เพื่อนน้อย (ไม่คบเพื่อน หรือเพื่อนไม่คบ)

กระทู้สนทนา
สวัดดีค่ะ ^^
เราชื่อ พ.
เราทำงานมาตั้งแต่ อายุ 15
เราหาเงินส่งตัวเองเรียน ตอนนี้กำลังเรียนมหาลัย
การทำงานตั้งแต่เด็กๆ ทำให้เราเจอคนมากมายและต่างวัย นิสัยเราคือ ถ้าไม่สนิทเราจะไม่คุยด้วยอะนะ เลยทำให้ดูเหมือนหยิ่งๆ แต่ที่จริงถ้าคุยเราพูดมากกกก 555+
**ประวัติย่อ ***
เข้าเรื่อง คือเราเรียนมหาลัย ภาคเสาร์-อาทิตย์ จันทร์-ศุกร์ เราทำงาน
เปิดภาคเรียนที่ 1 จำได้เลยว่าไปเช้ามาก แล้วก็เป็นครั้งเดียวที่ไปเช้า555+
เราเดินหาห้องเรียนอยู่พักใหญ่ พอเจอห้องเรียนจะได้ว่าเจอผู้หญิงคนนึงแต่งตัวเรียบร้อยมากกก แต่เราอะคือคิดว่าภาคพิเศษแต่งไงก้ได้มั้ง หึหึ ทั้งห้องชุดนักศึกษาหมดเลยจร้าา ตอนนั้นเราก็ได้ทักเค้า  ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทที่สุดในตอนนี้ ขอแทนชื่อ ว่า ญ. นะคะ
เรา:สวัดดีค่ะ
ญ:ดีค่ะ
เรา:พี่เรียนห้องนี้หรือป่าวค่ะ
ญ:ใช่ค่ะ
เรา:พี่ชื่อไรค่ะ
ญ: ญ. ค่ะ
เรา:ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ หึหึ คิดในใจ ยิ้มสวยจังวะ
ญ: แล้วชื่อไร
เรา:พ.ค่ะ อายุเท่าไหร่อะค่ะ
ญ:25 ค่ะ เทออะ
เรา:19 ค่ะ 555+กูเด็กสุดแน่เลย
คือเอาจริงๆนะคิดถึงวันแรกของการเรียนมากคือทุกคนนี้ดูใสๆ กันมากค่ะ ซึ่งเราเรียนเอก คอม ทำให้มีแต่เด็กๆมาเรียน อายุมากสุดก็ 26 ปี แต่สวนมากเป็นพวกเด็กๆ18-19 มาเรียน เช่นเดียวกับเรา  ต่อค่ะ

จากนั้นเราก็คุยกันอยู่ พักนึงจนคิดว่า คงไม่มีใครหรือเรามาเช้า ซึ่งตารางเรียน 08.00 ณ ตอนนั้น 10.00 แล้ว แต่ก็มีเพื่อนๆเริ่มมา คน 2 คน แต่เราไม่ได้สนิทกับใครเลยเพราะ ว่าตอนสัมภาษณ์ เราสัมภาษณ์ก็กลับเลยไม่ได้คุยกับใคร

จนเวลาเดินไปเลื่อยๆ 11.30 มีผู้ช่วยอาจารย์เดินมาให้เข้าห้องเพื่อซี้แจ้งการเรียนตลอดการศึกษา ได้เอกสารโน้นนี่เต็มไปหมด แล้วให้เลือกหัวหน้าห้อง ซึ่งตอนนั้นดูวุ้นวายเพราะต่างคนก็ต่างอยากรู้จักกัน ซึ่งเราก็ถามคนนั้น คนนี้ว่าชื่อไร มาจากไหนทำงานอะไร อายุเท่าไหร่ มีผช.คนนึงก็ดูรู้เลยว่า เกร์ ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดไรเพราะคบได้ทุกเพศทุกวัย หลังจากนั้นก็เริ่มขอไลน์ ซึ่งเราเป็นตัวตั้งตัวตี สร้างกลุ่ม ทำโน้นนี่ เหมือนเป็นหัวหน้า แต่เราก็บอกทุกคนว่าเราไม่อยากเป็น เลยให้เกร์ คนนั้นเป็น ขอแทนชื่อเกร์คนนั้นว่า ป. ง่ายๆ ดี55+
หลังจากนั้นพี่ผู้ช่วยก็ได้แจ้งว่าอาทิตย์นี้มีซ่อมรับปริญญา อาจารย์ไม่อยู่ เลยไม่มีเรียน จากนั้นก็แยกย้ายกันจร้าาา

ไว้มาอัพต่อนะคะ ขอทำงานก่อน เรื่องยังมีอีกมากมาย ในระยะเวลา แค่ปี1 ปัญหายังมีอีกเยอะที่จะมาแชร์
ปล.สิ่งที่เขียนเกิดขึ้นจริง เราความจำสั้น อาจไม่ละเอียดมากนักเอาเนื้อ ละกันเนอะ แล้วนี้ก็เป็นข้อความแรก อย่าพึ่งด่ากันนะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่