เราไม่เคยทำได้เลยยยยย   เช่น  จะคุยกับฝรั่งว่า  

There's someone walked into the room.  เราจะพูดไปอัตโนมัติว่า  ว๊อค  (ไม่มีเสียงed)
I read many books last month. เราจะพูดว่า book ไม่ใช่ books
I learned many new things working with you.   

คือเวลาเขียนหรือพิมพ์  เราจะไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่เพราะมันมีเวลาตรวจทานมากกว่า
แต่เวลาพูด  ก็คือพูดไปเลยไง  5555  พอพูดไปแล้วมานึกขึ้นได้ว่า  
เอ๊ะ  เราเล่าเรื่องในอดีตมันควรจะออกเสียงedด้วยสิ  
เราอ่านหนังสือหลายเล่ม   book ต้องออกเสียงเติม s

เราคิดว่า  คนฟังเค้าเข้าใจความหมายที่เราจะสื่อแหละ  เพราะเวลาคุยกันก็ไม่ได้โพล่งออกมาแค่ประโยคเดียวหนิเนาะ  มันมีบริบทแวดล้อมให้คนฟังที่เป็นเจ้าของภาษาเดาได้  เช่น  เราพูดไปว่า  many book  แต่เค้าก็น่าจะเข้าใจว่าเราไม่ได้หมายถึงหนังสือเล่มเดียว  เพราะเราใช้คำว่า many ด้วย

แต่เรามันเป็นพวกชอบจับจดตัวเอง  ถึงจะรู้ว่าฝรั่งฟังออก   แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมาจ้ำจี้จ้ำชัยให้ตัวเองพูดให้มันถูกๆ  อารมณ์แบบหมั่นเขี้ยวอยากให้มันออกเสียงs/es/edแบบอัตโนมัติได้อ่ะค่ะ

เลยอยากขอคำแนะนำทุกคนหน่อยว่าเราควรจะฝึกตัวเองยังไงได้บ้าง   
ใครที่เคยอ่อนภาษา  แต่ตอนนี้พูดเก่งขึ้นและออกเสียงการผันเวิร์บหรือนามเอกพจน์พหูพจน์ ได้คล่องๆ   ช่วยแนะนำเราทีควรต้องทำยังไง