ด้วยความที่เราเป็นคนชอบเที่ยวคนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำอะไรคนเดียว มันเลยทำให้เราบ้าๆเพี้ยนๆบ่อยๆ

ช่วงอาทิตย์ก่อนเราไปเกาะหลีเป้ะ แล้วมันเป็นช่วงฝนตกด้วย เกาะก็ปิด ฝนก็ตก กิจกรรมอะไรก็ไม่ค่อยมี เห็นฝรั่ง 2 คนเช่าเรือคายัคพายดูนางชิลกันมากเลยอยากเอามั้ง ตอนนั้นนี่ห้าวมาก (จริงๆเคยพายมาแล้วทีหนึ่งตอนไปลาว แต่วินาทีนั้นลืมนึกไปว่าตอนนั้นไกด์พายให้555) เลยไปเช่าเรือคาพัคของรีสอร์ท กะจะพายไปชมเกาะอาดัง แหม่ อีตอนมองจากรีสอร์ทมันใกล้จังฟ่ะ พอพายไปได้ 5 นาทีเท่านั้นแหละ น้ำตาจะไหล เมื่อยมาก พายก็ไม่ค่อยจะเป็น แต่ก็ห้าวสะเหลือเกิน ตอนนั้นฟ้าครื้ม คลื่นแรงนิดๆ โดนลมซัดเริ่มไกลหาดเข้าไปทุกที ฝนก็จะตก ตอนนั้นเหมือนสติกลับมา ห่า! ตรูมาทำอะไรกลางทะเลว่ะเนี่ย  แขนก็ปวด ไม้พายก็เริ่มหนัก น้ำตาเริ่มไหล แว่บแรกความคิดเข้ามา คือแบบตรูจะหลงกลางทะเลแบบในหนังปะวะ โดนคลื่นซัดไปกลางทะเลใหญ่ โดนฉลามล้อมเรือ โอ้ยตอนนั้นจิตตกมาก ทั้งเหนื่อยทั้งเครียด 555555 สุดท้ายพายไม่ไหว โบกมือซ้ายขวา ก็ไม่มีใครเห็นหรือเค้าไม่สนใจไม่รู้5555  เลยตัดสินใจโทรตามให้รีสอร์ทออกมารับ คือตอนนั้นทั้งกลัว ทั้งขำตัวเอง5555 สักพัก รีสอร์ทก็มาพร้อมกับเรือรับส่ง ตอนนั้นแบบอายอะอายมาก เขิลๆด้วย เพราะตอนออกมานี่แบบ มาอย่างหงษ์ แต่กลับอย่างหมาเลย555555

ป.ล.1 นี่ก็เป็นประสบการณ์การใช้ชีวิตตัวคนเดียวที่บ้าที่สุดของเรา และคงไม่คิดจะทำอีก อีกอย่างที่เราไม่คิดจะทำคือ การไปกิน MK คนเดียว5555

ป.ล.2 มีอะไรเปิ่นๆฮาๆก็มาแบ่งปันกันนะ เราอยากมีส่วนร่วมในความฮานั้นๆ5555

รูปถ่ายตอนสิ้นหวัง เห็นเกาะเหมือนจะใกล้มาก แต่มันหลอกให้เราตายใจ "มันก็คงเหมือนความความรักละมั้ง ที่ชอบทำให้เรามีความหวังสุดท้ายมันก็ความฝัน"