สวัสดีค้ะเราติดตามอ่านเรื่องในพันทิปมาสักพักแล้ว วันนี้รู้สึกอยากระบายอะไรบางอย่าง
เอาจริงๆก็ปนสงสัยว่าตกลงมันคืออะไร เราค่อนข้างจริงจังกับเรื่องนี้มาก
จนบางทีคิดว่าตูนิสัยไม่ดีหรอหรือมันเวรกรรมหรืออะไร
.......... เล่าเลยน้ะคะ
คือ จขกท.เรียนอยู่มหาลัยค้ะ ช่วงชีวิตที่ผ่านมาถึงมันไม่นานเท่าไหร่แต่รู้สึกว่า
คอยมีเรื่องนี้มาทำให้เครียดทุกครั้ง มันคือเรื่อง...เพื่อน ค้ะ
เชื่อว่าทุกคนอยากมีเพื่อนที่ดี ไม่ดีมากก็ขอให้รู้ใจ ใจแลกใจเต็มร้อยกับความสัมพัมธ์ที่เรียกว่า เพื่อน
จขกท.มีปัญหากับเพื่อนค้ะ ทุกครั้งที่มีมักเป็นปัญหาไม่ได้ใหญ่โต แต่ผลสุดท้าย คือ
เลิกคบกันค้ะ
รู้สึกเฟลรู้สึกแย่รู้สึกเสียใจมากค้ะบางครั้งคิดไปจน ไม่น่าช่วยไม่น่าเต็มที่กับมันเลยวะ ใจแลกใจแต่ได้...กลับมา
เรื่องที่ทำให้รู้สึกเป็นปัญหานี้มันเริ่มต้นจากมอปลายค้ะ เราเรียนอยู่ที่มัธยมแห่งหนึ่ง
แล้วเราก็มาสนิทกับเพื่อนในห้อง อยู่คนสองคน ขอแทนคนที่เกิดประเด็นด้วยว่า พี คะ
เรามาค่อนข้างสนิทกับพีเพราะมีอะไรคล้ายๆกัน คำพูดคำจา ทะลึ่งตึงตังคล้ายๆกัน
เรียกว่าเล่าเรื่องอย่างว่ากับแฟนทุกอย่างให้ฟังได้เลยคะ5555555555555555
พีมีเรื่องเราก็ช่วยเต็มที่ งานเราก็ช่วยความรู้สึกเอ่อคือเพื่อนตูตูรักนะ
และอีกคนที่เราสนิทชื่อ บีคะ
จขกท. เริ่มมารู้สึกพักหลังๆว่ามันแปลกๆไปค้ะ
เหมือนเพื่อนกันมันมีเซ้นอะไรบางอย่างอะคะ ความรู้สึกจะแบบครึ่งๆกลางๆ
จริงๆมันเกิดหลายเรื่องค้ะ แต่เราเลือกเล่าเรื่องนี้เพราะรู้สึกเจ็บและเสียใจสุด
วันนั้นเรานั่งทำงานอยู่กับบีค้ะ ซึ่งงานเราเพื่อนจะชอบลอกค้ะ แล้วเราก็แบบนะ
ตูทำพยายามอยู่คนเดียว เอาอีกแล้ววววววววว ~ แต่เราก็ให้ลอกนะคะ ก็มันเพื่อนอะ
รวมถึงพีก็ลอกค้ะ แล้ววันนั้นอาจาร์ยให้ไปเฉลยหน้าห้องค้ะ ตามเลขที่
พีจะเลขที่ก่อนเราอยู่ประมาณ5เลขค้ะ แล้วข้อที่พีต้องออกไปเฉลยเราทำผิดค้ะ
เพราะเราไม่ได้เรียนเก่งอะไรขนาดน้านนนนนนนนน
เมื่อตอนที่พีออกไปเฉลย มีเพื่อนเดินมาเทียบงานกับเราค้ะ แล้วคุยไปคุยมาคือเพื่อนถูก
เราเลยแก้ค้ะแก้ของเราให้ถูก เรื่องมันเกิดตรงนี้คร้าาา...............
พีเดินกลับมาบอกว่าข้อที่พีลอกผิด แต่พีเห็นเราลบแก้ค้ะ เราก็บอกเราพึ่งรู้ว่าผิด
พีนางก็เดินกลับไปค้ะ แต่นางไปพูดกับเพื่อนนางว่า ขอลอกแค่นี้ทำเป็นงก(จำได้คร่าวๆประมาณนี้)
เราได้ยินคร้าา เราก็แบบเห่ยตูไม่ได้งกเลยน้ะกับอ่าแล้วคือเราทำผิดแล้วมาลอกเราเราโดนด่าอีก
ความรู้สึกตอนนั้นหนักหน่วงแบบแปลกๆเลยค้ะ ตอนกลางวันไปกินข้าวด้วยกัน
นางเห็นเรานิ่ง
พี : เป็นอะไรป่าวไมแปลกๆไป (นางยิ้ม)
เรา : ป่าวไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เบื่อๆด้วย (เราก็ฝืนยิ้ม)
ที่พีดูออกเพราะเราเป็นคนเฮฮาคร้าา ค่อนข้างพูดมากเลยแหละแต่เวลาเศร้าหรือคิดมากก็จะ
ซึมไปเลยค้ะ คือเก็บอาการไม่ได้เลยนี่คือข้อเสียที่ไม่ชอบตัวเองค้ะ!!!
ต่อจากนั้นเราก็เริ่มห่างค้ะ ไม่ได้ห่างออกไปเลยแต่ก็ไม่เหมือนเดิมค้ะ เพราะเป็นแบบนี้หลายครั้งแต่รู้สึกว่าครั้งนี้ไม่ไหวค้ะ
จริงๆก็มีเรื่องเกี่ยวกับบีนะคะ แต่นางก็ไปโดนพีกระทำมาที่หลังเราก็เลยเอ่อๆชั่งมัน เราเข้าใจเธอ (คนดีไหมล้ะคร้าาา55)
แต่ตอนหลังๆก่อนจบเราไม่ค่อยถูกกับพีละนะคะ มันมีอะไรมากมายต่อจากนั้น
ข้ามมาที่พอขึ้นมหาลัยค้ะ
เฟรชชี่ใสๆค้ะ พยายามจะหาเพื่อนที่เข้ากับเราได้ แรด สนุก เฮฮา
ก็มาเจอคร้าาาา เพื่อนแลบนั้นแต่เอาจริงๆก็ไม่รู้ว่าจะนิสัยกันยังไง
แต่ก็มองโลกในแง่ดีคร้า เปิดเผยความเป็นตัวเองไปเลย เพื่อนจะได้รู้ไปเลยว่าเราเป็นงี้น้ะ
เราก็บอกเลยค้ะ
-เราแรดน้ะ
-เราติดแฟน บางทีเราอาจไม่ค่อยเที่ยว
-เราไม่ชอบคน
นินทา มีอะไรบอกได้เลย เปลี่ยนได้ก็เปลี่ยน
อะไรประมาณนี้ค้ะ
แล้วเรื่องก็เกิดมาซ้ำแผลใจเราอีกครั้งค้ะ
ประสบการณ์ใจแลกใจ คำว่าเพื่อน :)
เอาจริงๆก็ปนสงสัยว่าตกลงมันคืออะไร เราค่อนข้างจริงจังกับเรื่องนี้มาก
จนบางทีคิดว่าตูนิสัยไม่ดีหรอหรือมันเวรกรรมหรืออะไร
.......... เล่าเลยน้ะคะ
คือ จขกท.เรียนอยู่มหาลัยค้ะ ช่วงชีวิตที่ผ่านมาถึงมันไม่นานเท่าไหร่แต่รู้สึกว่า
คอยมีเรื่องนี้มาทำให้เครียดทุกครั้ง มันคือเรื่อง...เพื่อน ค้ะ
เชื่อว่าทุกคนอยากมีเพื่อนที่ดี ไม่ดีมากก็ขอให้รู้ใจ ใจแลกใจเต็มร้อยกับความสัมพัมธ์ที่เรียกว่า เพื่อน
จขกท.มีปัญหากับเพื่อนค้ะ ทุกครั้งที่มีมักเป็นปัญหาไม่ได้ใหญ่โต แต่ผลสุดท้าย คือเลิกคบกันค้ะ
รู้สึกเฟลรู้สึกแย่รู้สึกเสียใจมากค้ะบางครั้งคิดไปจน ไม่น่าช่วยไม่น่าเต็มที่กับมันเลยวะ ใจแลกใจแต่ได้...กลับมา
เรื่องที่ทำให้รู้สึกเป็นปัญหานี้มันเริ่มต้นจากมอปลายค้ะ เราเรียนอยู่ที่มัธยมแห่งหนึ่ง
แล้วเราก็มาสนิทกับเพื่อนในห้อง อยู่คนสองคน ขอแทนคนที่เกิดประเด็นด้วยว่า พี คะ
เรามาค่อนข้างสนิทกับพีเพราะมีอะไรคล้ายๆกัน คำพูดคำจา ทะลึ่งตึงตังคล้ายๆกัน
เรียกว่าเล่าเรื่องอย่างว่ากับแฟนทุกอย่างให้ฟังได้เลยคะ5555555555555555
พีมีเรื่องเราก็ช่วยเต็มที่ งานเราก็ช่วยความรู้สึกเอ่อคือเพื่อนตูตูรักนะ
และอีกคนที่เราสนิทชื่อ บีคะ
จขกท. เริ่มมารู้สึกพักหลังๆว่ามันแปลกๆไปค้ะ
เหมือนเพื่อนกันมันมีเซ้นอะไรบางอย่างอะคะ ความรู้สึกจะแบบครึ่งๆกลางๆ
จริงๆมันเกิดหลายเรื่องค้ะ แต่เราเลือกเล่าเรื่องนี้เพราะรู้สึกเจ็บและเสียใจสุด
วันนั้นเรานั่งทำงานอยู่กับบีค้ะ ซึ่งงานเราเพื่อนจะชอบลอกค้ะ แล้วเราก็แบบนะ
ตูทำพยายามอยู่คนเดียว เอาอีกแล้ววววววววว ~ แต่เราก็ให้ลอกนะคะ ก็มันเพื่อนอะ
รวมถึงพีก็ลอกค้ะ แล้ววันนั้นอาจาร์ยให้ไปเฉลยหน้าห้องค้ะ ตามเลขที่
พีจะเลขที่ก่อนเราอยู่ประมาณ5เลขค้ะ แล้วข้อที่พีต้องออกไปเฉลยเราทำผิดค้ะ
เพราะเราไม่ได้เรียนเก่งอะไรขนาดน้านนนนนนนนน
เมื่อตอนที่พีออกไปเฉลย มีเพื่อนเดินมาเทียบงานกับเราค้ะ แล้วคุยไปคุยมาคือเพื่อนถูก
เราเลยแก้ค้ะแก้ของเราให้ถูก เรื่องมันเกิดตรงนี้คร้าาา...............
พีเดินกลับมาบอกว่าข้อที่พีลอกผิด แต่พีเห็นเราลบแก้ค้ะ เราก็บอกเราพึ่งรู้ว่าผิด
พีนางก็เดินกลับไปค้ะ แต่นางไปพูดกับเพื่อนนางว่า ขอลอกแค่นี้ทำเป็นงก(จำได้คร่าวๆประมาณนี้)
เราได้ยินคร้าา เราก็แบบเห่ยตูไม่ได้งกเลยน้ะกับอ่าแล้วคือเราทำผิดแล้วมาลอกเราเราโดนด่าอีก
ความรู้สึกตอนนั้นหนักหน่วงแบบแปลกๆเลยค้ะ ตอนกลางวันไปกินข้าวด้วยกัน
นางเห็นเรานิ่ง
พี : เป็นอะไรป่าวไมแปลกๆไป (นางยิ้ม)
เรา : ป่าวไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เบื่อๆด้วย (เราก็ฝืนยิ้ม)
ที่พีดูออกเพราะเราเป็นคนเฮฮาคร้าา ค่อนข้างพูดมากเลยแหละแต่เวลาเศร้าหรือคิดมากก็จะ
ซึมไปเลยค้ะ คือเก็บอาการไม่ได้เลยนี่คือข้อเสียที่ไม่ชอบตัวเองค้ะ!!!
ต่อจากนั้นเราก็เริ่มห่างค้ะ ไม่ได้ห่างออกไปเลยแต่ก็ไม่เหมือนเดิมค้ะ เพราะเป็นแบบนี้หลายครั้งแต่รู้สึกว่าครั้งนี้ไม่ไหวค้ะ
จริงๆก็มีเรื่องเกี่ยวกับบีนะคะ แต่นางก็ไปโดนพีกระทำมาที่หลังเราก็เลยเอ่อๆชั่งมัน เราเข้าใจเธอ (คนดีไหมล้ะคร้าาา55)
แต่ตอนหลังๆก่อนจบเราไม่ค่อยถูกกับพีละนะคะ มันมีอะไรมากมายต่อจากนั้น
ข้ามมาที่พอขึ้นมหาลัยค้ะ
เฟรชชี่ใสๆค้ะ พยายามจะหาเพื่อนที่เข้ากับเราได้ แรด สนุก เฮฮา
ก็มาเจอคร้าาาา เพื่อนแลบนั้นแต่เอาจริงๆก็ไม่รู้ว่าจะนิสัยกันยังไง
แต่ก็มองโลกในแง่ดีคร้า เปิดเผยความเป็นตัวเองไปเลย เพื่อนจะได้รู้ไปเลยว่าเราเป็นงี้น้ะ
เราก็บอกเลยค้ะ
-เราแรดน้ะ
-เราติดแฟน บางทีเราอาจไม่ค่อยเที่ยว
-เราไม่ชอบคน
อะไรประมาณนี้ค้ะ
แล้วเรื่องก็เกิดมาซ้ำแผลใจเราอีกครั้งค้ะ