ผมงึด งึดคัก
ที่สลิ่มเข้าใจเรื่องราวไลน์หลุดนกแอร์เป็นเรื่องรัก เรื่องเกลียด
ถึงขนาดออกมาเถียงกันระงมว่า เป็นธรรมดาที่คนเราต้องมีทั้งคนรักมีทั้งคนเกลียด
บางคนหนักถึงขั้นบอกว่า นายกฯยิ่งลักษณ์ควรตระหนักว่าไม่ได้มีแต่คนรักเธอทั้งหมด ยังมีคนเกลียดเธอ
ที่หนักเกินเยียวยา ก็คือสลิ่มที่บอกว่า เขาแค่พูดเล่น แค่คิดดัง เรื่องจริงไม่ได้เกิด
เห็นความคิด ฟังตรรกะสลิ่มแล้ว ได้แต่ปวดตับครับ
เรื่องที่เกิดนี่ ไม่ใช่เรื่องรัก เรื่องเกลียด เลยครับ
แต่เป็นเรื่องความรับผิดชอบ
การยกเรื่องรัก เรื่องเกลียด มาอ้าง จึงเป็นตรรกะที่ผิดฝาผิดตัวผิดเรื่อง คนละทีป
ต่อให้ไม่มีกรณีนกแอร์ไลน์หลุดเกิดขึ้น
ภาวะมีทั้งคนรัก มีทั้งคนเกลียด ก็ดำรงอยู่เป็นปกติ
เมื่อดำรงอยู่เป็นปกติ แล้วจะมาเป็นสาเหตุได้ยังไง จะดึงมาเป็นสาเหตุได้ยังไง
เป็นเรื่องความรับผิดชอบครับ
ตำรวจ คิดเล่น ๆ ว่า เกลียดข้างบ้านว่ะ เด๋วหาเรื่องจับมันเข้าคุก
ทหาร คิดเล่น ๆ ว่า ไอ้พวก นปช. นี่ มันวุ่นวายว่ะ ชังน้ำหน้า ยิงมันตายหมดซะดีมั๊ย
นักการเมือง คิดเล่น ๆ ว่า ขอเป็น รมต.สักหกเดือนเหอะ กูจะหาเงินเข้ากระเป๋าสักพันล้าน
ครูชาย คิดเล่น ๆ ว่า เด็ก ม.ต้นสมัยนี้ เป็นสาวเร็วจังว่ะ น่าฟัดชะมัด ได้สักทีก็ดี
ฯลฯ
เละทั้งนั้นครับ
เรื่องอย่างนี้ จะรัก จะชัง จะโลภ จะหื่น
แม้แต่คิด ก็เป็นเรื่องที่ผิดแล้วครับ ไม่ใช่จะมาอ้างว่าแค่คิดเล่น ๆ แค่คิดดัง
หน้าที่การงาน ต้องมากับความรับผิดชอบ
ว้า เผลอว่าถึงเรื่องหน้าที่ต้องมากับความรับผิดชอบซะแหล่วววว...
ทู้คงไม่ปลิวนะครับ
คิดให้ลึกครับคุณสลิ่มทั้งหลาย คิดให้ลึก คิดให้เป็น
จะรักใคร จะเกลียดใคร เป็นเรื่องปกติของปุถุชนครับ
แต่เมื่อคุณประกาศความคิดออกมา เมื่อความคิดคุณหลุดออกมาให้คนอื่นได้ยิน
ความคิดของคุณต้องไม่ทำร้ายใคร ต้องรับผิดชอบความคิดของตัวเอง
ไอ้การอ้างว่า คิดเล่น ๆ ไม่ได้ทำจริง ก็แค่เกลียด เลยคิดเล่น ๆ ไม่เห็นเป็นไร เรื่องธรรมดา
ผมว่าบ้าหลุดโลกเลยครับ
เพราะเหมือนกับบอกว่า อยากคิดอะไรก็คิดไปเหอะ คิดยังไงก็ได้
ผิดตั้งแต่คิดแล้วครับ
ไม่งั้นคงไม่คำว่า มโนสุจริต วจีสุจริต กรรมสุจริต
จากนิวเคลียส มาเป็นเซลล์ จากเซลล์มาเป็นร่างกาย
จากความคิด เป็นคำพูด จากคำพูดเป็นการกระทำ
ทุกอย่างมีจุดเริ่มต้นทั้งนั้นครับ
คิดชั่ว ก็พูดชั่ว ก็ทำชั่ว
(แม้คิดชั่ว ไม่พูดชั่ว ไม่ทำชั่ว มันก็จะไปกักกดที่จิตใต้สำนึก แล้ววันหนึ่งจิตใต้สำนึกมันก็จะหลุดออกมา
ดูคนดีศรีประเทศทั้งหลายในวันนี้สิครับ จิตใต้สำนึกหลุดโผล่ออกมากันสลอน เห็น "ดี" ไปซะหมดเลย)
เมื่อคิดชั่ว แล้วบอกว่าก็แค่ความคิด ไม่ได้ทำจริง ๆ
จึงเป็นตรรกะสลิ่มครับ ไม่ใช่ตรรกะที่สมเหตุสมผล
เป็นเรื่องความรับผิดชอบครับ เป็นเรื่องควรไม่ควรครับ
ไม่ใช่เรื่องรัก เรื่องเกลียด อย่างที่สลิ่มอ้างเลย
เกิดใหม่ เอ๊ย คิดใหม่ซะเถอะครับ
เฮ้อออ... สลิ่มครับ เรื่องนกแอร์นี่ ไม่ใช่เรื่องรัก หรือเรื่องเกลียด นะครับ แต่เป็นเรื่องอื่น
ที่สลิ่มเข้าใจเรื่องราวไลน์หลุดนกแอร์เป็นเรื่องรัก เรื่องเกลียด
ถึงขนาดออกมาเถียงกันระงมว่า เป็นธรรมดาที่คนเราต้องมีทั้งคนรักมีทั้งคนเกลียด
บางคนหนักถึงขั้นบอกว่า นายกฯยิ่งลักษณ์ควรตระหนักว่าไม่ได้มีแต่คนรักเธอทั้งหมด ยังมีคนเกลียดเธอ
ที่หนักเกินเยียวยา ก็คือสลิ่มที่บอกว่า เขาแค่พูดเล่น แค่คิดดัง เรื่องจริงไม่ได้เกิด
เห็นความคิด ฟังตรรกะสลิ่มแล้ว ได้แต่ปวดตับครับ
เรื่องที่เกิดนี่ ไม่ใช่เรื่องรัก เรื่องเกลียด เลยครับ
แต่เป็นเรื่องความรับผิดชอบ
การยกเรื่องรัก เรื่องเกลียด มาอ้าง จึงเป็นตรรกะที่ผิดฝาผิดตัวผิดเรื่อง คนละทีป
ต่อให้ไม่มีกรณีนกแอร์ไลน์หลุดเกิดขึ้น
ภาวะมีทั้งคนรัก มีทั้งคนเกลียด ก็ดำรงอยู่เป็นปกติ
เมื่อดำรงอยู่เป็นปกติ แล้วจะมาเป็นสาเหตุได้ยังไง จะดึงมาเป็นสาเหตุได้ยังไง
เป็นเรื่องความรับผิดชอบครับ
ตำรวจ คิดเล่น ๆ ว่า เกลียดข้างบ้านว่ะ เด๋วหาเรื่องจับมันเข้าคุก
ทหาร คิดเล่น ๆ ว่า ไอ้พวก นปช. นี่ มันวุ่นวายว่ะ ชังน้ำหน้า ยิงมันตายหมดซะดีมั๊ย
นักการเมือง คิดเล่น ๆ ว่า ขอเป็น รมต.สักหกเดือนเหอะ กูจะหาเงินเข้ากระเป๋าสักพันล้าน
ครูชาย คิดเล่น ๆ ว่า เด็ก ม.ต้นสมัยนี้ เป็นสาวเร็วจังว่ะ น่าฟัดชะมัด ได้สักทีก็ดี
ฯลฯ
เละทั้งนั้นครับ
เรื่องอย่างนี้ จะรัก จะชัง จะโลภ จะหื่น
แม้แต่คิด ก็เป็นเรื่องที่ผิดแล้วครับ ไม่ใช่จะมาอ้างว่าแค่คิดเล่น ๆ แค่คิดดัง
หน้าที่การงาน ต้องมากับความรับผิดชอบ
ว้า เผลอว่าถึงเรื่องหน้าที่ต้องมากับความรับผิดชอบซะแหล่วววว...
ทู้คงไม่ปลิวนะครับ
คิดให้ลึกครับคุณสลิ่มทั้งหลาย คิดให้ลึก คิดให้เป็น
จะรักใคร จะเกลียดใคร เป็นเรื่องปกติของปุถุชนครับ
แต่เมื่อคุณประกาศความคิดออกมา เมื่อความคิดคุณหลุดออกมาให้คนอื่นได้ยิน
ความคิดของคุณต้องไม่ทำร้ายใคร ต้องรับผิดชอบความคิดของตัวเอง
ไอ้การอ้างว่า คิดเล่น ๆ ไม่ได้ทำจริง ก็แค่เกลียด เลยคิดเล่น ๆ ไม่เห็นเป็นไร เรื่องธรรมดา
ผมว่าบ้าหลุดโลกเลยครับ
เพราะเหมือนกับบอกว่า อยากคิดอะไรก็คิดไปเหอะ คิดยังไงก็ได้
ผิดตั้งแต่คิดแล้วครับ
ไม่งั้นคงไม่คำว่า มโนสุจริต วจีสุจริต กรรมสุจริต
จากนิวเคลียส มาเป็นเซลล์ จากเซลล์มาเป็นร่างกาย
จากความคิด เป็นคำพูด จากคำพูดเป็นการกระทำ
ทุกอย่างมีจุดเริ่มต้นทั้งนั้นครับ
คิดชั่ว ก็พูดชั่ว ก็ทำชั่ว
(แม้คิดชั่ว ไม่พูดชั่ว ไม่ทำชั่ว มันก็จะไปกักกดที่จิตใต้สำนึก แล้ววันหนึ่งจิตใต้สำนึกมันก็จะหลุดออกมา
ดูคนดีศรีประเทศทั้งหลายในวันนี้สิครับ จิตใต้สำนึกหลุดโผล่ออกมากันสลอน เห็น "ดี" ไปซะหมดเลย)
เมื่อคิดชั่ว แล้วบอกว่าก็แค่ความคิด ไม่ได้ทำจริง ๆ
จึงเป็นตรรกะสลิ่มครับ ไม่ใช่ตรรกะที่สมเหตุสมผล
เป็นเรื่องความรับผิดชอบครับ เป็นเรื่องควรไม่ควรครับ
ไม่ใช่เรื่องรัก เรื่องเกลียด อย่างที่สลิ่มอ้างเลย
เกิดใหม่ เอ๊ย คิดใหม่ซะเถอะครับ