1. เกรงใจตัวละครบางตัวมากจนเกินไปจนทำให้เนื้อเรื่องเดาง่าย: โดยเฉพาะนายทวารเทพอย่าง "วากาบายาชิ" นี่ไม่ค่อยยอมให้เสียหน้าเลยตั้งแต่ภาคนันคัตสึจนถึงภาคยุวชนโลกนี่วางพล็อตเรื่องให้มีเหตุลงแค่นัดชิงนัดเดียว(บ้าไปแล้ว) คือเข้าใจว่าวางตัวให้เป็นนายทวารระดับเทพอันดับต้นๆของโลกแล้วถ้าลงทุกนัดคู่แข่งจะยิงนันคัตสึหรือญี่ปุ่นไม่ได้ทำให้ไม่สูสี คือทีมของพระเอกจะเทพเกินไปทำให้ไม่สนุก ถ้าลงหลายนัดก็จะเสียประตูหลายนัดแล้วนายทวารเทพจะเสียหน้า แต่มันเกินไปป่าวอ่ะ คนอ่านก็เดาได้ง่ายๆเลยว่านายทวารที่ลงอยู่ประจำจะต้องมีเหตุให้ลงนัดชิงไม่ได้ ถ้าเป็นหนังก็บทห่วย
2. ในภาคยุวชนโลกเกรงใจทีมบลาซิลมากเกินไป: เข้าใจว่าผู้เขียนชอบทีมบลาซิลแล้วคงทำใจไม่ได้ถ้าวางพล็อตให้ญี่ปุ่นชนะบลาซิลแล้วได้แชมป์ไปครอง จึงเขียนให้บลาซิลไม่ส่งทีมเข้าแข่ง เอิ่มนี่ก็บทอ่อนเข้าขั้นห่วยอีก
3. ซึบาสะใฝ่ฝันและได้ไปค้าแข้งที่บลาซิล: อันนี้ โค-ตะ-ระ ปญอ. เลย คือในโลกแห่งความจริงนี่นักเตะดาวรุ่งหรืออายุน้อยเขามุ่งไปยุโรปกันจ่ะ นี่ก็บทห่วยอีก
คือกำลังดูบอลยูโรอยู่ไงก็เลยนึกถึงการ์ตูนเรื่องนี้ แต่ก็นั่นแหละการ์ตูนเรื่องนี้ถึงบทจะห่วยแตกและไม่เมคเซ้นส์สมจริงแค่ไหน มันก็คือแรงบันดาลใจในวัยเด็กของผม
พวกคุณคิดเห็นเช่นไร เห็นด้วยกับผมไหม
เห็นด้วยกับผมไหมว่าผู้เขียนกัปตันซึบาสะมีความกาก ดังนี้
2. ในภาคยุวชนโลกเกรงใจทีมบลาซิลมากเกินไป: เข้าใจว่าผู้เขียนชอบทีมบลาซิลแล้วคงทำใจไม่ได้ถ้าวางพล็อตให้ญี่ปุ่นชนะบลาซิลแล้วได้แชมป์ไปครอง จึงเขียนให้บลาซิลไม่ส่งทีมเข้าแข่ง เอิ่มนี่ก็บทอ่อนเข้าขั้นห่วยอีก
3. ซึบาสะใฝ่ฝันและได้ไปค้าแข้งที่บลาซิล: อันนี้ โค-ตะ-ระ ปญอ. เลย คือในโลกแห่งความจริงนี่นักเตะดาวรุ่งหรืออายุน้อยเขามุ่งไปยุโรปกันจ่ะ นี่ก็บทห่วยอีก
คือกำลังดูบอลยูโรอยู่ไงก็เลยนึกถึงการ์ตูนเรื่องนี้ แต่ก็นั่นแหละการ์ตูนเรื่องนี้ถึงบทจะห่วยแตกและไม่เมคเซ้นส์สมจริงแค่ไหน มันก็คือแรงบันดาลใจในวัยเด็กของผม
พวกคุณคิดเห็นเช่นไร เห็นด้วยกับผมไหม