ในหลักการ ปชต. ให้สิทธิ์กับคนที่มีเหตุผล หรือไร้เหตุผลสิ้นดี อย่างเท่าเทียมกันครับ ยกตัวอย่าง ต่อให้นาย ก. สามารถอธิบายเรื่องราวว่าชอบพ่อแม้วดุจเทพเจ้าได้อย่างมีเหตุผลมากขนาดไหนก็ตาม สิ่งที่เขาอธิบายมาทั้งหมด มันไม่ได้เลอค่าไปกว่า คนๆ นึงที่เกลียดพ่อแม้ว แต่กลับให้เหตุผลอะไรไม่ได้เลย

หากเราคิดว่า พวกไร้เหตุผล เป็นพวกที่สมควรโดนด่าว่าโง่ หรือสมควรถูกประณาม ฯลฯ นั่นแปลว่า เรากำลังมองคนไม่เท่ากัน

ตามปรัชญาของ ปชต. เขาบอกว่า มนุษย์ทุกคนมีเสรีภาพอย่างสมบูรณ์ ทุกคนสามารถกระทำตามที่ตนเลือกภายใต้ขอบเขตของกฎธรรมชาติหรือกฎหมายก็ตาม เมื่อทุกคนมีความเสมอภาคกัน มีสิทธิเท่าเทียมกัน ย่อมไม่มีผู้ใดอ้างสิทธิและอำนาจมากกว่าผู้ใด เพราะสิทธิเหล่านี้มันติดตัวมาตั้งแต่ก่อนการเกิดสังคมการเมืองครับ

ดังนั้น ไม่ว่าคุณจะเห็นต่างอย่างมีเหตุผล หรือแค่ไม่เห็นด้วย (Disagreement) จะมีเหตุผล หรือไร้เหตุผลก็ดี ย่อมทำได้ครับ ตราบที่มันไม่ไปละเมิดผู้อื่น

มีคนกล่าวว่า "ทุกคนมีสิทธิ์ในการเลือกฝ่ายที่ตนชอบ แต่เราไม่มีสิทธิ์บังคับให้คนอื่นชอบเหมือนเรา" ระบอบ ปชต. ให้เสรีภาพทุกคนอย่างเท่าเทียม หากจะถกกันในบริบทของวิทยาศาสตร์ การใช้เหตุผลย่อมได้รับความน่าเชื่อถือมากกว่าการใช้อารมณ์หรือความรู้สึก ของผู้ที่ไร้เหตุผลครับ

แต่ในทางการเมือง เมื่อใดที่เราคิดว่า ฝ่ายเรามีเหตุผลดีกว่า จึงมีสิทธิ์ชอบธรรมที่จะลุกขึ้นมาชี้หน้าด่าใครก็ได้ ที่คิดว่าเป็นพวกไร้เหตุผล ก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่อ้างว่า 15 ล้านเสียงสู้ 3 แสนเสียงใน กทม.ไม่ได้ ...ฉันใด ฉันนั้น