สวัสดีเพื่อนๆทุกคนค่ะ ยืมของเพื่อนมาล็อคอิน เพราะเราไม่มีบัญชีผู้ใช้ เข้าไปอ่านของคนอื่นๆ เลยคิดว่าอยากจะแชร์เรื่องของตัวเองบ้าง
เริ่มเลยนะค่ะ
ครอบครัวเรามีด้วยกัน 5 คน พ่อ แม่ น้อง ตา ยายแล้วก็เรา บ้านที่เราอยู่เป็นบ้านยายค่ะ อยู่มาตั้งแต่เกิด ด้วยความที่แม่เราเป็นลูกคนสุดท้องก็เลยอาศัยอยู่กับตายาย แต่เหตุการณ์ที่เราไม่อยากให้เกิดก็เกิดค่ะ ยายเราเสีย (เรื่องเกิดตอนเราม.3 ตอนนี้จะปี3แล้วค่ะ)ยายเป็นคนน่ารัก ลูกหลานทุกคนรักแกมาก ไม่ว่าจะปีใหม่หรือเทศกาลไหนๆ ทุกคนพร้อมหน้าพร้อมตากันเต็มบ้านค่ะ ตอนนั้นมีความสุขมาก อบอุ๊นนนน อบอุ่นค่ะ 555 พอหลังจากยายเสียไม่ถึงร้อยวัน  ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราต้องไปเรียนพิเศษเพื่อติวมอปลายค่ะ ไม่ได้อยู่บ้าน ตอนนั้นก็มีงานแต่งพี่ชายด้วยค่ะ ลูกของป้า ขอเรียกว่าป้า นอ แล้วกันนะค่ะ ลูกชายเขาแต่งงานค่ะ จัดงานยิ่งใหญ่อลังการค่ะ ด้วยความที่บ้านเขามีฐานะพอสมควร แม่เราก็ไปร่วมงานค่ะ แต่ตาไม่ได้ไป เพราะป้าเขาไม่อยากให้ไป(ตาเราเป็นคนพูดเก่ง พูดไปเรื่อยเลยแหล่ะค่ะ)ป้าเขาเลยไม่ชอบ กลัวไปทำแกเสียหน้า ตาอยู่บ้านกับพ่อเราค่ะ เราเรียนพิเศษอยู่มีสายโทรมาจากแม่
แม่ เดี่ยวแม่กลับบ้านแล้วแวะไปรับเลยนะ
เรา อ่อ ได้ค่ะ
แม่ ตาเขาพาเมียใหม่เข้าบ้านเราแล้วนะ
เรา อึ้งไป 10 วิค่ะ ไม่คิดว่าแกจะทำ พอเรากลับถึงบ้านสิ่งที่เห็นคือ ผู้หญิงคนนั้นนอนที่ๆยายเราเคยนอน เรารับไม่ได้เลยค่ะ ทั้งโกรธทั้งร้องไห้ ความรู้สึกมันตีกันไปหมด หลังจากวันนั้น เราก็เฉยๆค่ะ ไม่พูดอะไรกับตา อยู่กันมาแบบนี้พักใหญ่เลยค่ะ แม่เราเริ่มทำกับข้าวกินแยก นางไม่พอใจค่ะ บอกเขารังเกียจนาง ตาเลยไม่รู้จะทำไง นัดญาตินางมาเพื่อพาไปจดทะเบียนสมรส ในบ้านไม่มีใครรู้ค่ะ ด้วยความที่เราเป็นเด็กสอดรู้สอดเห็นเลยขับรถตามไป ไปถึงที่ว่าการอำเภอ เราเดินเข้าไปเลยค่ะ ถามพนักงานว่าเขามาทำอะไรกัน ตอนนั้นไม่มีใครพูดกับเราเลย เราหันไปมองนาง นางยิ้มใส่เรา (ยิ้มแบบนางร้ายในละครเลย ประมาณนั้น) ไม่ไหวแล้วค่ะ ตามไปถึงบ้านนาง คนข้างบ้านนางสะกิด บอกลูกพาตากลับบ้านเถอะ คนๆนี้ทำหมดตัวมาหลายคนแล้วนะ ปรี๊ดแตกเลยค่ะ ด่านางสารพัด แค้นจนน้ำตาไหล เราถามตาว่าไม่รักยายแล้วหรอ ตากลับตอบมาว่า คนตายก็อยู่ส่วนคนตายไป เราแบบ แล้วที่อยู่กันมาจนอายุ 80 กว่านี่ คืออะไร ขับรถกลับบ้านร้องไห้ไปบอกแม่เลยค่ะ หลังจากนั้นเป็นเรื่องใหญ่ ลุงเราป้าเรามาที่บ้าน กะมาถามตาให้รู้เรื่องว่าอะไรยังไง ตากลับบอก
ไม่ได้จดทะเบียน จะบ้าหรอ แก่ขนาดนี้แล้วจะจดทำไม ?
แม่เราไม่เชื่อค่ะ พาไปที่อำเภอ สรุป จดค่ะ หลังจากนั้นสักพักก็พาไปจดทะเบียนหย่ากันค่ะ พวกลุงๆป้าๆ โกรธมากที่แกโกหก เถียงกันไปมา หลังจากนั้นแกเที่ยวยกมือไหว้ขอโทษทุกคนบอกไม่ได้ตั้งใจ หลังจากนั้น เมียใหม่แกก็ออกไปจากชีวิตของเราค่ะ
ผ่านไปสักพัก ป้านอก็ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้าน เนื่องจากลูกชายแกเสียชีวิตค่ะ (บ้านป้านอกับบ้านเราอยู่ใกล้กัน)เราสงสารแกมาก แกมานั่งปรับทุกข์กับแม่เราบ่อยๆ หลังจากนั้นตาเริ่มมีพิรุจค่ะ แกเริ่มไปบ้านป้านอบ่อยขึ้น (จากที่เมื่อก่อนไม่ไปเลย) เรานั่งอยู่หลังบ้านบังเอิญไปได้ยินเขาคุยกันประมาณว่า ป้านอจะพาเมียคนนั้นขอตากลับมาให้ เราก็ตกใจ ทำไมถึงมาพูดอะไรกันแบบนี้ กว่าเราจะเอาเขาออกจากชีวิตเราไม่ได้ง่ายเลยนะ และคืนนั้นเรานอนกับตาค่ะ แกบอกพรุ่งนี้จะสร้างบ้านใหม่แล้วนะ ไอเราก็ไม่เชื่อคิดว่าแกพูดเล่น ด้วยความที่แกเป็นคนตลกและชอบพูดหยอกอยู่เป็นประจำ
เช้าวันรุ่งขึ้น เขาปักเสาบ้านกันแล้วค่ะ มีช่างมาทำเยอะแยะเลย เราก็ อึ้งเหมือนเดิมค่ะ ระหว่างที่ทำบ้านอยู่เรา พ่อแม่ ไม่คุยกับตาเลยค่ะ มีแต่ป้านอที่คอยกำกับช่างอยู่ ไม่มีลูกคนไหนเห็นด้วย(ยายมีลูก 7 คน ป้านอเป็นพี่คนโต แม่เราเป็นคนสุดท้อง) หลังจากบ้านเสร็จ แกก็พาเมียมาอยู่เลยค่ะ ป้านอคอยควบคุมไม่ให้มีใครมาทำอะไรเมียแก
ทำไมถึงเป็นไปได้กันถึงขนาดนี้  ทำไมรักคนอื่นมากกว่าคนในบ้านตัวเอง ... เป็นคำถามที่ยังค้างคาใจเราอยู่
ป้านอแกมีลูก 2 คนค่ะ คนสุดท้องเป็นผู้หญิง เรียนว่าพี่มอ แล้วกันนะค่ะ หลังจากเหตุการณ์นั้น เรายังคงอัฟสเตตัสประชดประชันอยู่เรื่อยๆ จนพี่มอแกเข้ามาด่าและก็โกรธกัน พี่มอแกไม่ได้อยู่บ้านค่ะ ไปเรียนต่างจังหวัด
พี่มอแกก็อัฟสเตตัสว่า เลี้ยงดูพ่อแม่เนี่ย ต้องหวังสมบัติด้วยหรอ เรานี่ 55555555555555 กลับไปบอกแม่เธอเถอะจ้ะคนสวย
จุดพีคของเรื่องอยู่ตรงนี้
หลังจากตาย้ายไปอยู่กับเมีย ป้านอเริ่มแผนการชั่วร้ายเลยค่ะ แกพาตาไปโอนที่ดิน (ทีบ้านแล้วก็มีสวนยางพาราที่ติดกับบ้าน) ซึ่งบ้านหลังนั้นเราอยู่ตั้งแต่เกิด คืออะไร ? แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหน ? ตาบอกก็อยู่ไปสิ แค่โอนให้เฉยๆ 555555 หรอค่ะ ป้านอเริ่มทำการขยายอณาเขตบ้าน ด้วยการถางๆๆๆๆ ปลูกๆ ให้แม่เรารู้ว่า ที่ดินนี้เป็นของฉันแล้วนะ ตอนนั้นเราอยู่แบบไม่มีความสุขเลยค่ะ เครียดมาก ป้านอขุดที่ดินหน้าบ้านเราเพื่อทำเป็นสระว่ายน้ำ เราทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ มีป้ายโปรโมทสระว่ายน้ำอยู่ทั่วอำเภอ เพื่อนเรามาบอกว่าเห็นป้ายยัง ติดอยู่หน้าโรงเรียน ตอนกลับบ้านขับรถผ่านก็เหลือบไปดูนินึง ก็แค้นนะ นิดๆ ผ่านไปสักพัก พี่มอนางโพสภาพป้ายโปรโมทสระของนางที่อยู่หน้าโรงเรียนเรา สภาพคือขาดไม่มีชิ้นดี นางโพสด่าเราค่ะ 5555 กุยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะ โดนด่าตรึมเลยค่ะ ทั้งเพื่อนของนางที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นกันอย่างเมามัน โอ๊ยย กุรู้พร้อมเนี่ยยย ด่ากุทำไมมมม ปัญหาก็เข้ามาเรื่อยๆค่ะ ป้านอแกไม่ได้ไล่ตรง แกใช้วิธีทำให้เราอยู่ไม่ได้แล้วเป็นคนออกไปเอง ทำไมเราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ทั้งๆที่ก่อนยายเสียเรามีความสุขมาก เหมือนนรกกับสวรรค์ยังไงยังงั้น  ค่ะ สุดท้ายป้านอทำสำเร็จไม่มีใครขัดขวางแกได้ แม่เราก็หาที่สร้างบ้านค่ะ แม่บอกไม่คิดเลยว่าต้องมาสร้างบ้านตอนอายุ 40 กว่าแบบนี้  จิตใจเขาทำด้วยอะไร ความอยากได้อยากมีมันเยอะจนมองไม่เห็นความเป็นพี่เป็นน้องกันแล้วหรอ ตอนนั้นแม่เราอยู่บ้านคนเดียว (บ้านหลังเดิมที่อยู่ข้างบ้านป้านอ) จู่ๆ สามีป้านอเดินมาค่ะ ทะเลาะกับแม่พักใหญ่ในบ้าน สามีป้านอแกพูดว่า ออกไปเลยนะ นี้บ้านกู ด่าแม่เรา เรากลับมาจากโรงเรียนตะโกนเลยค่ะ
“ด่าเล่นงานผู้หญิงแบบนี้ ไปเอากระโปรงมาใส่เถอะ “ พ่อคู๊ณณณณณ  ทำไมถึงได้ร้ายกันขนาดนี้ เราไปทำอะไรให้หรอ
หลังจากที่เราย้ายออกมา สบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ไม่ต้องเจอต้องเห็นสิ่งที่มันตำตาตำใจเรา ปัจจุบันเขาได้พังบ้านหลังนั้นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ ความทรงจำที่ดีๆของเรา มันอยู่ที่บ้านหลังนั้นทั้งนั้น เราก็ภาวนาขออย่าให้ได้เจอคนแบบนี้อีกเลยในชีวิต (ตอนนี้เขาเปิดกิจการเป็นสระว่ายน้ำอย่างเป็นทางการแล้วค่ะ ) และตอนนี้เมียขอตาก็โดนไล่ออกจากบ้านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ ป้านอควบคุมทุกสิ่งอย่างเพราะตอนนี้ตาไม่เหลืออะไรแล้ว ตาก็มาที่บ้านหลังใหม่เราอยู่บ่อยๆ มานั่งปรับทุกข์กับแม่ แต่เราก็เชื่ออะไรแกไม่ได้เยอะหรอกค่ะ ต่อหน้าเราพูดอย่าง ลับหลังอีกอย่าง นี่เรื่องอย่างคร่าวๆนะค่ะ ยังไม่ค่อยลงรายละเอียดจริงจัง 55555 ปัญหาคือตอนนี้น้ำตาเริ่มซึมแหล่ะ
สุดท้ายนี้ ขอให้พวกคุณอยู่กับสมบัติที่แย่งจากคนอื่นมาอย่างมีความสุข ขอให้พวกคุณไม่เจอคนที่รักพวกคุณจริง ขอให้ชีวิตพวกคุณเจอแต่ความล้มเหลวอยู่เสมอ สวัสดีค่ะ