ตามหัวข้อเลยนะคะ
คือเรื่องมีอยู่ว่า ช่วงปิดเทอมมาเราไปซัมเมอร์ที่ประเทศหนึ่งในทวีปออสเตเลียแล้วก็ได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงแก่กว่าเรา 3 ปี เค้าเป็นคนที่ชอบเที่ยวกลางคืน กินเหล้าแต่นิสัยดี ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะ พอเวลาผ่านไป 1 เดือนเราก็รู้สึกว่าชอบเค้าแต่ก็คิดว่าอาจแค่หลงเลยไม่จริงจังอะไร คนที่รู้ก็มีเพื่อนไม่กี่คน จนถึงวันที่เรากลับไทยแต่เค้ายังไม่กลับนะ ก็ไม่คิดจะบอกชอบนะแต่เพื่อนๆที่รู้ก็โทรไปบอกก่อนเครื่องขึ้นว่าเราชอบ เค้าก็ตอบมาว่า"กลับไทยแล้วค่อยคุยกัน" พอถึงประเทศไทยเราก็คุยๆกันไปทุกๆวัน โทร กันน้อยสุด 20 นาที นานสุด เกือบ 6 ชม. ต่อวัน (เช้า สาย บ่ายเย็น 55555) ถึงตี 2 ของประเทศที่เค้าอยู่ ตอนคุยเค้าก็ชอบให้ร้องเพลงให้ฟังก็ร้องบ้างไม่ร้องบ้าง เค้าก็เคยร้องให้ฟังนะแต่ไม่บ่อย แข่งกันทำให้เขิน(เราแพ้5555) ตอนเราไปหัวหินเค้าก็ส่งสแนปมาปลุกทุกเช้า แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆทุกวัน จนก่อนเค้ากลับมาไทยประมาณ 4 วันเราก็ไปอังกฤษ เวลาห่างกัน 12 ชม. ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกันแต่ก็โทรวันเว้นวัน เค้ากลับไทยแล้วเรายังอยู่อังกฤษพี่เค้าก็นัดวันไปเที่ยวกับเรา2:2 (ตอนนั้นดีใจมากมาย) พอเรากลับไทยก็ไปเที่ยวกัน (แอบแม่ไป)พี่มาสายครึ่งชม. เจอกันที่สยามเซ็นฯ เราก็ให้ของฝากจากอังกฤษเป็นเสื้อ Fred perry แล้วเค้าก็ให้พวงกุญแจชื่อเรา แล้วก็เดินไปพารากอน เดินเล่นแล้วก็บังเอิญไปเจอเพื่อนที่ไปซัมเมอร์ด้วยกันความเลยแตกเพื่อนรู้กันทั้งกลุ่มเลย5555 นั่งบีทีเอสไปเอ็มโพเรี่ยมต่อก็เดินเล่นเกือบทุกชั้น ขึ้นลิฟต์เล่น ตอนเที่ยงก็ไปทำแพนเค้กที่ SlappyCakes เค้าเป็นคนอยากไป(เราก็อยาก) กินเสร็จก็แยกย้านกันกลับ หลังจากวันนั้นที่ไปเที่ยวกันก็คุยกันน้อยลงส่วนใหญ่เราเป็นคนทัก ผ่านไป 2 อาทิตย์เราก็ถามเค้าไปตรงๆว่า"เราควรพอมั้ย".เค้าก็ตอบมาว่า"แล้วแต่...(มีพิมพ์ต่อ) " เราก็เลยลบแอคไลน์ บล็อกไอจี เฟส สแนป เราเสียใจมากไม่น่าลบไลน์เลย คิดถึงเค้า อยากคุยด้วย อยากเจอ ฟังเพลงแล้วก็น้ำตาไหล ....
คิดว่าพี่เค้าคิดยังไงกับเรา (เคยคิดมั้ยหรือแค่ให้ความหวัง)
ปล. คุยกันได้ 1 เดือนนิดๆ
เค้าเคยคิดอะไรกับเราบ้างรึป่าว??
คือเรื่องมีอยู่ว่า ช่วงปิดเทอมมาเราไปซัมเมอร์ที่ประเทศหนึ่งในทวีปออสเตเลียแล้วก็ได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงแก่กว่าเรา 3 ปี เค้าเป็นคนที่ชอบเที่ยวกลางคืน กินเหล้าแต่นิสัยดี ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะ พอเวลาผ่านไป 1 เดือนเราก็รู้สึกว่าชอบเค้าแต่ก็คิดว่าอาจแค่หลงเลยไม่จริงจังอะไร คนที่รู้ก็มีเพื่อนไม่กี่คน จนถึงวันที่เรากลับไทยแต่เค้ายังไม่กลับนะ ก็ไม่คิดจะบอกชอบนะแต่เพื่อนๆที่รู้ก็โทรไปบอกก่อนเครื่องขึ้นว่าเราชอบ เค้าก็ตอบมาว่า"กลับไทยแล้วค่อยคุยกัน" พอถึงประเทศไทยเราก็คุยๆกันไปทุกๆวัน โทร กันน้อยสุด 20 นาที นานสุด เกือบ 6 ชม. ต่อวัน (เช้า สาย บ่ายเย็น 55555) ถึงตี 2 ของประเทศที่เค้าอยู่ ตอนคุยเค้าก็ชอบให้ร้องเพลงให้ฟังก็ร้องบ้างไม่ร้องบ้าง เค้าก็เคยร้องให้ฟังนะแต่ไม่บ่อย แข่งกันทำให้เขิน(เราแพ้5555) ตอนเราไปหัวหินเค้าก็ส่งสแนปมาปลุกทุกเช้า แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆทุกวัน จนก่อนเค้ากลับมาไทยประมาณ 4 วันเราก็ไปอังกฤษ เวลาห่างกัน 12 ชม. ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกันแต่ก็โทรวันเว้นวัน เค้ากลับไทยแล้วเรายังอยู่อังกฤษพี่เค้าก็นัดวันไปเที่ยวกับเรา2:2 (ตอนนั้นดีใจมากมาย) พอเรากลับไทยก็ไปเที่ยวกัน (แอบแม่ไป)พี่มาสายครึ่งชม. เจอกันที่สยามเซ็นฯ เราก็ให้ของฝากจากอังกฤษเป็นเสื้อ Fred perry แล้วเค้าก็ให้พวงกุญแจชื่อเรา แล้วก็เดินไปพารากอน เดินเล่นแล้วก็บังเอิญไปเจอเพื่อนที่ไปซัมเมอร์ด้วยกันความเลยแตกเพื่อนรู้กันทั้งกลุ่มเลย5555 นั่งบีทีเอสไปเอ็มโพเรี่ยมต่อก็เดินเล่นเกือบทุกชั้น ขึ้นลิฟต์เล่น ตอนเที่ยงก็ไปทำแพนเค้กที่ SlappyCakes เค้าเป็นคนอยากไป(เราก็อยาก) กินเสร็จก็แยกย้านกันกลับ หลังจากวันนั้นที่ไปเที่ยวกันก็คุยกันน้อยลงส่วนใหญ่เราเป็นคนทัก ผ่านไป 2 อาทิตย์เราก็ถามเค้าไปตรงๆว่า"เราควรพอมั้ย".เค้าก็ตอบมาว่า"แล้วแต่...(มีพิมพ์ต่อ) " เราก็เลยลบแอคไลน์ บล็อกไอจี เฟส สแนป เราเสียใจมากไม่น่าลบไลน์เลย คิดถึงเค้า อยากคุยด้วย อยากเจอ ฟังเพลงแล้วก็น้ำตาไหล ....
คิดว่าพี่เค้าคิดยังไงกับเรา (เคยคิดมั้ยหรือแค่ให้ความหวัง)
ปล. คุยกันได้ 1 เดือนนิดๆ