สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย คือเริ่มแรกเลย เราเพิ่งย้ายมาโรงเรียนชื่อดังโรงเรียนหนึ่ง เราเป็นเด็กใหม่ ซึ่งเปิดเทอมวันแรกเพื่อนเราเป็นเด็กเก่าของที่นี่ แล้ววันแรกก่อนจะกลับบ้านเพื่อนเราก็ไปรอแฟนก่อนถึงจะกลับได้ ซึ่งแฟนเพื่อนเราเป็นรุ่นน้อง1ปี ตอนแรกก็เริ่มสนิทกับแฟนของเพื่อน เพราะกลับบ้านพร้อมกันจนชิน จนวันนั้นเพื่อนของแฟนเพื่อนเราขอกลับด้วย น้องเขาก็ชอบแกล้งเรา จนคืนวันนั้นน้องเขาก็แอดเฟสเรามา เราก็รับ สักพักน้องเขาก็ทักมา เราก็คุยด้วย คุยกันทุกวันจนชินแบบตื่นเช้ามาน้องเขาเป็นคนตื่นก่อนเรา ก็จะทักมาว่า '' พี่ตื่นยังตื่นได้แล้ว " พอเราตื่นเราก็ต้องรีบอาบน้ำขึ้นรถประจำ เราก็ตอบช้าตลอด ก็เริ่มคุยเรื่อยๆ จนวันหนึ่งน้องเขาทักมาบอก " พี่...น้องชอบพี่อ่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันตอนแรกก็ว่าแกล้งๆแต่ตอนนี้น้องจิงจังมากน่ะเว้ย " เราก็แบบ เห้ย...อะไรเนี่ย โดนแกล้งอะไรอีก?5555 เราก็ทำเป็นแบบไร้เดียงสามาก เราก็เริ่มไปปรึกษาแม่เราว่า " ทำไงดีถ้าลูกคบกับเพศเดียวกัน " ปล.เพื่อนเราเป็นผู้หญิงแล้วแฟนเพื่อนเราก็เป็นผู้หญิงน้องคนนั้นก็ผู้หญิง แล้ว...เราก็ผู้หญิง 😂😂 แล้วแม่เราก็บอกว่า " ถ้าจะคบแม่ไม่ห้ามแต่ให้คิดดีๆเพราะยังไงลูกก็ไม่เคยมีแฟน ให้ดูใจไปนานๆ " ซึ่งโดยส่วนตัวเราเป็นพวกบ้าผู้ชายมาก กรี๊ดทุกคนที่หล่อ แล้วเราก็เริ่มไม่แน่ใจว่าเราคิดไงกันแน่ (?) เราก็เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิทที่คบกันมานานมากคนหนึ่ง แล้วมันก็แอดเฟสน้องคนนั้นไป แล้วเหมือนน้องเขาจะไประบายเรื่องเราตลอด จนคืนวันนั้น เพื่อนสนิทเราก็ทักแชทแล้วโทรมาด่าว่า " ถ้าไม่คิดอะไรก็บอกน้องเขาไปอย่าไปให้ความหวังสงสารน้องเขา " เราก็เลยตัดสินใจทักไปหาน้องเขา ซึ่งคำๆนั้นเราพิมพ์ทั้งน้ำตาแต่สับสนตัวเองก็เลยเชื่อเพื่อน ทักไปว่า " น้อง...พี่คิดว่าเราเป็นพี่น้องกันเถอะ ขอโทษน่ะ " หลังจากวันนั้นน้องเขาก็เปลี่ยนไปพร้อมกับแฟนเพื่อนเราคนนั้นด้วย แบบ...น้องเขาหลบสายตาตลอด ไม่มอง ไม่คุย ไม่ทัก จากที่แบบทุกเช้าจะมีน้องเขาทักมา เจอกันที่โรงเรียนทุกวัน บางวันตอนเย็นที่เราเหนื่อยมากๆน้องเขาก็ช่วยถือกระเป๋า มาส่งเราถึงรถ รอจนเรากลับ พอเราถึงบ้านน้องเขาก็ทักมา คุยกันจนดึก บางคืนก็โฟนเฝ้าเราทำการบ้าน แบบความรู้สึกนี้ไม่เคยมีใครทำกับเราแบบนี้ หลังจากที่น้องเขาเปลี่ยนไป เราก็เป็นฝ่ายที่คอยคิดถึงมองหาน้องเขาเสมอ คอยดูว่าจะทักแชทเราไหม แบบ...เราเป็นคนเก็บความรู้สึกสูงมากไม่มีใครรู้ความรู้สึกเราหรอก ทุกคนก็คิดว่าเราลืมน้องเขาได้แล้วมั้งเห็นปฏิเสธไป เพราะต้องร่าเริงทำเป็นกรี๊ดบ้าผู้ชายต่อ ทั้งๆในใจก็คิดถึงน้องเขา :'( ใจลึกๆพี่ไม่อยากบอกน้องเลย พอทุกคนเปลี่ยนไป เราก็เพิ่งรู้สึกเหมือนอยากกลับไปใหม่ ทั้งๆเป็นไปไม่ได้ เราควรทำไงอ่ะ ความรู้สึกตอนนี้เหมือนเพลง กำแพง กับ Restart มาก อยากบอกน้องเขาว่า #อยากคุยอยากทักน่ะแต่ไม่กล้าว่ะ
#ถ้าย้อนไปได้ก็อยากเป็นวันแรกที่เราสนิทกัน
#มันคงไม่มีใครชอบหรอกที่เห็นคนเกลียดเรา
#พี่ขอโทษน่ะที่บอกไปวันนั้นทั้งๆใจจริงพี่โครตไม่อยากบอกเลย
#ขอให้น้องเจอคนที่ดีกว่าพี่น่ะ
#พี่จะไม่มีวันลืมแกเลยจริงๆ
#แกคือคนแรกที่ทำงี้ให้พี่
#ขอบคุณที่อ่านจนจบน่ะค่ะ