สวัสดีค่ะ วันนี้เราขอมาเล่าความฝันระบายไว้ในพื้นที่ของเราเนอะ
คือว่าเรานอนตอนกลางวันแล้วอยู่ๆก็ฝัน เหตุหารณ์ในฝันก็ วันนี้พอเราไปรับที่โรงเรียนตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือรถ รถเป็นคันใหม่ไปเลย ก็ไม่แปลกในนึกว่าพ่อซื้อคันใหม่ ตอนนั้นเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรากำลังฝัน ก็นั่งรถไปตามปกติ พอถึงบ้านเราก็ขึ้นไปชั้นห้องแล้วก็ไม่เจอแม่ เราถามพ่อว่าแม่ไปไหน พ่อบอกว่าอยู่ชั้นสาม คือตอนนั้นแหละใจว่าทำไมขึ้นไปชั้นสามเพราะว่าชั้นสามบ้านเรามันไม่ค่อยได้ใช้ก็เลยขึ้นไปหา ปรากฎว่าห้องที่แม่เราอยู่มันล็อกจากด้านนอก เราก็หากุญแจจากพ่อแล้วก็เข้าไปหาแม่ แล้วก็คุยกับแม่เรื่องที่ว่าทำไมถึงต้องมาอยู่ในนี้แล้วทำไมถึงล็อกด้านนอก แม่บอกเราเหมือนว่าไปทำอะไรมาสักอย่างแล้วก็โดนขังไว้แบบนี้ แล้วก็เค้าใจเพราะว่าอย่างน้อยก็อยู่ในบ้าน เรากับแม่เดินลงมาชั้นสองแล้วก็ยืนตรงหน้าต่างวิวที่เราเหตุตรงนั้นคือเป็นที่ๆเราไม่รู้จัก แล้วก็มีผู้คนมากมายเกาะรัวคุยกันแต่เป็นเหมือนรัวบ้านธรรมดา แต่เราเหตุบ้านหลังนึงมีผู้ชายคนนึงซึ่งเราไม่เคยเห็นหน้าสักครั้งในชีวิตจริง แม่เราบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรกับเราสักอย่าง เหมือนจะเป็นเพื่อนสนิทรึแฟน รึอะไรสักอย่าง ซึ่งในฝันเรารู้อยู่แล้วว่าคนๆนั้นกับเราเป็นอะไรกัน วันต่อมาเราก็ไปหาผู้ชายคนนั้น แต่ตอนที่เดินไปมันไม่เหมือนกับบ้าน มีผู้คุมมากมาย แล้วได้นั่งที่ไหนสักที่แล้วก็มีชายคนนั้นมาผู้คล้ายกับกฎระเบียบอะไรให้ฟัง วันนั้นเราได้เจอชายคนนั้น แล้วก็คุยกันตามปกติ แล้วอยู่ๆความฝันก็กระโดดมาตอนเราอยู่ที่โรงเรียนซึ่งมันจะมีบางตอนที่เราเห็นว่าเราได้เก็บกุญแจห้องแม่ไว้แล้วเก็บไว้กับตัวเอง พอวันนั้นพ่อก็มารับแล้วอยู่ๆเราก็ถามพ่อว่าแม่ละ แต่พอกลับตอบเราไม่ได้ว่าแม่อยู่ไหน พอกลับบ้านเราก็ไม่เจอแม่ ไม่เจอคือหายไปแบบไม่เหลือรองรอยเราร้องไห้หนักมาก เราแค่อยากรู้ว่าแม่เราหายไปไหน ในคงามฝันมันดูโหดร้ายมากอ่ะ มากๆจริงๆ แล้วพ่อเราก็เก็บเสื้อผ้าเก็บของให้ ในเย็นวันที่แม่หายไป เหมือนว่าเราจะต้องออกจากบ้าน(ในความฝัน) ไปอีกที่นึง เราบอกกป้าเราว่าฝากดูยายด้วยนะ ฝากด้วยจริงๆ อยู่ๆพ่อก็พูดขึ้นมาว่าถ้าคนมันดีจริงมันไม่ไปหรอก แต่เหมือนไม่ได้พูดกับเรา เราก็นั่งรถไปจนจอดที่ทำงานของพ่อ พ่อเข้าไปเอาของในตึก แล้วเหมือนว่ารถเราโดนใครก็ไม่รู้จักเกาะแล้วก็บอกว่าเราขโมยอะไรมาสักอย่างเราตกใจมาก เราเลยวิ่งไปขึ้นลิฟต์กับพอ แต่ในนั้นกลับมีผู้หญิงคนนึงต่อว่าแม่เราให้พ่อเราฟังเรื่องเสียหาย แต่เหมือนเราจะไม่ได้ยินแล้วพอเราก็โมโหมากๆๆๆ จนด่าผู้หญิงคนนั้นไป แล้วก็ดึงแขนเราให้กลับไปที่รถ แล้วก็ขับออกไป แล้วเราก็ตื่น คือตอนตื่นมีแต่คราบน้ำตาเต็มหน้าเราเสียใจมากจริงๆ ในตอนนี้เรายังคิดอยู่ว่าถ้าแม่เราหายไปแบบนั้นจริงๆใจเราคงจะสลายมากๆ
#ไม่รู้จะแปะแท็กไหนฝากไว้ก่อนเนอะ
ฝัน...ฝันว่าอยู่แม่ก็หายไป หายไปเลย...
คือว่าเรานอนตอนกลางวันแล้วอยู่ๆก็ฝัน เหตุหารณ์ในฝันก็ วันนี้พอเราไปรับที่โรงเรียนตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือรถ รถเป็นคันใหม่ไปเลย ก็ไม่แปลกในนึกว่าพ่อซื้อคันใหม่ ตอนนั้นเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรากำลังฝัน ก็นั่งรถไปตามปกติ พอถึงบ้านเราก็ขึ้นไปชั้นห้องแล้วก็ไม่เจอแม่ เราถามพ่อว่าแม่ไปไหน พ่อบอกว่าอยู่ชั้นสาม คือตอนนั้นแหละใจว่าทำไมขึ้นไปชั้นสามเพราะว่าชั้นสามบ้านเรามันไม่ค่อยได้ใช้ก็เลยขึ้นไปหา ปรากฎว่าห้องที่แม่เราอยู่มันล็อกจากด้านนอก เราก็หากุญแจจากพ่อแล้วก็เข้าไปหาแม่ แล้วก็คุยกับแม่เรื่องที่ว่าทำไมถึงต้องมาอยู่ในนี้แล้วทำไมถึงล็อกด้านนอก แม่บอกเราเหมือนว่าไปทำอะไรมาสักอย่างแล้วก็โดนขังไว้แบบนี้ แล้วก็เค้าใจเพราะว่าอย่างน้อยก็อยู่ในบ้าน เรากับแม่เดินลงมาชั้นสองแล้วก็ยืนตรงหน้าต่างวิวที่เราเหตุตรงนั้นคือเป็นที่ๆเราไม่รู้จัก แล้วก็มีผู้คนมากมายเกาะรัวคุยกันแต่เป็นเหมือนรัวบ้านธรรมดา แต่เราเหตุบ้านหลังนึงมีผู้ชายคนนึงซึ่งเราไม่เคยเห็นหน้าสักครั้งในชีวิตจริง แม่เราบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรกับเราสักอย่าง เหมือนจะเป็นเพื่อนสนิทรึแฟน รึอะไรสักอย่าง ซึ่งในฝันเรารู้อยู่แล้วว่าคนๆนั้นกับเราเป็นอะไรกัน วันต่อมาเราก็ไปหาผู้ชายคนนั้น แต่ตอนที่เดินไปมันไม่เหมือนกับบ้าน มีผู้คุมมากมาย แล้วได้นั่งที่ไหนสักที่แล้วก็มีชายคนนั้นมาผู้คล้ายกับกฎระเบียบอะไรให้ฟัง วันนั้นเราได้เจอชายคนนั้น แล้วก็คุยกันตามปกติ แล้วอยู่ๆความฝันก็กระโดดมาตอนเราอยู่ที่โรงเรียนซึ่งมันจะมีบางตอนที่เราเห็นว่าเราได้เก็บกุญแจห้องแม่ไว้แล้วเก็บไว้กับตัวเอง พอวันนั้นพ่อก็มารับแล้วอยู่ๆเราก็ถามพ่อว่าแม่ละ แต่พอกลับตอบเราไม่ได้ว่าแม่อยู่ไหน พอกลับบ้านเราก็ไม่เจอแม่ ไม่เจอคือหายไปแบบไม่เหลือรองรอยเราร้องไห้หนักมาก เราแค่อยากรู้ว่าแม่เราหายไปไหน ในคงามฝันมันดูโหดร้ายมากอ่ะ มากๆจริงๆ แล้วพ่อเราก็เก็บเสื้อผ้าเก็บของให้ ในเย็นวันที่แม่หายไป เหมือนว่าเราจะต้องออกจากบ้าน(ในความฝัน) ไปอีกที่นึง เราบอกกป้าเราว่าฝากดูยายด้วยนะ ฝากด้วยจริงๆ อยู่ๆพ่อก็พูดขึ้นมาว่าถ้าคนมันดีจริงมันไม่ไปหรอก แต่เหมือนไม่ได้พูดกับเรา เราก็นั่งรถไปจนจอดที่ทำงานของพ่อ พ่อเข้าไปเอาของในตึก แล้วเหมือนว่ารถเราโดนใครก็ไม่รู้จักเกาะแล้วก็บอกว่าเราขโมยอะไรมาสักอย่างเราตกใจมาก เราเลยวิ่งไปขึ้นลิฟต์กับพอ แต่ในนั้นกลับมีผู้หญิงคนนึงต่อว่าแม่เราให้พ่อเราฟังเรื่องเสียหาย แต่เหมือนเราจะไม่ได้ยินแล้วพอเราก็โมโหมากๆๆๆ จนด่าผู้หญิงคนนั้นไป แล้วก็ดึงแขนเราให้กลับไปที่รถ แล้วก็ขับออกไป แล้วเราก็ตื่น คือตอนตื่นมีแต่คราบน้ำตาเต็มหน้าเราเสียใจมากจริงๆ ในตอนนี้เรายังคิดอยู่ว่าถ้าแม่เราหายไปแบบนั้นจริงๆใจเราคงจะสลายมากๆ
#ไม่รู้จะแปะแท็กไหนฝากไว้ก่อนเนอะ