เรื่องที่ 1
เมื่อก่อนแม่เรามักจะพาเราไปฝากเลี้ยงที่บ้านตา และในระแวกบ้านตาก็จะมีบ้านป้า 2 คน หลังที่ใกล้บ้านตาที่สุดเป็นของป้าชื่อ อ๋ม ถัดไปก็จะเป็นบ้านป้าชื่อ โป๊ะ ตอนนั้นเราอายุประมาณ 10 ขวบน่าจะได้ตอนนั้นเซ็นต์ในการรับรู้เรื่องวิญญาญจะชัดแจ๋วเลยล่ะ จนแยกไม่ออกเลยนะว่าคนหรือผี เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
เรามักติดนิสัยตื่นเช้าจึงตื่นมาตั้งแต่ 7 โมง ก็เดินไปเล่นที่บ้านป้าโป๊ะเพราะเป็นบ้านที่ตื่นเช้าเหมือนกัน ไปถึงก็จะไปกอดป้าทำเหมือนกับแม่เราทุกอย่างเลย เราสนิทกับป้าคนนี้มาก ป้าโป๊ะแกก็ทำกับข้าวให้ทานด้วยกัน เพราะลูกสาวแกไม่อยู่บ้านเลยสักคนไปเรียนพยาบาลที่ต่างจังหวัดหมดทั้ง 2 คน พอทานเสร็จป้าแกก็สั่งไว้ว่าจะไปทำงาน วันนี้ต้องอยู่เวรกลับมาบ้านดึกเลยว่าง ๆ ก็แวะมาเติมน้ำให้หมาแกด้วยนะ มันชอบทำหกเดี๋ยวตอนระหว่างวันไม่มีน้ำกิน เราก็รับปากว่าจะทำให้ เพราะเรามักจะเดินผ่านบ้านป้าลงไปในป่าหลังบ้านแกอยู่แล้ว (จขกท. ชอบไปหาเห็ดหรือไม่ก็ไปเก็บมะม่วงฟ้าลั่นมาให้ป้าปอกให้กิน) บางทีก็จะพาน้อง (ลูกของป้าอ๋ม) มาเล่นกับหมาของป้าโป๊ะเพราะมันขี้อ้อน ช่วงบ่ายของวันนั้นน้องของเราดันง่วงหลับกลางวันไปก่อนเราก็เลยต้องไปดูหมาที่บ้านป้าคนเดียว พอไปถึงเราเห็นผู้ชายคนหนึ่งนุ่งผ้าขาวม้านั่งสูบยาสูบอยู่ที่ลานบ้านของป้าเรากลางแดดเปรี้ยง โดยที่หมาไม่เห่าเลยปกติหมาบ้านป้าเราถ้าเห็นคนแปลกหน้ามันจะเห่าเสียงดังมาก แต่ครั้งนี้มันเหมือนไม่เห็นเลยด้วยซ้ำมันนอนหลับสยาบบนผ้าที่ป้าปูไว้ให้ ด้วยความสงสัยเราจึงค่อย ๆ ย่องไปเกือบถึงผู้ชายคนนั้น เค้าก็ยังสูบยาสูบสบายใจเฉิบแบบไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเรายืนอยู่ข้างหลัง ไม่รู้คิดอะไรอยู่เราถามออกไปว่า น้า ๆ มานั่งสูบยาสูบที่บ้านคนอื่นเค้าทำไม? (นี่ถ้าเป็นโจรโดนฆ่าหมกป่าไปแล้วนะเนี่ย) แล้วเค้าก็หันมามองเราหน้าตาตกใจสุดขีดแล้วก็หายวับ!!!ไปต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ
จำได้ว่าตกใจใส่เกียร์หมาวิ่งมาหาลุงชูที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกับตา ลุงชูเห็นเราวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกลุงว่ามีคนมานั่งยอง ๆ สูบยาสูบบ้านป้าโป๊ะแน่ะ ลุงเราตกใจคิดว่าโจรเลยถามว่ามันอยู่ไหน? เราก็ตอบว่าเค้าหายไปแล้วหายไปต่อหน้าต่อตาหนูเลย พอดีป้าอ๋มเดินเค้ามาหาลุงพอดีได้ยินก็เลยถามว่าไอ้คนนั้นมันหน้าตาเป็นแบบไหนลักษณะเป็นยัง? เราก็บอกว่าตัวผอม ๆ ดำ ๆ เหมือนคนติดยาหน้าคล้าย ๆ กับตาเลยแต่หนุ่มกว่าผมฟู ๆ นุ่งผ้าขาวม้าตัวเดียว พอเล่าจบลุงกับป้าก็มองหน้ากันก่อนที่จะบอกกับเราว่า ไม่ต้องกลัวหรอกที่เราเจอน่ะเป็นน้องชายของตาที่ตายไปตั้งแต่แม่เรายังเด็กแล้ว สมัยก่อนแกติดกัญชาขนาดหนักจนลงแดงแล้วพลัดตกแพแม่น้ำตาย ตอนนั้นสตั๊นไป 10 วิเลยค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอตาอีกคน(น้องตา)แบบไม่คาดคิดแบบนี้ ป้าเราก็ยกมือท่วมหัวขอหวยจากน้องตาเลยเจ้าพระคุณถ้ามันเจอจริง ๆ ของให้ถูกหวยด้วยเถิ๊ด!!! ปรากฏหวยออกเลขที่บ้านป้าโป๊ะตรง ๆ เลยค่ะได้มีเฮกันยกใหญ่ ป้าอ๋มเลยจัดสัมรับไปถวายพระทำบุญให้อย่างดีเลยค่ะ
***ถ้าพิมพ์ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ***
ไม่รู้ตัวว่าเจอผี
เมื่อก่อนแม่เรามักจะพาเราไปฝากเลี้ยงที่บ้านตา และในระแวกบ้านตาก็จะมีบ้านป้า 2 คน หลังที่ใกล้บ้านตาที่สุดเป็นของป้าชื่อ อ๋ม ถัดไปก็จะเป็นบ้านป้าชื่อ โป๊ะ ตอนนั้นเราอายุประมาณ 10 ขวบน่าจะได้ตอนนั้นเซ็นต์ในการรับรู้เรื่องวิญญาญจะชัดแจ๋วเลยล่ะ จนแยกไม่ออกเลยนะว่าคนหรือผี เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
เรามักติดนิสัยตื่นเช้าจึงตื่นมาตั้งแต่ 7 โมง ก็เดินไปเล่นที่บ้านป้าโป๊ะเพราะเป็นบ้านที่ตื่นเช้าเหมือนกัน ไปถึงก็จะไปกอดป้าทำเหมือนกับแม่เราทุกอย่างเลย เราสนิทกับป้าคนนี้มาก ป้าโป๊ะแกก็ทำกับข้าวให้ทานด้วยกัน เพราะลูกสาวแกไม่อยู่บ้านเลยสักคนไปเรียนพยาบาลที่ต่างจังหวัดหมดทั้ง 2 คน พอทานเสร็จป้าแกก็สั่งไว้ว่าจะไปทำงาน วันนี้ต้องอยู่เวรกลับมาบ้านดึกเลยว่าง ๆ ก็แวะมาเติมน้ำให้หมาแกด้วยนะ มันชอบทำหกเดี๋ยวตอนระหว่างวันไม่มีน้ำกิน เราก็รับปากว่าจะทำให้ เพราะเรามักจะเดินผ่านบ้านป้าลงไปในป่าหลังบ้านแกอยู่แล้ว (จขกท. ชอบไปหาเห็ดหรือไม่ก็ไปเก็บมะม่วงฟ้าลั่นมาให้ป้าปอกให้กิน) บางทีก็จะพาน้อง (ลูกของป้าอ๋ม) มาเล่นกับหมาของป้าโป๊ะเพราะมันขี้อ้อน ช่วงบ่ายของวันนั้นน้องของเราดันง่วงหลับกลางวันไปก่อนเราก็เลยต้องไปดูหมาที่บ้านป้าคนเดียว พอไปถึงเราเห็นผู้ชายคนหนึ่งนุ่งผ้าขาวม้านั่งสูบยาสูบอยู่ที่ลานบ้านของป้าเรากลางแดดเปรี้ยง โดยที่หมาไม่เห่าเลยปกติหมาบ้านป้าเราถ้าเห็นคนแปลกหน้ามันจะเห่าเสียงดังมาก แต่ครั้งนี้มันเหมือนไม่เห็นเลยด้วยซ้ำมันนอนหลับสยาบบนผ้าที่ป้าปูไว้ให้ ด้วยความสงสัยเราจึงค่อย ๆ ย่องไปเกือบถึงผู้ชายคนนั้น เค้าก็ยังสูบยาสูบสบายใจเฉิบแบบไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเรายืนอยู่ข้างหลัง ไม่รู้คิดอะไรอยู่เราถามออกไปว่า น้า ๆ มานั่งสูบยาสูบที่บ้านคนอื่นเค้าทำไม? (นี่ถ้าเป็นโจรโดนฆ่าหมกป่าไปแล้วนะเนี่ย) แล้วเค้าก็หันมามองเราหน้าตาตกใจสุดขีดแล้วก็หายวับ!!!ไปต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ
จำได้ว่าตกใจใส่เกียร์หมาวิ่งมาหาลุงชูที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกับตา ลุงชูเห็นเราวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกลุงว่ามีคนมานั่งยอง ๆ สูบยาสูบบ้านป้าโป๊ะแน่ะ ลุงเราตกใจคิดว่าโจรเลยถามว่ามันอยู่ไหน? เราก็ตอบว่าเค้าหายไปแล้วหายไปต่อหน้าต่อตาหนูเลย พอดีป้าอ๋มเดินเค้ามาหาลุงพอดีได้ยินก็เลยถามว่าไอ้คนนั้นมันหน้าตาเป็นแบบไหนลักษณะเป็นยัง? เราก็บอกว่าตัวผอม ๆ ดำ ๆ เหมือนคนติดยาหน้าคล้าย ๆ กับตาเลยแต่หนุ่มกว่าผมฟู ๆ นุ่งผ้าขาวม้าตัวเดียว พอเล่าจบลุงกับป้าก็มองหน้ากันก่อนที่จะบอกกับเราว่า ไม่ต้องกลัวหรอกที่เราเจอน่ะเป็นน้องชายของตาที่ตายไปตั้งแต่แม่เรายังเด็กแล้ว สมัยก่อนแกติดกัญชาขนาดหนักจนลงแดงแล้วพลัดตกแพแม่น้ำตาย ตอนนั้นสตั๊นไป 10 วิเลยค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอตาอีกคน(น้องตา)แบบไม่คาดคิดแบบนี้ ป้าเราก็ยกมือท่วมหัวขอหวยจากน้องตาเลยเจ้าพระคุณถ้ามันเจอจริง ๆ ของให้ถูกหวยด้วยเถิ๊ด!!! ปรากฏหวยออกเลขที่บ้านป้าโป๊ะตรง ๆ เลยค่ะได้มีเฮกันยกใหญ่ ป้าอ๋มเลยจัดสัมรับไปถวายพระทำบุญให้อย่างดีเลยค่ะ
***ถ้าพิมพ์ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ***