เรากับสามีอยู่ด้วยกันมาเกือบแปดปีแล้วค่ะ แรกๆที่คบกันอยู่ต่างประเทศ ก็มีพาไปกินไปดื่มบ้าง เดือนละครั้ง
ตั้งแต่กลับมาอยู่ไทย ก็พากันสร้างเนื้อสร้างตัว ทำมาค้าขาย จนมีรถมีบ้าน มีเงินลงทุน มีเงินเก็บบ้าง ไม่ถือว่าขาดแคลนหรือเดือดร้อนเรื่องเงินเลย

  สามีเป็นคนไม่กิน ไม่เที่ยวค่ะ ไม่คบเพื่อน  นิสัยเป็นคนขยันขันแข็งทำมาหากิน ไม่พกเงิน ไม่ใช้เงิน ให้เราเป็นคนเก็บและบริหารเงินมาโดยตลอด  เราก็ช่วยสามีทำบัญชี ช่วยเรื่องธุรกิจที่ทำอยู่ ... คทอทำกันแค่สองคนน่ะค่ะ แต่ก็ถือว่ารายได้ดีพอสมควร

  หลายครั้งที่เราชวนสามีไปกิน ไปเที่ยวบ้าง อย่างวันนี้ก็ชวนไปนั่งฟังเพลงจิบเบียร์ที่ผับเพื่อชีวิต ชิลๆ บ้าง แต่คุณสามีก็ตอบปฏิเสธโดยสิ้นเชิง เราเลยเกิดความอึดอัดและน้อยใจ ว่านานๆที เราอยากไปรีแล็กส์มั่งไม่ได้ เราก็ไม่ใช่คนกินคนเที่ยว แต่ที่ผ่านมาเราตั้งหน้าตั้งตาหาเงินสร้างฐานะเพื่อครอบครัวมาโดยตลอด เหนื่อยมาตลอดเหมือนกัน ทำไมเค้าถึงไม่เข้าใจความรู้สึกเราเลย 😳

   มานั่งคิดว่าเราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ ที่อยากเที่ยวมั่ง
ปล. เราอายุ 31 แฟนอายุ 42 ค่ะ แค่อายุก็ต่างกันลิบแล้ว ประสาอะไรกับความคิดเนอะ T-T