ทางตันในชีวิต  คือ หมดทางแก้ไข หมดทุกอย่างแล้ว ไม่มีทางแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว   สุดท้ายหลายๆคนจะเลือกดับชีวิตตัวเองเพื่อหนีปัญหานั้นไปเสีย   ไม่ต้องต่อสู้และรับรู้อะไรอีกแล้ว  คนที่อยู่ในภาวะเครียด เคว้งคว้าง  หมดทางออก  กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว มีแต่คนตอกย้ำ รู้สึกเจ็บปวดใจทุกข์ทรมารในชีวิตที่เป็นอยู่    ถึงสำนึกสิ่งที่ทำไปมันไม่ไดีต่อตัวเองและคนรอบข้าง  ใครเคยผ่านจุดนั้นมาบ้าง  เคยคิดดับชีวิตตัวเอง จะด้วยเหตุผลใดๆๆก็ตาม น้อยใจ  เสียใจ  ขาดความรักขาดคนเข้าใจ ไร้คนชื่นชม  สร้างแต่ปัญหา  ติดยาติดเหล้า  อกหัก พลาดหวัง ถูกหลอก  หมดหวัง หนี้สินท่วมตัว  โรครุ้มเร้า   อะไรก็แล้วแต่     คุณผ่านจุดนั้นกันได้อย่างไรโดยไม่คิดทำร้ายตัวเอง       ตอนนี้เจ้าของกระทู้กำลังมาถึงทางตันเหมือนกัน  ไม่อยากเลือกในสิ่งที่ตัวเองเคยเตือนคนอื่นว่าอย่าทำมันบาปมาก   เอาธรรมมะเข้าข่มแล้ว  พยายามไม่กลับไปคิดสิ่งที่ทำไว้มันพลาดไปแล้ว   พยายามทำใจว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้เหมือนทุกครั้งที่เจอเรื่องร้ายๆๆๆ มา   แต่มันยากกับสิ่งที่เราได้ทำไปแล้วๆย้อนกลับมาทำร้ายเรากับทำลายความรู้สึกคนในครอบครัวเรา ทั้งที่เราไปขอความช่วยเหลือเขาแต่เขาเอาความจริงใจของเราไปทำลายด้วยถ้อยคำที่สวยหรู  แต่เขากลับเอาชีวิตเราไปเป็นจุดขายของเขา   ตอนนีครอบครัวกำลังจะแตกแยก ชีวิตมาถึงจุดอับสุดๆๆๆ     ทำยังไงดี เครียดมากกก    นั่งทำใจ  ร้องไห้หนักมาก  อย่าว่ากันเลยที่โพสลงแบบนี้   อยากได้กำลังใจจากคนที่คนเคยสิ้นหวังท้อแท้    ควรทำไงดี  มืดแปดด้าน ไปไม่เป็นเลย    แต่จะพยายามสู้ ค่ะ   จะท่องไว้ว่าอดทน อดทน