ผมเป็นคนเดียวหรือเปล่า ที่รู้สึกชอบทายาทอสูร 2559 มากมาก
ผมอายุ 23 ครับ

ทันเวอร์ชั่นเก่าแบบลางๆ รู้สึกแค่ว่า ‘สนุก’ แต่จะให้เล่าว่าสนุกเพราะอะไร เนื้อเรื่องเป็นอย่างไร ก็จำไม่ได้

แต่รู้สึกดีใจมาก ที่นำเรื่องทายาทอสูรกลับมาทำใหม่อีกครั้ง โดยมีตัวชูโรงของเรื่องคือ คุณยายวรนาท ที่รับบทโดย เบนซ์ พรชิตา ก็นับรอวันรอคืนในการออกอากาศ จนกระทั้งละครฉาย ก็ไม่ผิดหวัง สมกับการรอคอย

แม้จะมีกระแสวิพากษ์ วิจารย์ แต่สำหรับเรา เวอร์ชั่น 25559 มันสนุกมากๆ ระดับพรีเมี่ยมเลย

ตัวละคร
เบนซ์ พรชิตา – คุณยาย วรนาท พี่เบนซ์เอาอยู่จริงๆ และตีความออกมาได้น่าดู และน่าสนใจ
คุณยายวรนาทที่อยู่ในความคิดคือ ผู้หญิงมาดนางพญา มาดโหดตลอดเวลา แม้เวลาพูดก็ดูไม่ค่อยน่าคุยด้วย ดูโหดพร้อมขย้ำเหยื่อ กดคนอื่น
แต่พี่คุณยายวรเบนซ์ มีมุมที่พยายามแสร้งเป็นคนธรรมดา มียิ้ม หัวเราะ จับเนื้อต้องตัว ตีเนียนกับคนในครอบครัว ให้ตัวเองดูเป็นคนปกติที่สุด แต่พอลับสายตา...แววตาก็โหด น่ากลัว
อีกอย่างคือน้ำเสียง ตอนเล่นเป็นคุณหนูนาท เสียงใส สั่น โลกสวย เชื่อมันในความรัก
แต่พอเป็นคุณยายวรนาท เสียงกลับใหญ่ ดุดัน น่าเกรงขาม
เป็นคุณยายวรนาทที่ ทั้งรัก ทั้งน่ากลัว แต่กลับน่าสงสารในเวลาเดียวกัน

ไหยหยา รับบท อุ้ย คนที่จะกลายมาเป็นทายาทคนใหม่
ผมไม่ค่อยชอบตอนเล่นเป็นอุ้ย ดูลอยๆ หลุกหลิก แววตาแปลกๆ
แต่พอได้ลองเล่นเป็นคุณยายทรัพย์ กลับชอบนางมากกกกกกกกกกกกก
แววตามั่นคง มีอำนาจ เชื่อว่ากดคนอื่นได้จริงๆ น้ำเสียงก็ดูมีอำนาจ

ตัวละครที่ชอบที่สุดคือ
เมจิ คักฯ คิฯ
เล่นเป็นบทคนรับใช้ได้น่าดูมาก ดูห่วงใยเจ้านาย ทั้งตอนเป็นคนและผี น่ากลัวปนกับน่าสงสารในเวลาเดียวกัน

บทละคร
ชอบที่ใส่รายละเอียดให้มุมมองของคุณยายวรนาท ว่าเธอถูกหลอกมาให้เป็นทายาทได้อย่างไร ชอบที่เชื่อมบทเข้ากับตัวละครปัจจุบัน ดูมีที่มาที่ไป
ชอบเป็นพิเศษคือ เวลาที่อสูรออกจากร่าง แล้วคุณหนูนาทคนเดิมก็กลับมา
มันทำให้เราเกิดความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดกับ คุณยายวรนาทมาก่อน นั่นคือ ความรู้สึกเห็นใจ สงสาร ที่โดนครอบงำจิตใจไว้ตั้ 60 ปี

เอฟเฟค
สมจริงมาก ตามฟอร์ม ตะขาบตัวเบ้อเริ่ม เข้าไปในปากคนได้ไง บรื๋อออออ

สิ่งที่ไม่ชอบ
เพลง ไม่เพราะเลย รำคาญ ออกแนวเพลงประกอบภาพยนตร์ห้องหุ่น รู้ว่าพยายามทำออกมาให้หลอน แต่จริงๆแล้ว น่ารำมาก ฟังไม่รู้เรื่อง


สรุปแล้ว จะพยายามติดตามต่อไปจนกว่าจะจบครับ