงานก่อน และบีก็คุยกับ ผญ.คนนั้นที่ชื่อหวาน...สักพัก บีก็ขึ้นมาทำงาน เราถามบีว่า คุยอะไรกันหรอ?? บีตอบว่า อ่อ ป่าว คือพี่เค้าจะลาออกแล้ว .. เราไม่ได้คิดหรือติดใจอะไรก็ผ่านไปและก็เป็นปกติทุกอย่าง เราทั้ง 2 คนคบกันมาเรื่อยๆ และทุกคนในที่ทำงานต่างรู้ว่าเรา2 คนเป็นแฟนกัน รวมถึงหัวหน้างานที่ชอบมาแซวอยู่เรื่อย ๆ บีก็ยังคงเหมือนเดิม เอาใจใส่เรา มีของมาวางบนโต๊ะ มีตุ๊กตา มีโน้ตมีข้อความน่ารักๆ ให้เราตลอด น่ารักเนอะ
เวลาเดินมาเรื่อยๆ เราเริ่มเห็นว่า บีหายไปในเวลางาน และเวลาพัก ซึ่งไม่รู้เลยว่าหายไปไหน พอบีกลับมาเรา ก็ได้แต่ถามว่า ไปไหนมา ?? บีตอบว่า ไปหาพี่มา (คือเพื่อนพี่ทำงาน เพราะบีทำงานมาก่อนแล้ว รู้จักคนอื่นเยอะกว่าเรา) เราก็ไม่ได้คิดอะไร วันนึงบีกับเรามาทำงานตามปกติ เราเจอผญ. คนเดิม หวานมองหน้าเราและพยายามเรียกบีเอาไว้ พูดว่ามีเรื่องคุยด้วย บีให้เราไปก่อน ซึ่งเราเริ่มสงสัยว่า คนนี้คือใครและเป็นอะไรกับบีมากมั๊ย จนเรารู้ว่า คนนี้คือคนชอบบี ..
เราเลยถามบี บีตอบว่า อื้อพี่เค้าชอบ แต่บีไม่ได้อะไร เพราะพี่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ก็มาทักทายเฉยๆ เราก็ผ่านไปเพราะคิดว่า หวานมีแฟนแล้วก็คงไม่ได้มาอะไร และคนที่ทำงานต่างก็รู้ว่าเรา เป็นแฟนกัน ..
เช้าอีกวัน.. เรานั้งรอเวลาเข้างานตามปกติซึ่งบีบอกว่า บีไปข้างนอกแปบนึงนะไปเอาของคืนที่พี่
เราตอบว่า อื้อ และนั้งรอเล่นโทรศัพท์ตามปกติ
เพื่อนเรา : -ไรยัง กุเหนบียืนคุยกับหวานอยู่ตรงลิฟอะ
เรา : อ้าวหรอ มันบอกกุไปเอาของ..
เราไม่รอเดินออกไปดูตรงลิฟและสิ่งที่เหนคือ หวานยืนคุยกับบีอยู่จริงๆแต่บีไม่เหนว่าเรามาหวานเห็นเราและดึงบีเดินไปคุยทางอื่น เราเดินกลับมานั้งที่โต๊ะ น้ำตามันไหลในใจก็คิดว่า อย่าร้องนะ เดวมีคนถาม แต่มันร้องงงงงง เรารอบีกลับมาละถาม!!
เรา : เธอทำไรมา??
บี :อ่อ เธอเป็นไร ร้องไห้ทำไม ??
เรา : เค้าเหนนะเธอคุยกับใคร..
บี : ขอโทษ
ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! ได้เวลาเข้างานพอดี เราทั้ง 2 คนเลยต้องแยกย้ายไปทำงานโดยที่เรายังร้องไห้อยู่
บีเดินถือกระดาษแผ่นเล็กๆ วาดรูปและเขียนว่า ขอโทษนะมาให้เรา เรายิ้มละหายโกรธ เราพูดว่า อย่ามีเป็นครั้งที่ 3เลยนะ บีรับปาก..
เราทั้งคู่ไปเที่ยว กินข้าวดูหนัง ตามปกติของคนรักกัน จนบีได้รู้จักกับครอบครัวของเรา และเรารู้จักกับครอบครัวของบี บีมานอนบ้านเราบ่อยๆ ถ้ามีเวลามากๆ เราก็จะทำกับข้าวให้บีกิน เราชอบทำและบีชมว่าอร่อย เราโอเคมาก และยิ่งชอบทำเรื่อยๆ วันหยุดเรา 2 คนจะซื้อหนังมานอนดูกันที่บ้านเรา นอนดูไปกอดกันไป มีความสุขมากก จนเราเผลอหลับตรงอกบีบ่อยๆ และชอบนอนเอาหัวหนุนตรงอกบีที่สุดดดดดด จนบางทีบีรำคาญ 55555 บีเป็นคนที่ชอบปวดหัวไมเกรน ซึ่งถ้าเราอยู่ด้วยจะต้องหายาให้กินและดูแลเป็นพิเศษ บีจะเป็นบ่อยมากๆๆ ถ้าปวดหัวมากๆ เราจะเช็ดตัวให้บีทั้งคืน ลุกมาเช็ด ลุกมาเอาผ้าชุบน้ำปิดตรงหน้าผากไว้ คืนเดียวบีก็จะหายเลย …
วันนึงครอบครัวเราไปเที่ยว ตจว.ซึ่งบีไปด้วย และบีวางโทรศัพท์ไว้เราขอมาเล่นโดยที่ยังไม่ได้เข้าไปดูอลบัมรูปหรือเข้าเฟสไลน์ หรืออะไรเลย ไม่รู้มือไปโดนอะไร เจอชื่อคนที่โทรมาล่าสุดเป็นรูปหวานและรูปบีถ่ายคู่กัน เราอึ้งไปพักนึงและยังไม่ถามบี
บีรู้สึกถึงความเงียบที่เปลี่ยนไปเลยถามว่า เธอเป็นอะไร ?? เราส่ายหัว บอกว่า ไม่เป็นไร จนในที่สุดก็ถาม บีตอบว่า อ่อไม่รู้ ไม่ได้คุยนานแล้วไม่รู้มันขึ้นได้ไง !! เราตอบ อื้อ.........
เราเริ่มมีความรู้สึกถึงอะไรที่มันไม่ใช่ เรานั้งดูเฟสบุคบี ละกดดูรูปไปเรื่อยๆ ซึ่งสังเกตุเหนอะไรที่มันแปลกๆ คือ ของเล่นอย่างหนึ่งซึ่งบี รักและสนใจมากเป็นพิเศษ และมีรูปของเล่นนี้เต็มไปหมด ซึ่งพอได้อ่านคอมเม้นก็ยิ่งเข้าใจว่า ของเล่นนี้ต้องมีอะไร ละในคอมเม้นก็มี หวานซึ่งมาคอมเม้น แต่ทั้งหวานและบีไม่ได้เป็นเพื่อนกัน ซึ่งเราคิดว่าน่าจะอันเฟรนกันไปนานแล้ว เรากดเข้าไปดูเฟสบุคหวาน ซึ่งมีข้อความและโพสแทคถึงบี ซึ่งเป็นเวลา นานแล้วก่อนเราจะเข้ามาทำงานแต่พอจะรู้ได้ว่า สนิทกันมากๆ นอกจากหวานมีผญ.อีกคน(แพร) แพรเป็นผญ.คนนึงที่มาเม้นหาบีบ่อยมากๆและทั้ง 2 คน คอมเม้นเหมือนจะจีบกัน หยอดกันไปหยอดกันมา แทบทุกภาพ เราโพสหาบีไม่ถึง 5 ครั้งตลอดเวลาที่คบกันเพราะบีไม่ชอบให้โพสโดยพูดว่า เค้าไม่ชอบไม่ต้องให้คนอื่นรู้ก็ได้นิ เราเลยไม่โพสหาบี แต่เวลาไปเที่ยวก็แทคหากันปกติ ซึ่งบีเองก็เคยลงรูปว่าเรา2คน คบกัน เราเคยโพสรูปหัวใจหาบี ซึ่งเป็นแค่อิโมจิ รูปหัวใจ แต่เราไม่ได้สังเกตุว่าโพสหาแล้วมันเป็นสาธารณะ ซึ่งเมื่อบีเห็น บีพูดว่า
บี : ทำไมต้องโพสเป็นสาธารณะด้วย
เรา: อ้าวเราไม่รู้ เราไม่ได้ตั้งนะ มันเป็นเอง
บี: เราไม่ชอบเลย
เรา: อื้มม เราไม่รู้ งั้นเราลบก็ได้ ...
เราลบโพสนั้นทิ้งไป ได้แต่คิดว่า อะไรเนียแค่โพสรูปหัวใจทำไมต้องไม่พอใจด้วย เห้อออออ..
เราถามบีว่า เธอทำไมชอบของเล่นอันนั้นหรอ เหนมีตลอดเลยวันนั้นก็เหนถือมาที่ทำงาน บีตอบว่า อื้อชอบ ใครๆก็ชอบนิ มันน่ารักดี ในระหว่างที่เราทำงาน หวานเดินขึ้นมาหาบีตลอด เดินไปคุยที่โต๊ะทำงานบ้าง ขึ้นมามอง เดินผ่านบ้าง ซึ่งเราและเพื่อนๆ เห็นก็ได้แต่บอกไม่มีไรมั้ง หวานเค้ามีแฟนละนิ เพื่อนคนนึงถามว่า ??
เพื่อน : รู้ได้ไงว่ามันไม่มีอะไรอะ กุเหนเดินมาหาตลอดเลย บีกุก็เหนลงไปคุยตลอด
เรา: บีบอกว่าไม่มีอะไรอะ หวานเค้ามีแฟนแล้ว เค้าชอบบี แต่บีไม่ได้คบ บีบอกมาขอคืนดีแต่บีไม่คบอะ
เพื่อน : มาขอคืนดี ?? แสดงว่าเคยคบกันดิ
เรา : บีบอกไม่เคยคบหว่ะ เค้ามาชอบ
เพื่อน : เออ กุก็ไม่อยากให้เสียใจนะ
เรา : เออกุเคยบอกมันอย่าให้มีครั้งที่ 3 อะ
เพื่อน : และถ้ามันมีอะไร ...
เรา : เชี่ยยย ก็เลิกมั้ยล่ะ
ไม่ทันไรค่ะ หวานก็มาหาบีตลอด และก็เจอบีลงไปหาหวาน เป็นครั้งที่ 4 5678....
เพื่อน : ไหนบอก ไม่มีครั้งที่ 3ไง
เรา: อื้อ ออออ .. ทำไงวะ กุรักอะ
เพื่อน : เล่าเรื่องความรักของมันให้ฟัง...กุนะทะเลาะกับแฟนกุไม่เคยโพสลงเฟสบุคเลย เดวเวลาดีกันละ
ทุเรศ ดูดิ เนียเพื่อนกุทะเลาะกับผัวละลงเฟสๆ พออีกวันไปเที่ยว คือไร 5555555
เรา: เออกุก็ไม่เคย เวลาทะเลาะกุก็ไม่เคยบอกใครหว่ะ กุไม่อยากให้ใครมองมันไม่ดี เหมือนแหละ
งานเลี้ยงบริษัท….
เช้าวันนั้น มีดอกไม้ช่อโต สีชมพูวววว วางบนโต๊ะเรา ซึ่งแน่ๆ คือบี เรายิ้มทั้งวันและโดนแซวหนักมากกกกกก เพื่อนๆละทุกคนกินเหล้ากัน เต้นกัน เรานั้งเฉยๆ เพราะเราเป็นคนไม่กินเหล้า นั้งมองแฟนเรา
เดินไปเดินมาโต๊ะโน้นโต๊ะนี้ ใครให้กินมันกินหมด จนเพื่อนสกิดบอกเรา แฟนน่าแดงละ เราเห็นบีหยิบดอกกุหลาบและเดินไป ซึ่งแน่ๆ บีเอาไปให้หวาน
เราหน้าชาเลยจ้าาาาา คือไรวะ อารมณ์แบบกุอยากกลับบ้านน TT
ไม่พอบี ให้ผญ คนนึงหอมแก้ม ถ่ายรูป ยังกะว่า เป็นซุปตา เรางง ละอึ้งนิดๆ คิดในใจว่า เมาหรอ ?? ไม่นานก็เดินกลับมาหาเราที่โต๊ะ
บี : เปนไรไม่หนุกอ่อ
เรา : ป่าวอะ เมาหรอ ??
บี : ป่าว ไม่เมา
เรา : อือเราอยากกลับบ้านละ อารมณ์ตอนนั้นคือโกรธนะ แต่ไม่ได้บอกว่าเห็นอะไรบ้าง
บี : งั้นแปบนะ เดวมา
เดี๋ยวมาต่อนะคะ เราขอเดินทางก่อนค่าาาาา
Bad love เมื่อเอ่ยถึงรักเราที่เป็นอยู๋ตอนนั้น !!
เมื่อหลายเดือนก่อนที่ผ่านมา เราเริ่มต้นความรักกับคนคนนึง เธอชื่อบี(นามสมมุติ) เป็นคนน่ารัก ตัวเล็ก ๆ ขาวๆ เป็นคนที่ทุกคนบอกว่า บีน่ารักและหน้าตาดูเป็นคนนิสัยดี เราเรียนจบที่มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เราไม่เคยมีแฟนและไม่เคยคิดจะคบใครเลย เพราะอยากเรียนจบก่อนค่อยมีแฟน 555555 หราาาาาา เราได้ทิ้งเรซูเม่ไว้ที่ทำงานที่หนึ่ง เป็น สนง.เอกชนชื่อดัง ประมาณ 2 อาทิตย์ HR ก็ติดต่อเรามาให้ไปสัมภาษณ์งาน เราตื่นเต้นมากและเป็นครั้งแรกของเราในการทำงาน เราเดินทางไปสัมภาษณ์งาน แว๊บบบบแรกที่เราเหนบี เราเฉยๆมาก ไม่ได้รู้สึกชอบหรือโอ๊ยยยพรมลิขิต วันต่อมาเราต้องเทรนงานกับเพื่อนของบี พี่เค้าดูน่ารักและดูนิสัยดีมาก เราเลยสนิทกับเพื่อนบีค่อยข้างไว(เป็นผญ) และส่วนตัวเราเป็นคนร่าเริง และยิ้มง่าย จึงเป็นที่รักของเพื่อนๆพี่55555555
พี่โบว์ (นามสมมุติ) : น้องชื่อไร มีแฟนยัง
เรา : ไม่มีค่าา
พี่โบว์ : จริงอ่ะ ไม่เชื่อ
เรา : จริงค่ะ 555555
ในระหว่างที่เราเทรนงานกับพี่โบว์ โต๊ะข้างๆ คือโต๊ะบี เห้ยยยยยย แอบมองอ่าาาา คือคนอะไรขาว น่าใส อิอิ วันต่อมาเราได้เทรนงานกับบี ก็ปกตินะ ไม่มีกิริยาอาการว่า เรากับบีจะชอบกันได้เลย เริ่มชีวิตวัยทำงานแล้วนะต้องตื่นเช้าละที่สำคัญหิวข้าวเช้ามากๆๆ เราเดินทางมาทำงานแต่เช้า เห้ยยยย นั่นบีนิ สงสัยบ้านจะอยู่แถวนี้มั้ง ต่างคนก็ต่างมาทำงานไม่ได้จะทักทายหรือยิ้มให้กันเลย อุ้ยเจออีกแล้วว กลับบ้านก็เจอ อุ้ย..วันต่อมาก็เจออีกแล้ว พอเจอกันบ่อยมากๆเข้า ก็ได้คุยกันตามประสาคนที่ทำงานด้วยกัน เราสนิทกันมากขึ้น บางวันที่มาทำงานและไม่เจอรู้สึกแปลกๆ เหมือนขาดอะไป..
เรา : ทำไมวันนี้มาทำงานไม่เจออะ
บี: อ้าวว ไม่รู้อะ
เรา : ทำไมไม่ไลน์มาอะ
บี : อ้าววว ไมรู้อะ
เห้ยยยยยยย..แล้วทำไมเราต้องให้เค้าไลน์มาวะ เราเริ่มชอบบี ไม่รู้ด้วยอะไรแต่พอไม่เจอรู้สึกแปลกๆนะ หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น ต่างคนต่างไลน์หา เราจะซื้อของกินมากินตอนเช้าตลอดเพราะเราหิวบ่อย 5555 บางทีเราก็ซื้อมากินกับบี ซึ่งเมนูประจำคือ ไก่ทอด
บี : อยู่ไหนแล้วออกมายัง
เรา :รอรถอยู่ไม่มีรถเลย อีกนานเธอไปก่อนก็ได้ เดวเจอกันที่ทำงานนะ
บี: โอเคงั้นเราไปก่อนนะ เอานำส้มมั๊ย
เรา : ไม่เอาอะ อยากกินนมเปรี้ยวรสสตอเบอรี่อะ
บี : โอเค
พอถึงที่ทำงาน ก็มีนมเปี้ยวรสสตอเบอรรี่กล่องนึงวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับโน๊ตข้อความเล็กติดอยู่บนกล่องนม ว่า Morning kub โอ้ยยยย คือยิ้มมแก้มจะแตกน่ารักอะ
ทุกเช้าบีจะถามตลอดว่า กินไรมั้ย เอาน้ำส้มมั้ย ถ้าบางวันไม่ถามก็จะซื้อมาวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับโน้ตข้อความเล็กๆไว้บนโต๊ะตลอด จนเป็นที่ไถ่ถามและแซวกันในที่ทำงาน นี่เรายังไม่ได้คบกันนะ คือมันน่ารักอะ
เรากับบีสนิทกันมากขึ้น เราคุยไลน์กันทุกวัน ก่อนนอนก็จะโทรหากัน จนพี่ที่ทำงานเริ่มสงสัยว่าเรา 2 คนเป็นอะไรกัน บีเริ่มเปิดเผยมากขึ้น มีน้ำมีขนมมาให้ตลอด จนพี่ๆแซว เรามีใจให้บี และรู้สึกดีมาเรื่อยๆ เราคุยไลน์กันทุกวัน จนเรา2คน คบกันและตกลงเป็นแฟนกัน ในระหว่างที่เราคบกันนั้น เราเปิดเผยในที่ทำงานมากขึ้น เพราะเรามาด้วยกัน กลับด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน พอทุกคนรู้ก็โอเคหนักไปทางแซวๆ และพูดว่าคู่เราน่ารัก มุ้งมิง เราทั้ง 2 คุยกันมาเรื่อยๆ หลังเลิกงานกลับถึงบ้านอาบน้ำเสร็จก็จะโทรหากัน เราเป็นแบบนี้มาตลอด
บี : เธออยู่ไหนแล้ว ?
เรา : จะถึงแล้ว อีกแปบนึง
บี : ซื้อน้ำส้มมาให้นะ
บียืนรอเรา และ จ่ายค่า BTS ให้เราทุกวัน ถ้าเราถึงก่อนก็จะซื้อรอผลัดกันงี้
..วันนึง เรามาทำงานพร้อมกัน กับบี เราเดินไปซื้อของกินเพื่อที่จะกินตอนเช้าก่อนเข้างาน เรากับบีเจอ ผญ.คนนึง (หวานนามสมมุติ) เธอเป็นผญ.ที่ดูมีอายุ มองมาทางบี และพยายามจะเข้ามาหาเข้ามาคุย ซึ่งในตอนนั้นเรายืนอยู่กับบี
บี : อ่าวว่าไง
เรา: …….
หวาน : อืม.. มองมาทางเรา
บี: เธอขึ้นไปก่อนนะเดวเข้างานไม่ทัน
เรา :… อ่อ อืม มาเร็วๆนะ
บีไล่ให้เราขึ้นไปทำงานก่อน และบีก็คุยกับ ผญ.คนนั้นที่ชื่อหวาน...สักพัก บีก็ขึ้นมาทำงาน เราถามบีว่า คุยอะไรกันหรอ?? บีตอบว่า อ่อ ป่าว คือพี่เค้าจะลาออกแล้ว .. เราไม่ได้คิดหรือติดใจอะไรก็ผ่านไปและก็เป็นปกติทุกอย่าง เราทั้ง 2 คนคบกันมาเรื่อยๆ และทุกคนในที่ทำงานต่างรู้ว่าเรา2 คนเป็นแฟนกัน รวมถึงหัวหน้างานที่ชอบมาแซวอยู่เรื่อย ๆ บีก็ยังคงเหมือนเดิม เอาใจใส่เรา มีของมาวางบนโต๊ะ มีตุ๊กตา มีโน้ตมีข้อความน่ารักๆ ให้เราตลอด น่ารักเนอะ
เวลาเดินมาเรื่อยๆ เราเริ่มเห็นว่า บีหายไปในเวลางาน และเวลาพัก ซึ่งไม่รู้เลยว่าหายไปไหน พอบีกลับมาเรา ก็ได้แต่ถามว่า ไปไหนมา ?? บีตอบว่า ไปหาพี่มา (คือเพื่อนพี่ทำงาน เพราะบีทำงานมาก่อนแล้ว รู้จักคนอื่นเยอะกว่าเรา) เราก็ไม่ได้คิดอะไร วันนึงบีกับเรามาทำงานตามปกติ เราเจอผญ. คนเดิม หวานมองหน้าเราและพยายามเรียกบีเอาไว้ พูดว่ามีเรื่องคุยด้วย บีให้เราไปก่อน ซึ่งเราเริ่มสงสัยว่า คนนี้คือใครและเป็นอะไรกับบีมากมั๊ย จนเรารู้ว่า คนนี้คือคนชอบบี ..
เราเลยถามบี บีตอบว่า อื้อพี่เค้าชอบ แต่บีไม่ได้อะไร เพราะพี่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ก็มาทักทายเฉยๆ เราก็ผ่านไปเพราะคิดว่า หวานมีแฟนแล้วก็คงไม่ได้มาอะไร และคนที่ทำงานต่างก็รู้ว่าเรา เป็นแฟนกัน ..
เช้าอีกวัน.. เรานั้งรอเวลาเข้างานตามปกติซึ่งบีบอกว่า บีไปข้างนอกแปบนึงนะไปเอาของคืนที่พี่
เราตอบว่า อื้อ และนั้งรอเล่นโทรศัพท์ตามปกติ
เพื่อนเรา : -ไรยัง กุเหนบียืนคุยกับหวานอยู่ตรงลิฟอะ
เรา : อ้าวหรอ มันบอกกุไปเอาของ..
เราไม่รอเดินออกไปดูตรงลิฟและสิ่งที่เหนคือ หวานยืนคุยกับบีอยู่จริงๆแต่บีไม่เหนว่าเรามาหวานเห็นเราและดึงบีเดินไปคุยทางอื่น เราเดินกลับมานั้งที่โต๊ะ น้ำตามันไหลในใจก็คิดว่า อย่าร้องนะ เดวมีคนถาม แต่มันร้องงงงงง เรารอบีกลับมาละถาม!!
เรา : เธอทำไรมา??
บี :อ่อ เธอเป็นไร ร้องไห้ทำไม ??
เรา : เค้าเหนนะเธอคุยกับใคร..
บี : ขอโทษ
ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! ได้เวลาเข้างานพอดี เราทั้ง 2 คนเลยต้องแยกย้ายไปทำงานโดยที่เรายังร้องไห้อยู่
บีเดินถือกระดาษแผ่นเล็กๆ วาดรูปและเขียนว่า ขอโทษนะมาให้เรา เรายิ้มละหายโกรธ เราพูดว่า อย่ามีเป็นครั้งที่ 3เลยนะ บีรับปาก..
เราทั้งคู่ไปเที่ยว กินข้าวดูหนัง ตามปกติของคนรักกัน จนบีได้รู้จักกับครอบครัวของเรา และเรารู้จักกับครอบครัวของบี บีมานอนบ้านเราบ่อยๆ ถ้ามีเวลามากๆ เราก็จะทำกับข้าวให้บีกิน เราชอบทำและบีชมว่าอร่อย เราโอเคมาก และยิ่งชอบทำเรื่อยๆ วันหยุดเรา 2 คนจะซื้อหนังมานอนดูกันที่บ้านเรา นอนดูไปกอดกันไป มีความสุขมากก จนเราเผลอหลับตรงอกบีบ่อยๆ และชอบนอนเอาหัวหนุนตรงอกบีที่สุดดดดดด จนบางทีบีรำคาญ 55555 บีเป็นคนที่ชอบปวดหัวไมเกรน ซึ่งถ้าเราอยู่ด้วยจะต้องหายาให้กินและดูแลเป็นพิเศษ บีจะเป็นบ่อยมากๆๆ ถ้าปวดหัวมากๆ เราจะเช็ดตัวให้บีทั้งคืน ลุกมาเช็ด ลุกมาเอาผ้าชุบน้ำปิดตรงหน้าผากไว้ คืนเดียวบีก็จะหายเลย …
วันนึงครอบครัวเราไปเที่ยว ตจว.ซึ่งบีไปด้วย และบีวางโทรศัพท์ไว้เราขอมาเล่นโดยที่ยังไม่ได้เข้าไปดูอลบัมรูปหรือเข้าเฟสไลน์ หรืออะไรเลย ไม่รู้มือไปโดนอะไร เจอชื่อคนที่โทรมาล่าสุดเป็นรูปหวานและรูปบีถ่ายคู่กัน เราอึ้งไปพักนึงและยังไม่ถามบี
บีรู้สึกถึงความเงียบที่เปลี่ยนไปเลยถามว่า เธอเป็นอะไร ?? เราส่ายหัว บอกว่า ไม่เป็นไร จนในที่สุดก็ถาม บีตอบว่า อ่อไม่รู้ ไม่ได้คุยนานแล้วไม่รู้มันขึ้นได้ไง !! เราตอบ อื้อ.........
เราเริ่มมีความรู้สึกถึงอะไรที่มันไม่ใช่ เรานั้งดูเฟสบุคบี ละกดดูรูปไปเรื่อยๆ ซึ่งสังเกตุเหนอะไรที่มันแปลกๆ คือ ของเล่นอย่างหนึ่งซึ่งบี รักและสนใจมากเป็นพิเศษ และมีรูปของเล่นนี้เต็มไปหมด ซึ่งพอได้อ่านคอมเม้นก็ยิ่งเข้าใจว่า ของเล่นนี้ต้องมีอะไร ละในคอมเม้นก็มี หวานซึ่งมาคอมเม้น แต่ทั้งหวานและบีไม่ได้เป็นเพื่อนกัน ซึ่งเราคิดว่าน่าจะอันเฟรนกันไปนานแล้ว เรากดเข้าไปดูเฟสบุคหวาน ซึ่งมีข้อความและโพสแทคถึงบี ซึ่งเป็นเวลา นานแล้วก่อนเราจะเข้ามาทำงานแต่พอจะรู้ได้ว่า สนิทกันมากๆ นอกจากหวานมีผญ.อีกคน(แพร) แพรเป็นผญ.คนนึงที่มาเม้นหาบีบ่อยมากๆและทั้ง 2 คน คอมเม้นเหมือนจะจีบกัน หยอดกันไปหยอดกันมา แทบทุกภาพ เราโพสหาบีไม่ถึง 5 ครั้งตลอดเวลาที่คบกันเพราะบีไม่ชอบให้โพสโดยพูดว่า เค้าไม่ชอบไม่ต้องให้คนอื่นรู้ก็ได้นิ เราเลยไม่โพสหาบี แต่เวลาไปเที่ยวก็แทคหากันปกติ ซึ่งบีเองก็เคยลงรูปว่าเรา2คน คบกัน เราเคยโพสรูปหัวใจหาบี ซึ่งเป็นแค่อิโมจิ รูปหัวใจ แต่เราไม่ได้สังเกตุว่าโพสหาแล้วมันเป็นสาธารณะ ซึ่งเมื่อบีเห็น บีพูดว่า
บี : ทำไมต้องโพสเป็นสาธารณะด้วย
เรา: อ้าวเราไม่รู้ เราไม่ได้ตั้งนะ มันเป็นเอง
บี: เราไม่ชอบเลย
เรา: อื้มม เราไม่รู้ งั้นเราลบก็ได้ ...
เราลบโพสนั้นทิ้งไป ได้แต่คิดว่า อะไรเนียแค่โพสรูปหัวใจทำไมต้องไม่พอใจด้วย เห้อออออ..
เราถามบีว่า เธอทำไมชอบของเล่นอันนั้นหรอ เหนมีตลอดเลยวันนั้นก็เหนถือมาที่ทำงาน บีตอบว่า อื้อชอบ ใครๆก็ชอบนิ มันน่ารักดี ในระหว่างที่เราทำงาน หวานเดินขึ้นมาหาบีตลอด เดินไปคุยที่โต๊ะทำงานบ้าง ขึ้นมามอง เดินผ่านบ้าง ซึ่งเราและเพื่อนๆ เห็นก็ได้แต่บอกไม่มีไรมั้ง หวานเค้ามีแฟนละนิ เพื่อนคนนึงถามว่า ??
เพื่อน : รู้ได้ไงว่ามันไม่มีอะไรอะ กุเหนเดินมาหาตลอดเลย บีกุก็เหนลงไปคุยตลอด
เรา: บีบอกว่าไม่มีอะไรอะ หวานเค้ามีแฟนแล้ว เค้าชอบบี แต่บีไม่ได้คบ บีบอกมาขอคืนดีแต่บีไม่คบอะ
เพื่อน : มาขอคืนดี ?? แสดงว่าเคยคบกันดิ
เรา : บีบอกไม่เคยคบหว่ะ เค้ามาชอบ
เพื่อน : เออ กุก็ไม่อยากให้เสียใจนะ
เรา : เออกุเคยบอกมันอย่าให้มีครั้งที่ 3 อะ
เพื่อน : และถ้ามันมีอะไร ...
เรา : เชี่ยยย ก็เลิกมั้ยล่ะ
ไม่ทันไรค่ะ หวานก็มาหาบีตลอด และก็เจอบีลงไปหาหวาน เป็นครั้งที่ 4 5678....
เพื่อน : ไหนบอก ไม่มีครั้งที่ 3ไง
เรา: อื้อ ออออ .. ทำไงวะ กุรักอะ
เพื่อน : เล่าเรื่องความรักของมันให้ฟัง...กุนะทะเลาะกับแฟนกุไม่เคยโพสลงเฟสบุคเลย เดวเวลาดีกันละ ทุเรศ ดูดิ เนียเพื่อนกุทะเลาะกับผัวละลงเฟสๆ พออีกวันไปเที่ยว คือไร 5555555
เรา: เออกุก็ไม่เคย เวลาทะเลาะกุก็ไม่เคยบอกใครหว่ะ กุไม่อยากให้ใครมองมันไม่ดี เหมือนแหละ
งานเลี้ยงบริษัท….
เช้าวันนั้น มีดอกไม้ช่อโต สีชมพูวววว วางบนโต๊ะเรา ซึ่งแน่ๆ คือบี เรายิ้มทั้งวันและโดนแซวหนักมากกกกกก เพื่อนๆละทุกคนกินเหล้ากัน เต้นกัน เรานั้งเฉยๆ เพราะเราเป็นคนไม่กินเหล้า นั้งมองแฟนเรา เดินไปเดินมาโต๊ะโน้นโต๊ะนี้ ใครให้กินมันกินหมด จนเพื่อนสกิดบอกเรา แฟนน่าแดงละ เราเห็นบีหยิบดอกกุหลาบและเดินไป ซึ่งแน่ๆ บีเอาไปให้หวาน
เราหน้าชาเลยจ้าาาาา คือไรวะ อารมณ์แบบกุอยากกลับบ้านน TT
ไม่พอบี ให้ผญ คนนึงหอมแก้ม ถ่ายรูป ยังกะว่า เป็นซุปตา เรางง ละอึ้งนิดๆ คิดในใจว่า เมาหรอ ?? ไม่นานก็เดินกลับมาหาเราที่โต๊ะ
บี : เปนไรไม่หนุกอ่อ
เรา : ป่าวอะ เมาหรอ ??
บี : ป่าว ไม่เมา
เรา : อือเราอยากกลับบ้านละ อารมณ์ตอนนั้นคือโกรธนะ แต่ไม่ได้บอกว่าเห็นอะไรบ้าง
บี : งั้นแปบนะ เดวมา
เดี๋ยวมาต่อนะคะ เราขอเดินทางก่อนค่าาาาา