เรามีเรื่องให้ทะเลาะกันแฟน ค่อนข้างรุนแรง
ณ อารมณ์นั้นคือต่างคนต่างคิดเหมือนกันคือ เลิกแน่นอน
แต่แล้วหลังจากที่ใส่อารมณ์ไปต่างคนต่างเงียบ
และใช้ชีวิตของตัวเองไปวันๆ นึง ผ่านมา1สัปดาห์ที่ไม่ได้ยินเสียง ไม่ไลน์ ไม่เจอกันเลย
วันที่8 เค้าโทรมาแต่เราไม่ได้รับ ไลน์มาถามเราว่าเราอยู่ที่ไหน
เราย้อนถามเค้าไปว่า เมื่อไหร่จะมาเก็บของออกไป เราพูดกับเค้าไม่ดีเลยเรายอมรับ
คือเรารู้สึกสองจิตสองใจ ใจนึงก็ยังรักแต่อีกใจก็เอือมระอา
และเราไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าคิดยังไงกับเรา
แต่เราพูดไปว่าอยากให้เค้าทำใช้ชัดเจนจะอยู่หรือจะเลิก อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปนานกว่านี้
เค้าตอบเราว่า อีกสองสามวันจะเข้ามาเก็บของ
และคุยทิ้งท้ายไว้ว่า ที่ห่างกันคืออยากให้กลับไปทบทวนดูว่าถ้าขาดกันไป..
เราสองคนจะรู้สึกว่าชีวิตขาดอะไรไปไหม เราถามเค้าว่าเค้ารู้สึกยังไง เค้าตอบว่า เค้ารู้สึกว่าเค้าขาด
คุยไว้เท่านั้นแล้วก็ต่างคนต่างเงียบ ผ่านมาอีก4วันจนถึงวันนี้รวมแล้ว 12 วันที่ห่างกัน
เค้ายังคงเงียบ และเราก็ไม่ได้ติดต่ออะไรไป แต่เรารู้สึกว่า..
ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายรอเค้าอยู่ฝ่ายเดียว?
ทุกๆวันที่เรารอเค้าเดินเข้ามาโดยไม่รู้ว่าเค้าเข้ามาเพื่อเก็บของแล้วจากไป
หรือเข้ามาเพื่อปรับความเข้าใจกันและเริ่มใหม่อีกครั้ง
เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจิตใจของผู้ชายคนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว

เรากำลังหงุดหงิดกับความเงียบที่เราได้เจอ
ทุกๆวันเรากลับห้องไปนอนคนเดียวโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เรามีแฟนหรือเปล่า?
เราสับสนความรู้สึกตัวเอง เราไม่รู้ว่าตอนนี้เราควรคิดยังไง ใช้ชีวิตยังไง

เราอยากรู้บทสรุปมันจะจบยังไง
แต่เราทำให้มันจบเองไม่ได้ แต่เราก็ไม่อยากรอเค้าแล้ว
เราควรทำยังไงดี