เรามีเรื่องอยากมาแชร์ให้เพื่อนๆฟังคะ  ส่วนใครจะเชื่อหรือไม่แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละท่าน

เรื่องมีอยู่ว่าเราจะมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง จะไม่ค่อยพูด เฮฮาตามประสาไป ตอนแรกๆเราไม่รู้หรอกว่าเค้าเป็นพวกเห็นผี เพราะเค้าจะชอบเล่าให้ฟังว่าเคยเจอผีบ้าง เราเองก็คิดว่าเค้าคงเป็นพวกมีสัมผัสพิเศษ ด้วยความที่เรามักไปไหนด้วยกันบ่อย จึงไปในสถานที่ต่างๆซี่งมันทำให้เค้าเห็นสิ่งที่ไม่ใช่คนตลอด แต่ด้วยความที่เขาเป็นคนไม่ค่อยพูด ต้องเค้นเขาสักพักถึงจะเปิดปากเล่าให้ฟัง เราจึงเชื่อว่าเขาไม่ได้โกหก ลืมบอกไปเพื่อนเรานับถือศาสนาอิสลามคะ เวลาที่เขาเจอสิ่งเหล่านี้ เขาจะขอร้องให้เราไปใส่บาตรแทนให้เพราะเขาทำบุญแบบชาวพุทธไม่ได้  จนมาวันนึง เรากับเพื่อนชวนกันไปตลาดนัดแถวบ้าน ในหมู่บ้านเรานั้นจะมีทางลัดออกหลังหมู่บ้านแต่จะต้องผ่านสวนไปเป็นทางแคบๆ เพื่อนเราจะไม่ค่อยชอบออกไปไหนเย็นๆหลังตะวันตกดิน เพราะมันเป็นเวลาสุ่มเสี่ยงที่เขาจะได้เจอสิ่งลี้ลับตลอด แต่วันนั้นเราอยากไปเดินมากจึงชวนเพื่อนไปเดิน เพื่อนเราเองก้อไม่ยากไปเพราะมันจะค่ำ แต่เราก็คะยั้นคะยอมัน จนยอมไป เพื่อนบอกไม่ออกไปทางสวนนะมันมืดแล้ว เราก็อืมๆเอาที่สบายใจเลย แต่ไม่รู้เพราะอะไรหรือสิ่งที่อยากให้เจอมันดลใจ เราคุยกับเพื่อนเพลิน จนเพื่อนเราขี่มอร์ไซค์มาทางสวน!!! จะกลับตัวก็เสียเวลาไหนๆก็มาละ กำลังจะผ่านดงกล้วย จู่เราก้อเหลือบไปเห็นเต่าคลานมา ไอ้ด้วยความที่เป็นคนรักศัตว์กลัวพม่าแถวนั้นจะจับไปกิน เราตะโกนร้องบอกให้เพื่อนจอด แต่เพื่อนไม่จอดยิ่งขี่มอร์เตอร์ไซค์เร่งขึ้นไปอีก เราก็อารมณ์เสีย ด่าเพื่อนใหญ่ ทำไม ไม่จอดวะ จะจับเต่าสักหน่อย แต่มันไม่พูดอะไร มันขี่เร็วมากผ่านทางแคบๆที่มีดงกล้วย ท้องร่องสวน จนเกือบจะสุดทาง ปรากฎว่ามีแท่งปูนมาขวางทางออก!! เราต้องลงจากรถเพื่อให้เพื่อนกลับรถกลับไปทางเดิม แต่เราเพิ่งเห็นหน้าเพื่อนว่าหน้าม้นตระหนก ตกใจสุดขีด ตอนกลับรถก็ลุกลี้ลุกลน  รีบเร่งให้เราขึ้นรถ ไอ้เราก็งงสิ ทำไมมันดูกลัวๆขนาดนั้นวะ แต่ไม่ได้คิดอะไร จนมาถึงตลาด หน้ามันดูคลายความตระหนกลงจึงถามว่ามีอะไร ทำไมไม่จอดให้เราจับเต่า มันด่าเรากลับ จับห่าไรละผีอยู่ตรงกอกล้วย เราก็เหวอไปแป๊บนึง จากนั้นเราก็พยายามซักเพื่อน มันก็ยังไม่ยอมเล่าจนกลับจะถึงบ้าน มันก็เล่าให้ฟังว่า ตอนที่เราเห็นเต่านั้น มันเห็นเงาคนอยู่ตรงกอกล้วยยืนก้มหน้า มันก็รีบเร่งรถหนี ปรากฏว่าเขาก้อตามมาให้เห็นตรงท้องร่อง ตามมาเป็น ช๊อตๆๆๆเหมือนในหนัง มันก็กลัวสุดขีดแต่ก็ดันซวยไปเจอทางปิดอีก แต่มันก็ใจดีสู้เสือขับรถย้อนมาทางเดิมอีก เราก็ขอโทษมันใหญ่ที่ทำให้มันต้องไปเจออะไรแบบนี้อีก เวลาไปไหนมาไหนถ้ามันบอกอย่าไปตรงนั้นเลย นั่นหมายถึงแถวๆนั้นจะมีวิญญาณหรืออะไรที่ไม่ค่อยดี เราก็จะเชื่อมันนะ มันก็จะมาเล่าเรื่องให้ฟังอยู่เรื่อยๆเจอที่ทำงานบ้าง  แต่ละเรื่องคือมันจะหลุดเล่ามาเอง ไปถามมันๆไม่เล่านะ มีเรื่องที่ไปพังงาอีกเรื่อง ก็เป็นที่รู้กันว่าที่นั้นเกิดสึนามิจึงทำให้มีคนตายเยอะมาก ทำให้การไปเที่ยวครั้งนี้เพื่อนต่างกลัวกันเหมือนกัน แล้วโรงแรมที่เราพักนั้นอยู่ติดริมหาดจร้า  จึงไม่ต้องกังขาว่าจะไม่มีคนเสียชีวิต แต่เราก็ไม่อะไรเพราะเรื่องผ่านมาหลายปีแล้ว ไปถึงโรงแรมก็ดึกแล้ววันรุ่งขึ้นก็ต้องไปดำน้ำเราจึงรีบพักผ่อนไม่ได้สนใจอะไร คืนแรกผ่านไปด้วยดี หลังจากไปเที่ยวดำน้ำกันมาก็แวะดูอนุสรณ์ต่างๆที่เกิดสึนามิแล้วก็กลับมาโรงแรม พวกเพื่อนๆและเราก็เลยชวนกันเล่นน้ำ ซึ่งมีคนเล่นก่อนหน้าเราไม่กี่คน เราก็เล่นดำผุดดำว่ายกัน แต่เพื่อนเราคนนี้ไปเล่นอีกทางนึง พวกเราก็เฮตามเพื่อนไปสักพักเราก็วนกลับที่เดิมอีก เพื่อนเราคนนี้ต้องจำใจตามมาจนโพล้เพล้ได้ เพื่อนเราขอตัวขึ้นก่อน พวกเราก็เล่นกันต่อ จน2ทุ่มก็ขึ้นจากน้ำ แต่สำหรับเราเราเองก็มีซิกเซ้นนิดหน่อย มันรู้สึกแปลกๆใต้น้ำ แต่เราพยายามมองเท่าไหร่ก็ไม่เห็น จนกลับมาที่กทม. เพื่อนเราถึงมาพูดให้ฟังว่ารู้ไหมทำไมถึงขอขึ้นก่อน เพราะกูเห็นเงาเต็มสระน้ำเลย กูก็พยายามสวดบทสวดของศาสนาเพื่อนแล้วจนมันไม่ไหวจริงๆเลยขึ้นก่อน เรานี่เหวอไปเลย นึกในใจ  เออดีแล้วหล่ะที่เมิงไม่เล่าที่ตอนอยู่พังงา ไม่งั้นคงกลัวกันน่าดู และอีกหลายๆครั้งที่มันมักจะเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง หากคุณมีสัมผัสพิเศษแบบเพื่อนเราคุณจะรู้สึกยังไงกัน