สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราขอชี้แจงก่อนนะคะว่าเรื่องที่กำลังจะเล่าต่อไปนี้ มาจากเค้าโครงเรื่องจริงของเราเอง หากมีการเอ่ยถึงบุคคลที่ 3 นั้นแล้วเราจะใช้อักษรย่อ เพราะบางคนเค้าก็หายไปจากชีวิตเราโดยสิ้นเชิงแล้วค่ะ ป้องกันไว้เผื่อมีปัญหา
เริ่มเลยแล้วกันค่ะ เราเองเป็นสาวมั่นค่ะ มั่นในที่นี้ไม่ได้หมานถึงมั่นหน้านะคะ แต่หมายถึงเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง
ปัจจุบันเราอายุ เกือบๆจะ 30 แล้วค่ะ ประสบการณ์เรื่องความรักมีไม่มาก ตั้งแต่เด็กชนปัจจุบัน มีแฟนมา 3 คนค่ะ (เราว่าน้อยนะ? หรือป่าว) 5555 แต่ละคนที่เราคบมาก็ใช้เวลาคบกันค่อนข้างนาน น้อยสุดคือ. 2ปี คือเราก็ไม่ใช่เด็กเกเรอะไร. ไม่ได้อยากเปลี่ยนแฟนบ่อยๆ คบใครก็ขอแบบยาวๆ แต่สุดท้ายก็ลงเอยแบบเดิมคือ ทิ้งกันไป 55555
เริ่มกันเลยนะคะ เรามีแฟนคนแรก ตอนอยู่ ม.3 ค่ะ (คือมีความ....แต่เด็กเลย 55555 ) ตอนนั้นเราอายุแค่ 15 เอง แต่แฟนเราอายุ ประมาณ 23 ค่ะ (มีแฟนแก่ค้าาาาาาา) ตามประสาวัยรุ่นค่ะ ตอนนั้นคบแฟนคนนี้เพราะเราอยู่ในวัยกำลังซ่า และแฟนเราคนนี้เค้าเป็นหัวหน้าแก๊งนักเลงค่ะ 5555.
อาศัยอำนาจมืด แต่ก่อนนี้เทคโนโลยีไม่ได้มาไกลขนาดนี้นะคะ
จะคุยกันคือโทรอย่างเดียว พี่เค้าก็โทรหาตลอด และตอนนั้นค่าโทรไม่ได้ถูกๆเหมือนตอนนี้ ประมานนานาทีละ 5 บาทเห็นจะได้ (แพงมากกกก) แต่ก็ช่วงโปรโมชั่นแหละ 55555!
กับพี่เค้าก็ไม่มีอะไรหวือหวาค่ะ ปกติทั่วไป แต่ติดตรงที่. พ่อแม่เราเค้าไม่โอเคกับพี่คนนี้มากๆ เพราะแม่บอกว่าพี่เค้ามีภรรยาแล้ว แต่ภรรยาเค้าไปทำงานที่เมืองนอกค่ะ
พอรู้เราก็เลยถามพี่เค้า แต่คำตอบที่ได้คือ เค้าเคยมีจริง แต่เลิกกันไป เพราะแฟนเค้าไปได้แฟนใหม่เป็นฝรั่งค่ะ
แต่พ่อแม่ก็คือพ่อแม่ค่ะ อาจจะเห็นเรายังเด็ก ก็พยายามกีดกัน
แต่ด้วยความดื้อไงคะ ก็แอบคบกันมาถึง 2 ปี จนวันนึงชีวิตเปลี่ยนค่ะ พี่เค้าสอบนายสิบได้ ก็ไปฝึกเป็นทหาร ระหว่างนั้นเราก็ปกติ พี่เค้าโทรมาเราก็คุย ส่วนมากเราไม่ค่อยโทรไป เพราะไม่รู้ว่าพี่เค้าจะว่างตอนไหน
ตอนนั้นเรากำลังจะจบ ม.4 ค่ะ กำลังจะขั้น ม.5 แล้ว ก็เกิดเหตุการที่เราเองก็ไม่ได้เตรียมใจมาก่อน. จำได้ดีว่าตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 4 ทุ่มค่ะ เราก็เตรียมตัวเข้านอนปกติ ซักพัก ก็มีโทรศัพท์เข้า
เรา : ฮัลโหลค่าา
ปลายสาย : เงียบบบบบบบ
เรา : ฮัลโหลพี่ ..... ได้ยินป่าว
ปลายสาย : นั่นใคร (เสียงผู้หญิงถาม)
เรา : อ้อ วี ค่ะ (ขอแทนตัวเองว่าวีแช้วกันนะคะ ง่ายดี)
ปลายสาย : เป็นอะไรกับพี่ โอ (ขอแทนพี่เค้าว่าโอนะคะ)
เรา : เป็นแฟนค่ะ (ก็ตอบไปแบบซื้อๆตามประสาเด็กๆ)
ปลายสาย : อ้อหรอ??? แต่นี่เป็นเมียพี่โอท(เสียงเน้นๆตรลคำว่าเมีย)
เรา : อ้อค่ะ มีอะไรหรือป่าวคะ?
ปลายสาย : ไม่มีไรมาก แค่จะบอกว่าตอนนี้พี่โอนอนอยู่กับเรา พี่เค้ามาหาเราได้ 3 วันแล้ว เราเห็นมีเบอร์เธอโทรเข้ามาเลยโทรมาถามดู
เรา : แล้วพี่โออยู่ไหมคะ ขอคุยด้วยหน่อย
ปลายสาย : พี่โอหลับ พวกเราเพิ่งออกกำลังกายกันเสร็จพี่เค้าคงเพลีย (แอบ 18+ นิดๆนะคะ 5555)
เรา : อ้อค่ะ งั้นมีอะไรอีกไหมคะ
ปลายสาย : ไม่มีอะไร แค่จะบอกว่า "เลิกยุ่งกับผัวกูได้แล้ว"
เรา : อ้อค่ะ แค่นี้นะคะ สวัสดีค่ะ ( เฮ้ย! คือเรานิ่งมาก มากจริงๆ)
คือตอนนั้นไม่ใช่ไม่รู้สึกเจ็บหรืออะไร แต่มันชาค่ะ! ชาไปทุกสัดส่วน ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นอนมองเพดานห้อง แต่แปลก ที่น้ำตาไม่ไหลเลยค่ะ แต่มันเจ็บนะ เจ็บแต่ไม่ได้ร้องได้ร้องไห้ออกมา. ตอนนั้นเราเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า
"เราผิดอะไรวะ"
"เค้าเอาเวลาไหนไปเจอกันวะ"
"หรือเพราะเรามาทีหลังจริงๆ"
คือตอนนั้นสับสนไปหมด เราทำอะไรผิด ไม่ดีตรงไหน ทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้. หรือจะเป็นเพราะเรากับพี่โออยู่ไกลกัน สื่อสารกันได้แค่ทางโทรศัพท์ อีกอย่างบ้านเราก็ไม่โอเคกับพี่เค้าจึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกัน. หรือพี่โอเค้าได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงคนนั้น จนทำให้เผลอไผลไป นั่นคือสิ่งที่เราคิด "อาจจะเป็นเพราะรักแท้ แพ้ใกล้ชิดก็ได้นะ" เราก็แค่ยอมจำนานต่อฟ้าดินแล้วกัน
จนหลังจากนั้นประมาณ 3 เดือน เราได้รู้จักกับพี่สาวของพี่โอค่ะนางก็เลยเล่าให้ฟัง ว่าน้องชายนางไปคบกับเด็กที่อยู่ในจังหวัดเดียวกับเรา แถมบ้านไกลกว่าเราอีก นางคุยกันผ่านโทรศัพท์นี่แหละค่ะ ไม่ใช่ว่าไปใกล้ชิดอะไรกันเลย. เราเลยคิดว่าเฮ้ย! แบบนี้ก็ได้หรอ คือเค้าไม่ได้ใกล้ชิดกัน เราเองก็ไม่ได้ผิดอะไร แต่เค้าเลือกจากไป ทิ้งไป สรุปเพราะอะไรกันแน่ จนเราคิดได้แล้วว่า "รักแท้
ไม่ได้แพ้ใกล้ชิดนะ"
รักแท้ แพ้อะไรกันแน่?
เริ่มเลยแล้วกันค่ะ เราเองเป็นสาวมั่นค่ะ มั่นในที่นี้ไม่ได้หมานถึงมั่นหน้านะคะ แต่หมายถึงเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง
ปัจจุบันเราอายุ เกือบๆจะ 30 แล้วค่ะ ประสบการณ์เรื่องความรักมีไม่มาก ตั้งแต่เด็กชนปัจจุบัน มีแฟนมา 3 คนค่ะ (เราว่าน้อยนะ? หรือป่าว) 5555 แต่ละคนที่เราคบมาก็ใช้เวลาคบกันค่อนข้างนาน น้อยสุดคือ. 2ปี คือเราก็ไม่ใช่เด็กเกเรอะไร. ไม่ได้อยากเปลี่ยนแฟนบ่อยๆ คบใครก็ขอแบบยาวๆ แต่สุดท้ายก็ลงเอยแบบเดิมคือ ทิ้งกันไป 55555
เริ่มกันเลยนะคะ เรามีแฟนคนแรก ตอนอยู่ ม.3 ค่ะ (คือมีความ....แต่เด็กเลย 55555 ) ตอนนั้นเราอายุแค่ 15 เอง แต่แฟนเราอายุ ประมาณ 23 ค่ะ (มีแฟนแก่ค้าาาาาาา) ตามประสาวัยรุ่นค่ะ ตอนนั้นคบแฟนคนนี้เพราะเราอยู่ในวัยกำลังซ่า และแฟนเราคนนี้เค้าเป็นหัวหน้าแก๊งนักเลงค่ะ 5555.
อาศัยอำนาจมืด แต่ก่อนนี้เทคโนโลยีไม่ได้มาไกลขนาดนี้นะคะ
จะคุยกันคือโทรอย่างเดียว พี่เค้าก็โทรหาตลอด และตอนนั้นค่าโทรไม่ได้ถูกๆเหมือนตอนนี้ ประมานนานาทีละ 5 บาทเห็นจะได้ (แพงมากกกก) แต่ก็ช่วงโปรโมชั่นแหละ 55555!
กับพี่เค้าก็ไม่มีอะไรหวือหวาค่ะ ปกติทั่วไป แต่ติดตรงที่. พ่อแม่เราเค้าไม่โอเคกับพี่คนนี้มากๆ เพราะแม่บอกว่าพี่เค้ามีภรรยาแล้ว แต่ภรรยาเค้าไปทำงานที่เมืองนอกค่ะ
พอรู้เราก็เลยถามพี่เค้า แต่คำตอบที่ได้คือ เค้าเคยมีจริง แต่เลิกกันไป เพราะแฟนเค้าไปได้แฟนใหม่เป็นฝรั่งค่ะ
แต่พ่อแม่ก็คือพ่อแม่ค่ะ อาจจะเห็นเรายังเด็ก ก็พยายามกีดกัน
แต่ด้วยความดื้อไงคะ ก็แอบคบกันมาถึง 2 ปี จนวันนึงชีวิตเปลี่ยนค่ะ พี่เค้าสอบนายสิบได้ ก็ไปฝึกเป็นทหาร ระหว่างนั้นเราก็ปกติ พี่เค้าโทรมาเราก็คุย ส่วนมากเราไม่ค่อยโทรไป เพราะไม่รู้ว่าพี่เค้าจะว่างตอนไหน
ตอนนั้นเรากำลังจะจบ ม.4 ค่ะ กำลังจะขั้น ม.5 แล้ว ก็เกิดเหตุการที่เราเองก็ไม่ได้เตรียมใจมาก่อน. จำได้ดีว่าตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 4 ทุ่มค่ะ เราก็เตรียมตัวเข้านอนปกติ ซักพัก ก็มีโทรศัพท์เข้า
เรา : ฮัลโหลค่าา
ปลายสาย : เงียบบบบบบบ
เรา : ฮัลโหลพี่ ..... ได้ยินป่าว
ปลายสาย : นั่นใคร (เสียงผู้หญิงถาม)
เรา : อ้อ วี ค่ะ (ขอแทนตัวเองว่าวีแช้วกันนะคะ ง่ายดี)
ปลายสาย : เป็นอะไรกับพี่ โอ (ขอแทนพี่เค้าว่าโอนะคะ)
เรา : เป็นแฟนค่ะ (ก็ตอบไปแบบซื้อๆตามประสาเด็กๆ)
ปลายสาย : อ้อหรอ??? แต่นี่เป็นเมียพี่โอท(เสียงเน้นๆตรลคำว่าเมีย)
เรา : อ้อค่ะ มีอะไรหรือป่าวคะ?
ปลายสาย : ไม่มีไรมาก แค่จะบอกว่าตอนนี้พี่โอนอนอยู่กับเรา พี่เค้ามาหาเราได้ 3 วันแล้ว เราเห็นมีเบอร์เธอโทรเข้ามาเลยโทรมาถามดู
เรา : แล้วพี่โออยู่ไหมคะ ขอคุยด้วยหน่อย
ปลายสาย : พี่โอหลับ พวกเราเพิ่งออกกำลังกายกันเสร็จพี่เค้าคงเพลีย (แอบ 18+ นิดๆนะคะ 5555)
เรา : อ้อค่ะ งั้นมีอะไรอีกไหมคะ
ปลายสาย : ไม่มีอะไร แค่จะบอกว่า "เลิกยุ่งกับผัวกูได้แล้ว"
เรา : อ้อค่ะ แค่นี้นะคะ สวัสดีค่ะ ( เฮ้ย! คือเรานิ่งมาก มากจริงๆ)
คือตอนนั้นไม่ใช่ไม่รู้สึกเจ็บหรืออะไร แต่มันชาค่ะ! ชาไปทุกสัดส่วน ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นอนมองเพดานห้อง แต่แปลก ที่น้ำตาไม่ไหลเลยค่ะ แต่มันเจ็บนะ เจ็บแต่ไม่ได้ร้องได้ร้องไห้ออกมา. ตอนนั้นเราเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า
"เราผิดอะไรวะ"
"เค้าเอาเวลาไหนไปเจอกันวะ"
"หรือเพราะเรามาทีหลังจริงๆ"
คือตอนนั้นสับสนไปหมด เราทำอะไรผิด ไม่ดีตรงไหน ทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้. หรือจะเป็นเพราะเรากับพี่โออยู่ไกลกัน สื่อสารกันได้แค่ทางโทรศัพท์ อีกอย่างบ้านเราก็ไม่โอเคกับพี่เค้าจึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกัน. หรือพี่โอเค้าได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงคนนั้น จนทำให้เผลอไผลไป นั่นคือสิ่งที่เราคิด "อาจจะเป็นเพราะรักแท้ แพ้ใกล้ชิดก็ได้นะ" เราก็แค่ยอมจำนานต่อฟ้าดินแล้วกัน
จนหลังจากนั้นประมาณ 3 เดือน เราได้รู้จักกับพี่สาวของพี่โอค่ะนางก็เลยเล่าให้ฟัง ว่าน้องชายนางไปคบกับเด็กที่อยู่ในจังหวัดเดียวกับเรา แถมบ้านไกลกว่าเราอีก นางคุยกันผ่านโทรศัพท์นี่แหละค่ะ ไม่ใช่ว่าไปใกล้ชิดอะไรกันเลย. เราเลยคิดว่าเฮ้ย! แบบนี้ก็ได้หรอ คือเค้าไม่ได้ใกล้ชิดกัน เราเองก็ไม่ได้ผิดอะไร แต่เค้าเลือกจากไป ทิ้งไป สรุปเพราะอะไรกันแน่ จนเราคิดได้แล้วว่า "รักแท้