สวัสดีคะวันนี้อยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวสำหรับคนที่ชอบละเลยนึกถึงความรู้สึกของคนที่เรารัก คิดว่าเขารักเรามากแล้วเราอยากจะทำอะไรก็ได้ตามใจตัวเอง "รักมากแค่ไหนถ้าความรู้สึกถูกทำลายจนหมดมันก็หมดรักได้สุดท้ายเราเองนั้นแหละที่เสียใจที่สุด กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกนะคะถ้าเขียนผิดหรืออ่านแล้วงงขอโทษด้วยนะคะปกติเเล้วเป็นคนไม่ชอบอธิบายหรือเล่าอะไรเลยจะพยายามเขียนให้เข้าใจมากที่สุดนะคะ
เรื่องเริ่มต้นที่.. วันนั้นเป็นวันเปิดเทอม ม.4วันแรกเราก็ไปเรียนตามปกติเจอเพื่อนใหม่สังคมใหม่ก็สนุกดีระหว่างโฮมรูมมีนักเรียนชายคนนึงเดินเข้ามาแบบกวนตีนมากแต่งตัวก็ไม่เรียบร้อยหน้าก็ตี๋ๆขาวๆอ้วนๆเตี้ยๆ555เราก็แบบเออน่ารักดีกวนตีนชะมัดก็แอบมองตั้งเเต่ตอนนั้นเเล้วพอเลิกเรียนอาจารย์ก็ให้สร้างไลน์ห้องเราก็ไม่รอช้าเลยรีบเข้ากลุ่มไปหาไลน์คนนั้น555และเเล้วก็เจอแต่ก็ยังไม่กล้าจะทักไปพอตกดึกเลยรวบรวมความกล้าตัดสินใจทักเลย
เรา:หวัดดีแกใช่ชื่อ Tป้ะ (ขอแทนชื่อเป็นTนะคะ) จริงๆก็รู้จักชื่อนะแต่ไม่รู้จะทักยังไง5555
T:ใช่อยู่ห้องเดียวกันจำชื่อไม่ได้อีกอ่อ (ก็แอบกรี้ดยังไม่รู้จะกรี้ดทำไม555) เราก็คุยกันเรื่อยๆจนสนิทกันมากขึ้นแหย่กันในไลน์กลุ่มบ้างเพื่อนก็แซวแบบช่วงที่คุยกันมีความสุขมาก พอคุยกันได้สองอาทิตย์Tก็ขอคบ ช่วงที่คบกันเพื่อนก็ชอบคู่เรามากเป็นคู่ที่เข้าขากันเวลาเล่นมุขมาคนนึงเล่นคนนึงตบ555 เขาเป็นคนอารมดีมากเป็นผู้ชายที่ทำให้เรายิ้มได้ตลอดทำเรามีความสุขมากตามใจทุกอย่าง Tชอบมารรสายมาก็หลับบ้างเราก็คอยช่วยปลุกให้ตื่นมาเรียนบอกมารรไวๆเราคบกันพาชึวิตTดีขึ้นการเรียนTดีขึ้นมารรเช้าเพื่อเราเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยดีขึ้นมากดีจนทางบ้านเขาตกใจจากที่เคยเกเรก็เลิกบุหรี่ก็เลิกสูบให้รู้ว่าเราไม่ชอบ หลังจากคบกันได้เกือบเดือนTก็พาเราไปแนะนำให้ที่บ้านรู้จักที่บ้านเขาก็ดีกับเรามาก ช่วงที่คบกันตลอดปีนึงเขาจะพาไปกินข้าวเย็นที่บ้านเขาทุกวันเขาต้องขับมอไซจากเอกมัยไปบางปูแล้วจากบางปูมาส่งเราที่บ้านรามคำแหง คือมันไกลมากเขาก็ไม่เคยที่จะบ่นเลยสัดนิด เราอยู่กับเขาเรารู้สึกพิเศษมากวันเกิดเราวาเลนไทน์เขาก็คอยมาเซอไพร์ตลอด ปีใหม่เราเลยพาเขาไปบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยที่บ้านชอบเขามากเขาน่ารักกับที่บ้านมาก พอคบกันนานขึ้นเราก็เอาแต่ใจมากขึ้นเวลาทะเลาะกันเราก็ใช้แต่คำพูดแรงๆชอบไล่เขาทั้งๆที่เราก็รักเขามากก็ไม่รู้จะพูดทำไมคือเสียใจมากถ้าย้อนไปได้จะไม่ทำเลย หลังๆมาเริ่มหนักคำพูดแรงกว่าเดิมเริ่มมีผลักเขาคำพูดขอเลิกเริ่มมา แต่Tก็ง้อเรายื้อตลอดบอกไม่เลิกจริงๆเราก็ไม่ได้อยากเลิกเลยแต่ก็ชอบประชดจะเลิกตลอด ทะเลาะกันโทรมาหาเราก็ไม่รับสายบางทีปิดเครื่องเขาก็ขับมอไซจากบางปูมารามเลยซื้อขนมมาง้อมาวางไว้โต้ะยามเเล้วกลับ แบบโห้ยทำให้ขนาดนี้เลยหรอ ทะเลาะทีนึงนี้แบบเขาร้องไห้จนบางทีหลับร้องหนักจนตาบวมเราก็ขอโทษบอกจะไม่ทำแล้วแต่สุดท้ายก็ยังเผลอทำเหมือนเดิม
เดี่ยวมาต่อนะคะไปอาบน้ำทานข้าวแปปนึงนะคะ