วันนี้คุยกับเพื่อนผู้ชายอีกสองคน ทั้งสองคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเวลาอยู่กับผู้หญิงที่ตัวเองชอบ ไม่รู้จะทำยังไง เพราะคิดว่าบางทีผู้หญิงก็เล่นตัว ชอบปฏิเสธแล้วรู้สึกสนุกที่ผู้ชายวิ่งไล่ตาม บางทีพวกเค้าก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าจะปฏิเสธไปทำไม และสังคมก็ยังยึดอยู่กับการที่ผู้ชายต้องเป็นคนเอ่ยปากเริ่มความสัมพันธ์ก่อน พวกเค้าแอบหวังด้วยนะว่าผู้หญิงจะเริ่มก่อนบ้าง
คือเรารู้สึกแปลกใจที่ทั้งสองคนที่ดูเป็นคนปกติไม่ขี้อาย คุยได้ทั้งหญิงชายทั่วไป ออกแนวเฮฮาเล่นมุกตลกด้วยซ้ำ แต่พอกับคนที่ชอบพวกเค้าดันบอกว่า อายมากๆๆ ไม่กล้าเริ่มอะไรทำนองนี้
-----------------------------------------

ปัญหาก็คือระหว่างคุยกัน ผู้ชายหนึ่งในนั้นคือคนที่เราแอบชอบ (เรื่องนี้เค้าก็รู้ แต่ไม่ได้รู้ผ่านจากปากเรา) และก็คิดว่าเค้าอาจแอบชอบเราอยู่เหมือนกัน เค้าบอกกับเราว่า เพราะเค้าอายมาก ไม่เคยกล้าพูดเลย และผู้หญิงก็มักไม่พูดตรงๆว่าชอบ แต่ดันใบ้ทางอ้อม (ซึ่งเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเรา ตอนที่เพื่อนสนิทเราเผลอไปบอกเค้าทำนองว่า ทำไมไม่ชวนเราไปนู่นไปนี่ในวันวาเลนไทน์) และสุดท้ายเมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนสองคนนั้นก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
อันนี้เราไม่แน่ใจว่าเค้าพยายามจะบอกอะไรเรารึเปล่า เพราะคนที่คุยกันมีอยู่ 3 คนแค่นี้ คือ เรา คนที่เราชอบ กับเพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่ง

เพราะที่ผ่านมาจะว่าเราเจ็บก็เจ็บนะ เพราะเราพยายามแสดงออกหลายทางแล้วอ่ะว่าเราก็ชอบเค้าเหมือนกัน จนเราไปเล่าให้คนอื่นฟังว่าเราทำแบบนี้ๆๆกับเค้านะ คนอื่นๆบอกว่า ถ้าผู้ชายคนนี้ดูไม่ออกก็แสดงว่าโง่ละ แต่สุดท้ายคำตอบที่เค้าตอบเพื่อนเราตอนที่ถามเรื่องวาเลนไทน์คือ เค้ายังไม่พร้อมที่จะเริ่มความสัมพันธ์ใดๆในตอนนี้... ทำเอาเราช็อคและเสียใจนิดๆ ไม่อยากหวังลมๆแล้งๆอีกแล้ว