เรามีกิจการขนาดเล็ก ตอนเช้าเราจะขับรถไปส่งของ โดยมีลูกจ้างผู้ชายช่วยยกทุกวัน สมมติชื่อชัย เราเห็นใจที่ชัยรายได้น้อย เวลาซื้อของกิน ก็แบ่งให้กินตลอด ชัยคุยอะไรมา เราก็คุยด้วยดีๆ ไม่ได้วางตัวว่าเหนือกว่าเลย ชัยเคยยกสินค้าลงไปขาย 2 ชิ้น แล้วนำเงินมาส่งให้เรา 1 ชิ้น เราก็บอกว่า "สองชิ้นไม่ใช่เหรอ" ชัยก็ว่า "ลืม" เรารู้ว่าชัยจงใจแต่ก็ไม่ได้ตำหนิอะไร แต่ระวังคอยนับสินค้าเอง

ต่อมา ชัยไปส่งของที่ทำงานของแม่เรา ชัยก็เล่าว่า "ตอนผมมากับคนขับรถ แม่พี่ด่าคนขับรถใหญ่เลย แล้วคนขับรถก็ถามผมว่ายัยนั่นเป็นใคร" เราก็ยังเฉย คิดว่าเล่าเหตุการณ์ธรรมดา คิดว่าคำว่า "ยัยนั่น" ที่หมายถึงแม่เรา ก็เป็นคำบอกเล่า ไม่ใช่คำพูดชัยเอง

จนเมื่อวานนี้ เราขับรถไปส่งของกับชัย พอถึงที่ทำงานแม่เรา ชัยก็พูดซ้ำอีกว่า "วันก่อน แม่พี่ด่าคนขับรถใหญ่เลย ใครเลี้ยวตรงนั้น แม่พี่ด่าหมด คนขับรถบอกว่าทำไมแม่พี่โหดจัง"

เราก็เลยพูดว่า "เขาแก่แล้ว อย่าไปว่าเขาเลย" ชัยก็ทำท่าไม่สะทกสะท้าน ครู่หนึ่ง เราเลยพูดว่า

"ไม่ควรจะพูดจาพาดพิงถึงบุพการีของคนอื่นนะ พี่ก็แก่กว่าเธอสิบกว่าปี เธอยังมาว่าพี่ถึงแม่เลยเหรอ"
ชัยพูด "ทำไมคราวก่อน ผมพูด พี่ถึงไม่ว่าอะไร"
เราพูด "แล้วเธอจะมาว่าแม่พี่ทำไม ไม่ได้มีความเกรงใจกันเลย ถ้าเธอว่าเธอไม่ผิด เธอกล้าไปพูดกับแฟนพี่ไหมว่าแม่ของเขาด่าเก่ง โหด"
ชัยบอกว่า "ไม่กล้า"
แล้วก็ทำท่าไม่สะทกสะท้านอะไรเลย ชัยจะกลัวแฟนเรา ถ้าเป็นแฟนเรา ชัยจะไม่กล้าวิจารณ์พ่อแม่ของแฟนเราเลย ทั้งที่แฟนเราไม่เคยซื้อของให้กิน ไม่ได้พูดดีๆ ด้วย แต่หลอกด่าเป็นประจำ

วันนี้ ชัยไม่มาทำงาน ถ้าจะลาออก เราก็โอเค เพราะหลังๆ พูดจาไม่ดีกับเราหลายครั้ง

ขอเรียนถามเพื่อนๆ ว่า

1. เราผิดตรงไหนคะ ต้องปรับปรุงตัวยังไง เราพยายามพูดดี ทำดีกับคนงานทุกอย่าง คนงานทำผิด เราก็ไม่ด่าแต่บอกกล่าวดีๆ แบ่งของกินให้ทุกวัน แล้วทำไมคนงานถึงไม่มีความเกรงใจ ทำไม่ดีกับเรา พูดไม่ดีกับเราบ่อยๆ

2. วางตัวอย่างไร คนงานถึงจะเกรงใจคะ

ขอบพระคุณมากล่วงหน้าสำหรับทุกความเห็นค่ะ