สูญเสียกันมาเท่าไหร่แล้ว...หลังจากปฏิญาณตนเป็นคนของแมว....หลังจากได้สบตาคู่นั้น...

จะเข้าห้อง..จะนอนเตียงก็เหมือนจะต้องขออนุญาตก่อน

กลับดึกนายทำหน้าเหวี่ยงด้วยนะจ๊ะ

จะเข้า/ออกห้องน้ำ...ต้องขออนุญาตเจ้าที่ท่านๆ ก่อนค่ะ


ตระกร้าผ้า...ก็เหมือนจะไม่ใช่ของตัวเองอีกต่อไป


มีเก้าอี้...ไม่เคยได้นั่ง


โต๊ะซื้อมา...กะว่าเอาไว้ตั้งโน้ตบุ๊ค / วางของ บลาๆ


สูญเสียกันไปเท่าไหร่แล้วกับคำว่า "ขอตะกร้าไซส์ใหญ่สุด" ที่ร้าน


สูญเสีญกันไปเท่าไหร่แล้วกับที่ลับเล็บของท่านๆ ที่อุตส่าห์ซื้อมาปรนเปรอ..

ดูทำหน้า...=_=
และที่น่าจะชอบมากกว่า...

คือกระเป๋าใส่คอมฯของเจ้าทาสจ้า!!! เอาเถอะ เอาที่สบายใจ!!

ที่นอนดีๆ พื้นที่ให้ทั้งบ้าน...เอาที่สบายใจ...



สูญเสียกันไปเท่าไหร่แล้วกับตุ๊ตาของเล่นของหลานๆ (5555+)


สังเวยกันมากี่ชีวิตแล้ว.....

ไม่นับที่คาบเอาส่วนที่เหลือมาให้ทาสนะ!!! T_T

นี่ยังไม่นับเมมฯมือถือ เมมฯกล้อง และที่เซฟออกไปสำรองในคอมอีกนะ สูญเสียกันไปเท่าไหร่แล้วกับเมมฯสำหรับเซฟรูป
#แมวก็คือแมว #ยอมโดยไม่มีเงื่อนไข จริงๆ ถ้าจะให้นับตั้งแต่เด็กจนกลายเป็นหมูๆ กันนี่คงเขียนทู้เดียวไม่จบ

...
....
รักชีวิตอย่าคิดสู้แมวค่ะ
ล็อกอินนี้ยืมมาจากทาสมาเฟียและปู่ค่ะ