อ่านข่าวต่อได้ที่:
http://www.thairath.co.th/
***********************
ขออนุญาตอาแปะ. ลงข้อมูลจาก 1 ใน ผดส ในเครื่องนะครับ.
จากเหตุการณ์เที่ยวบินนกเเอร์ DD7313 ระนอง - ดอนเมือง ผมออกเดินทางมาขึ้นเครื่องเพื่อไปกรุงเทพ ตามปกติ เห็นเครื่องเก่ามากก็ไม่ได้เเปลกใจอะไร (เพราะระนอง เป็นเครื่องเล็ก มีเเค่สายการบินเดียว เเละก็เคยขึ้นเครื่องในลักษณะนี้มาบ่อยครั้ง) 8.00 น. เครื่องขึ้นจากสนามบินมาได้ประมาณ 20นาที เเอร์โฮสเตสทำหน้าที่บริการ ทานอาหารจนเสร็จ ได้ยินเสียงประกาศว่า "ขณะนี้เรากำลังบินอยู่ในสภาพอากาศเเปรปรวน กรุณารัดเข็มขัด งดลุกจากที่นั่งเเละเข้าห้องน้ำ" (ทั้งๆที่สภาพอากาศด้านนอกตอนนั้น มีท้องฟ้าสดใสปกติดี) ...เเละทันใดนั้น เครื่องก็ค่อยๆลดระดับลงต่ำมาก จนผิดสังเกตุ เลี้ยว วนขวากลับไปด้านที่มีทะเล (ผมเริ่มรู้สึกเเปลก เเละคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเเน่ๆ) ...เสียงประกาศจากกัปตัน "เรียนผู้โดยสารทุกท่าน ขณะนี้ เครื่องมีปัญหา กระจกเเตก กำลังนำเครื่องลงจอดฉุกเฉินที่สนามบินชุมพร" พร้อมกับค่อยๆลดระดับต่ำลงอย่างต่อเนื่อง ...พี่ที่นั่งข้างๆหันมาจับเเขนผมเเน่น เเละบอกผมว่า เค้ากำลังจะเดินทางไปหาลูกกับครอบครัวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ทำเอาผมน้ำตาไหล ในใจก็คิดถึงพ่อกับเเม่ คิดถึงคนที่บ้าน ...พยายามตั้งสติ ก้มลงจับชูชีพใต้เบาะว่ายังใช้งานได้อยู่ไหม 10 นาทีผ่านไป (ที่ใจเราเเทบไม่อยู่กับตัว) พร้อมกับเสียงตะกุกตะกักของเครื่องตลอดเวลา ก่อนนำเครื่องลงจอดได้ ท่ามกลางสีหน้าที่ตระหนกตกใจของผู้โดยสาร (เกือบเต็มลำ) ..."ขณะนี้ เรานำผู้โดยสารทุกท่านมาถึงท่าอากาศยานชุมพรเเล้ว รบกวนผู้โดยสารทุกท่านเดินลงจากเครื่องเเล้วนั่งรอที่อาคารผู้โดยสารด้านล่าง เเละทางสายการบินจะเเจ้งรายละเอียดให้ทราบอีกครั้ง ขอบคุณค่ะ" เสียงประกาศสุดท้ายจากเเอร์โฮสเตส
เราทุกคน เดินลงมาจากเครื่อง (ด้วยอาการกลัวเเละยังตกใจ) ต่างหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาโทรหาคนที่เรารัก ...บางคนกำลังจะเดินทางไปหาลูก ไปหาพ่อกับเเม่, บางคนก็อุ้มท้องอยู่,บางคนก็ต้องรีบไปทำงาน,บางคนก็ต้องต่อเครื่องไปที่อื่นหรือไปต่างประเทศ ฯลฯ ผ่านไป 30 นาที มีสตาฟเดินมาเเจ้งว่า ทางสายการบินต้องขออภัยเเละรับผิดชอบโดยการมีรถตู้ไปส่งผู้โดยสารที่จะเดินทางต่อไปยังกรุงเทพ หรือไปรอขึ้นเครื่องที่ท่าสนามบินสุราษฎ์ ในเวลา 18.00 น. (เที่ยวบินวันนี้ที่ชุมพร เเละระนองเต็ม) ...โดยไม่มีการชี้เเจงหรือเเจ้งรายละเอียดที่ชัดเจนจากสายการบิน ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเครื่องเมื่อสักครู่เเต่อย่างใด
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ทำให้ผมรู้ว่า ความเป็นมืออาชีพ ความรับผิดชอบ จากสายการบินที่เราฝากชีวิตเอาไว้ เเละเลือกเดินทางนั้น ดูเเลชีวิตของเราเเละคนที่เรารักได้ดีขนาดไหน เเละมันก็ทำให้ผมใช้ชีวิตเเบบมีสติ เเละอยู่ในความไม่ประมาทมากขึ้น
...ขณะนี้ ผมกับผู้โดยสารที่เหลือท่านอื่นๆ กำลังเดินทางโดยรถตู้ไปยังสนามบินดอนเมือง เพื่อไปทำงานให้ทัน เเละไปหาคนที่เรารักให้เร็วที่สุด
ปล. ขอบคุณกัปตันนักบิน เเอร์โฮสเตส ที่มีสติเเละดูเเลพวกเราจนปลอดภัย ,ขอบคุณ พี่ๆเพื่อนๆน้องๆผู้โดยสารทุกคน(ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน) ที่คอยช่วยเหลือดูเเลกันเเละกัน ...เราจะถึงกรุงเทพโดยปลอดภัย ในเวลาประมาณ 17.00 น.ในวันนี้
my diary 17/06/2016 เบส -บ้านไร่ ไออรุณ
์NokAir - 'นกแอร์' ระนอง-ดอนเมือง กระจกห้องนักบินร้าว จอดฉุกเฉินที่ชุมพร
อ่านข่าวต่อได้ที่: http://www.thairath.co.th/
***********************
ขออนุญาตอาแปะ. ลงข้อมูลจาก 1 ใน ผดส ในเครื่องนะครับ.
จากเหตุการณ์เที่ยวบินนกเเอร์ DD7313 ระนอง - ดอนเมือง ผมออกเดินทางมาขึ้นเครื่องเพื่อไปกรุงเทพ ตามปกติ เห็นเครื่องเก่ามากก็ไม่ได้เเปลกใจอะไร (เพราะระนอง เป็นเครื่องเล็ก มีเเค่สายการบินเดียว เเละก็เคยขึ้นเครื่องในลักษณะนี้มาบ่อยครั้ง) 8.00 น. เครื่องขึ้นจากสนามบินมาได้ประมาณ 20นาที เเอร์โฮสเตสทำหน้าที่บริการ ทานอาหารจนเสร็จ ได้ยินเสียงประกาศว่า "ขณะนี้เรากำลังบินอยู่ในสภาพอากาศเเปรปรวน กรุณารัดเข็มขัด งดลุกจากที่นั่งเเละเข้าห้องน้ำ" (ทั้งๆที่สภาพอากาศด้านนอกตอนนั้น มีท้องฟ้าสดใสปกติดี) ...เเละทันใดนั้น เครื่องก็ค่อยๆลดระดับลงต่ำมาก จนผิดสังเกตุ เลี้ยว วนขวากลับไปด้านที่มีทะเล (ผมเริ่มรู้สึกเเปลก เเละคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเเน่ๆ) ...เสียงประกาศจากกัปตัน "เรียนผู้โดยสารทุกท่าน ขณะนี้ เครื่องมีปัญหา กระจกเเตก กำลังนำเครื่องลงจอดฉุกเฉินที่สนามบินชุมพร" พร้อมกับค่อยๆลดระดับต่ำลงอย่างต่อเนื่อง ...พี่ที่นั่งข้างๆหันมาจับเเขนผมเเน่น เเละบอกผมว่า เค้ากำลังจะเดินทางไปหาลูกกับครอบครัวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ทำเอาผมน้ำตาไหล ในใจก็คิดถึงพ่อกับเเม่ คิดถึงคนที่บ้าน ...พยายามตั้งสติ ก้มลงจับชูชีพใต้เบาะว่ายังใช้งานได้อยู่ไหม 10 นาทีผ่านไป (ที่ใจเราเเทบไม่อยู่กับตัว) พร้อมกับเสียงตะกุกตะกักของเครื่องตลอดเวลา ก่อนนำเครื่องลงจอดได้ ท่ามกลางสีหน้าที่ตระหนกตกใจของผู้โดยสาร (เกือบเต็มลำ) ..."ขณะนี้ เรานำผู้โดยสารทุกท่านมาถึงท่าอากาศยานชุมพรเเล้ว รบกวนผู้โดยสารทุกท่านเดินลงจากเครื่องเเล้วนั่งรอที่อาคารผู้โดยสารด้านล่าง เเละทางสายการบินจะเเจ้งรายละเอียดให้ทราบอีกครั้ง ขอบคุณค่ะ" เสียงประกาศสุดท้ายจากเเอร์โฮสเตส
เราทุกคน เดินลงมาจากเครื่อง (ด้วยอาการกลัวเเละยังตกใจ) ต่างหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาโทรหาคนที่เรารัก ...บางคนกำลังจะเดินทางไปหาลูก ไปหาพ่อกับเเม่, บางคนก็อุ้มท้องอยู่,บางคนก็ต้องรีบไปทำงาน,บางคนก็ต้องต่อเครื่องไปที่อื่นหรือไปต่างประเทศ ฯลฯ ผ่านไป 30 นาที มีสตาฟเดินมาเเจ้งว่า ทางสายการบินต้องขออภัยเเละรับผิดชอบโดยการมีรถตู้ไปส่งผู้โดยสารที่จะเดินทางต่อไปยังกรุงเทพ หรือไปรอขึ้นเครื่องที่ท่าสนามบินสุราษฎ์ ในเวลา 18.00 น. (เที่ยวบินวันนี้ที่ชุมพร เเละระนองเต็ม) ...โดยไม่มีการชี้เเจงหรือเเจ้งรายละเอียดที่ชัดเจนจากสายการบิน ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเครื่องเมื่อสักครู่เเต่อย่างใด
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ทำให้ผมรู้ว่า ความเป็นมืออาชีพ ความรับผิดชอบ จากสายการบินที่เราฝากชีวิตเอาไว้ เเละเลือกเดินทางนั้น ดูเเลชีวิตของเราเเละคนที่เรารักได้ดีขนาดไหน เเละมันก็ทำให้ผมใช้ชีวิตเเบบมีสติ เเละอยู่ในความไม่ประมาทมากขึ้น
...ขณะนี้ ผมกับผู้โดยสารที่เหลือท่านอื่นๆ กำลังเดินทางโดยรถตู้ไปยังสนามบินดอนเมือง เพื่อไปทำงานให้ทัน เเละไปหาคนที่เรารักให้เร็วที่สุด
ปล. ขอบคุณกัปตันนักบิน เเอร์โฮสเตส ที่มีสติเเละดูเเลพวกเราจนปลอดภัย ,ขอบคุณ พี่ๆเพื่อนๆน้องๆผู้โดยสารทุกคน(ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน) ที่คอยช่วยเหลือดูเเลกันเเละกัน ...เราจะถึงกรุงเทพโดยปลอดภัย ในเวลาประมาณ 17.00 น.ในวันนี้
my diary 17/06/2016 เบส -บ้านไร่ ไออรุณ