สวัสดีค่ะ ขอเล่าคร่าวๆนะคะ เผื่อเขาอ่านเจอแล้วรู้ว่าเรื่องเขา55555
คือ เรามีปัญหากับแฟนค่ะ
แฟนเป็นคนดี ซื่อๆ ไม่เข้าใจผู้หญิง ไม่หวาน มีเราเป็นแฟนคนแรก
เรามีปัญหากันบ้างค่ะ เพราะเรื่องพื้นฐานบางเรื่องเขาไม่เข้าใจผู้หญิงเลย(ไม่ใช่เรื่องงี่เง่านะคะ) ไม่มีปัญหาเรื่องคนอื่น
จนเราปิดเทอมเลยห่างกัน ยิ่งทะเลาะกันเยอะขึ้นๆ ค่ะ พอเปิดเทอม เขาขอเลิกค่ะ ด้วยเหตุผลว่า เขาไม่มีความสุขแล้ว
เขาบอกว่า เขาไม่ชอบนิสัยเรา เวลาเราทะเลาะแล้วเราทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไม่คุยด้วยนานๆ และเวลาเขาไม่พอใจอะไร เขาไม่เคยพูด เลยสะสมมาเรื่อยๆ
ถามเขาว่า ตอนนี้ไม่มีคามสุข แต่ลึกๆยังรักไหม เขาก้บอก ไม่แน่ใจเหมือนกัน

เราเลยง้อ ขอโอกาส เพราะที่ผ่านมาเขาไม่คยบอกอะไรเราเลย วันนี้เรารู้แล้วว่าอันนี้เธอไม่ชอบ ลองปรับตัวกันไหม
แต่เรารู้วาผิดกันทั้ง2ฝ่าย แต่เราก้อยากพยายามให้ถึงที่สุด ไม่ใช่จบกันแบบไม่เคยปรับตัวกันเลย
เลยขอให้อยู่นิ่งๆเรื่อยๆกัน อยู่เหมือนเพื่อน ทำตัวสบาย ไม่ยุ่งเกี่ยว เจอก้ทัก
จังหวะดีๆ (ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่) เราก้จะจีบเขาใหม่ ถ้ามีความสุขได้ เราก้รักกัน และมาปรับตัวกัน ถ้าไม่ได้จีบไม่ติด ก้แฟร์ๆจบไป ได้พยายามแล้ว
ซึ่งเขาก้โอเคแบบเนือยๆ เพราะไม่รู้อนาคตจะเป็นยังไงเหมือนกัน

วันนี้วันแรกค่ะ เราก้กลับไปเป้นตัวเอง สดใส55555 พอเจอก้ทักปกติยิ้มๆ แต่เขาไม่เหมือนอยากคุยเลยค่ะ
มันดูเหนื่อยมากก เราก้ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่าความสุขที่หายไป มันสร้างขึ้นมาใหม่ได้ไหม และไม่รู้ว่า ผช ชอบแบบไหนถึงจะเริ่มคุยด้วย
หรือมันเป็นวันแรกนะ ยังเศร้าอยู่ รบกวนเพื่อนๆช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยค่ะ ว่าเราจะทำยังไงดี
เราไม่รีบนะคะ การสร้างความรู้สึกใหม่มันก้อาศัยเวลาอยู่แล้ว

ปล.เราไม่รู้ว่าเราทำอย่างนี้ถูกไหม และเราเราไม่ได้กลัวการเลิกนะคะ แต่เราแค่ไม่อยากกลับมาเสียดาย ถ้าเราไม่ได้ทำถึงที่สุดค่ะ