ดิฉันแต่งงานมากับสามี
ปีนี้เป็นปีที่ 8 มีลูกด้วยกัน 1 คนอายุ 5 ขวบ
การแต่งงานของเราเกิดขึ้นเพราะความจำเป็น เนื่องจากความคึกคนองและพลาดท่าตั้งท้อง

ช่วงที่ลูกอายุได้ 1 ขวบ ดิฉันได้แอบดูในเฟสบุ๊กเค้า เจอประวัติการคุยกับผู้หญิงหลายต่อหลายคน ประมาณว่าไม่น่ารีบเจอดิฉัน ไม่น่าพลาดท่าเลย ดิฉันจึงถามเค้า ตกลงจะเอาไง (ช่วงนั้นถ้าย้อนไปก็ช่วงที่ดิฉันกำลังตั้งครรภ์) เป็นครั้งแรกที่ดิฉันรู้สึกเหมือนวู้บ ใจหาย มือไม้สั่น เค้าก็บอก ไม่มีอะไร แค่คนรู้จัก คุยกันเฉยๆ ดิฉันก็ให้เค้าสาบานต่อหน้าหิ้งพระที่บ้าน จะไม่มีเรื่องนอกใจอีก ตลอดระยะเวลา เค้ากลับบ้านดึก บอกมีสังสรรค์กับเพื่อนที่ทำงานตลอด ปล่อยเราทิ้งๆคว้างๆ บ้าง นานๆจะชวนไปทานข้าว ใช้ชีวิตด้วยกัน  จนเมื่อปี 57 เค้าไปราชการ ดิฉันรู้สึกแปลกๆขึ้นมา ดิฉันทำอะไรเหมือนจะผิดไปหมด เงินที่เคยให้ก็บอก เป็นเงินของเค้า ทะเลาะกันตลอด ดิฉันจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับผู้หญิงคนนึง แต่ตคราวนี้ดิฉันไม่บอก เพราะดิฉันตั้งใจจะเก็บหลักฐาน เพื่อที่จะหย่า สามีบอกผู้หญิงคนนั้นว่าจะไปหาที่บ้าน ผู้หญิงก็รู้ว่าสามีมีเมียมีลูก ในระหว่างที่ดิฉันแอบตาม ดิฉันได้พาลูกอายุเพียง 3 ขวบ นั่งรถไปด้วย และเหมือนเค้าจะรู้ตัว เริ่มโทรมาหาดิฉัน ทำอะไรอยู่ เริ่มโทรมาเช็คเรื่อยๆ แล้วก็พูดดีกับดิฉัน ดิฉันก็ทำตัวปกติ ทำเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร จนวันนึงลูกดิฉันพูดขึ้น ขณะขับรถผ่านปากซอย บอก แม่ นี่ไงซอยนี้ที่เราขับไปรอพ่อหาแม่ใหม่ใช่ไหม สามีเริ่มรู้ตัว กลางคืนเค้ามาถามชั้น รู้หมดแล้วใช่ไหม ขอโทษ ๆ จริงๆ ดิฉันขอหย่า แต่เค้าไม่ยอมหย่า ดิฉันจึงได้ทำหนังสือขึ้นมา หากมีเรื่องผู้หญิงอีก จะยอมยกสมบัติทุกอย่างให้ชั้นกับลูก และดิชั่นจะเป็นฝ่ายดูแลลูกแต่เพียงผู้เดียว หลังจากนั้นดิฉันกลายเป็นคนเหมือนโรคจิต กลัวว่าสามีจะหลอกอะไรอีก กลัวว่าเราจะโง่อีก ระแวงไปหมด ด่าเค้าตลอด เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรให้เราสบายใจว่าจะไม่มีอีก ก็ยังกลับบ้านดึก วันๆนึงไลน์ไม่เคยไลน์หากัน ออกบ้านแต่ตีห้า พูดจาเฉพาะสิ่งจำเป็น ดิฉันอึดอัดกับหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ไม่รัก และไม่ทิ้ง ทะเลาะกันจนเค้าขว้างปาข้าวของ ถีบดิฉัน ดิฉันอยากหนีเค้าไปให้ไกล แต่หนีไม่ได้ เพราะที่ทำงานดิฉันอยู่ใกล้บ้านพักข้าราชการ
เงินทุกวันนี้ก็ยังไม่พอที่จะไปเช่าบ้านอยู่ จึงต้องทนๆอยู่ กันไป ดิฉันรับผิดชอบภาระดูแลลูก งานบ้านทุกอย่าง พร้อมงานนอกบ้านดิฉันก็ทำ จนมาเมื่อปี 2558 ดิฉันก็ระแวงเค้า เกือบแทบทุกคืนจะฝันว่า เค้ามีคนใหม่ ทำให้เราเสียใจตลอด จนมาเมื่อ 18 ธ.ค.58เค้าเมากลับดึก ดิฉันตื่นมาเช้าวันที่ 19 ธ.ค.58
จะเปลี่ยนที่ชารตโทรศัพท์ของสามี มาเสียบของเรา ก็เจอสามีเล่น บีทอร์ค กับผู้หญิง ชั้นเปิดอ่าน แต่ไม่มีน้ำตาสักหยด มีแต่ความโกรธ และความหนักแน่น ข้อความคือ สามีบอกคิดถึงผู้หญิงมาก รักมาก ผู้หญิงก็บอกว่ารักมาก แล้วพูดว่า เมียพี่ล่ะ สามีก็บอก มันไม่รู้ มันโง่ ดิฉันแคบหน้าจอเก็บไว้ ส่งมามือถือชั้นเพื่อเป็นหลักฐาน สักพักสามีตื่น จากการแฮ้งตกใจ รีบแย่งมือถือ พังประตูห้องน้ำเพื่อแย่งโทรศัพท์จากดิฉัน แล้วรีบเอาไปลบทิ้ง ดิฉันเลยบอก ตกลงไม่เลิกใช่ไหมนิสัยนี้ เค้าก็บอกขอโทษๆ ดิฉันเกลียดคำว่าขอโทษจากผู้ชายคนนี้มาก เค้าบอกเค้าแค่คุยเล่นเฉยๆ มันดูเท่ในหมู่เพื่อนๆ แต่ใจไม่ได้คิดอะไรเลย ดิฉันเลยให้เค้าโทรเคลียกันต่อหน้าดิฉัน แต่ในใจดิฉันก็รู้ว่า มันไม่จบแค่นี้หรอก เค้าก็ยอมทำตาม ขอร้องอ้อนวอนยังไงก็ทำ ตามใจ เพื่อง้อ ดิฉันจึงขอให้เค้าไปสาบานต่อหน้าหลวงพ่อโสธร ที่ ฉะเชิงเทรา เค้ายอมไป แต่ทำเหมือนเสียไม่ได้ ดิฉันแช่งแรง ขอให้วายวอด ถ้าทำอีก แต่ในใจความเชื่อใจ และความขยักแขยงตามมาให้เห็นตลอด เสียใจก็เสียใจที้โดนหลอก ดิฉันบอกแม่สามี แม่สามีทำเหมือนว่สรักดิฉัน ด่าลูกชายสารพัด บอกว่าถ้าพ้นจากดิฉันจะไม่รับใครเข้าบ้าน ตัดกองมรดก ใจชั้นก็คิด แหม พูดเอาใจเรา เพราะดิฉันมีงานที่ดี การศึกษาดี เป็นแม่ของลูก ดูแลทุกอย่างในบ้าน พึ่งพาตัวเองได้  จนเมื่อถึงช่วงปีใหม่ ปี 59 ดิฉันชวนเค้าไปสวดมนต์ข้ามปี เค้าบอกไม่ไปจะกินเหล้ากับเพื่อนที่ทำงาน ในใจดิฉันคิด ดีได้ตายๆไป สักที กินเยอะๆนะ เหล้ากับสูบบุหรี่ไม่นานหรอก
บิลค่าโทรสัพ เดือนที่แล้วสูงมาก สามีก็บอกไม่ได้โทรหาใครทำไมแพงจัง จนดิฉันชั้นต้องถาม บริษัท จะเช็คได้ไงว่าเราโทรหาใคร สามีเริ่มหน้าเสีย สรุป ผลออกมา หลังจากที่นัดเคลียร์ วันที่ดิฉันชวนเค้าไปสวดมนต์ข้ามปี สามีโทรหาผู้หญิงคนนั้นแทบทุกวัน โทรก่อนถึงบ้านตลอด ดิฉันบอกเค้า เราให้อภัยเธอกี่ครั้ง เธอสงสารเราบ้างไหม เราเหนื่อยจริงๆ ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้ ถ้าเธออยากมีใครเธอไปเลย เราดูแลลูกได้สบายมาก
ขออย่าโกหก เรารู้ว่าเราอาจจะโง่ในสายตาเธอ เราไม่สวยอ้วน เพราะเรามัวแต่ดูแลลูก เก็บเงินค่าเทอม ไม่เอาไปแต่งตัวทำผมทำหน้าเหมือนคนอื่น เท่านั้นแหละเค้าบอกเค้าสัญญาจะไม่มีอีกแล้ว จริงๆ  สองอาทิตย์ผ่านไป เค้าชวนเราไปสักยันต์ 5 แถว ที่วัดกลางบางพระ บอกว่าเราสักยันต์ห้ามผิดลูกผิดเมีย ถ้าไม่งั้นของจะเข้าตัว แต่ดิฉันก็ไม่เชื่อใจเค้าอยู่ดี กลายเป็นคนโรคจิตนิด พอทำดีก็คิดว่าจะมาให้ตายใจ จะมาหลอกไรอีก พอทำไม่ดี กลับดึกก็คิดว่า ไปคุยกับหญิง
หาทางอื่น อาจจะไม่ใช้โทรสัพนี้ เปลี่ยนเฟสไปคุยเฟสอื่น บางทีสามีก็ทำตัวกระตุ้งกระติ้ง อาจจะแกล้งทำเป็นตุสแหย่ลูก ชอบเผลอยกนิ้วก้อย สำอางในการแต่งตัว เวลามีเซกส์ก็บอกง่วง เพลีย เหมือนไม่อยากมี  ดิฉันกังวลไปซะทุกอย่าง บางอารมณ์ก็คิดว่า ถ้าสามีไม่กลับบ้านเลย ดิฉันนอนกับลูกแบบนี้สบายใจมากกว่า ไม่มีใครคอยให้หนักใจคิดมากหวาดระแวงแบบนี้ หรือ สามีเราจะเป็นเกย์ หรืออาจจะไปมีสัมพันกับใครมากก่อนแล้วเบื่อเรา ใครเคยมีอาการแบบนี้บ้างคะ จะหาทางออกยังไง จะรู้ได้ไงว่า ผช.จะเลิกเจ้าชู้แล้วจริงๆ
แต่ข้อดีของการที่เรารู้ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้ ทำให้ดิฉันไม่ประมาทในชีวิต รักลูกรักตัวเองมากขึ้น มีเงินเก็บมากขึ้น พยายามพึ่งตัวเองให้ได้มากที่สุด รู้ว่าวันนึงก็จะเป็นเหมือนเดิมอีก ตอนนี้ภาวนาขอให้ผลกรรมที่เค้ากินเหล้าสูบบุหรี่ ทำให้เค้าล้มป่วยตายจากดิฉันไปเอง 555 เพื่อนๆว่าดิฉันเข้าข่ายโรคจิตไหมคะ