คนส่วนนใหญ่ ไม่มีใครเป็นเจ้าของ แต่
สลิ่มยอมหมอบกระแต เพื่อจะเข้าไปเป็นทาส
เข้าไปเป็นลูกกระจ๊อก  ของพวกผู้ดี(ตีนแดง)

คนส่วนใหญ่ไร้เส้น ไร้วาสนา แต่ สลิ่มกลับแสดง
ตัวตน ว่าตัวเองมีเส้น มีเจ้าของ ทำชั่วแสนชั่วอย่างไร
ก็เชิดหน้าลอยคอ

ไม่เกรงกลัวต่อบาป ไม่ย้ำเกรงกฎหมาย
เพราะเชื่อว่า ตัวเองมีเจ้าของ เรื่องชั่ว ๆ ทั้งปวงที่พากันกระทำไว้  
เด่วลูกพี่ก็ หลิ่วตาให้ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และ ก็รอดตัวสบายแฮ
ทุกครั้งไป....

คนส่วนใหญ่ ตาสี ตาสา ยายมี ยายมา สามารถคิดออกบอกได้ว่า
สิ่งใหนชั่ว -สิ่งใหนดี แม้จะมีความรู้แค่ชั้น ป.4 ป.6 คนพวกนี้
ยังสามารถแยกแยะได้

..แต่สลิ่มไฮโซ สลิ่มปริญญา สลิ่มด๊อกเตอร์ด๊อกแต๋ว
กลับแยกแยะไม่ออกว่า สิ่งใหน-ผิด-ถูก-ดี-ชั่ว ขอให้อยู่ฝั่งตรงข้าม
คนส่วนใหญ่ไว้ก่อน ไม่รู้หล่ะ สิ่งนั้นผิดหมด เป็นแบบนี้กันหมด
ไม่ว่าจะสลิ่มหางแถว ยัน ด๊อกเตอร์ มาตรฐานคงเส้นคงวา เหมือนกันหมด

คนส่วนใหญ่ รักใคร ชอบใคร ยินดีกับคนดีคนเก่ง สลิ่มจะต้องตรงข้าม
และเกลียดชังไว้ก่อนทันที   ..
เหตุผล  ไม่รู้หล่ะ ตรูไม่อยากคิดเหมือนคนส่วนใหญ่
มันไม่เท่ห์ ไม่อยากอยู่ร่วมกับคนพวกนี้  เด่วจะเทียบชั้น เทียบคลาสกับพวกตรู
จะไปรักใครมากกว่าลูกพี่"ผู้ดีของตรู"ได้ไง  ต้องรักคนที่ลูกพี่ผู้ดีพวกนี้บอกให้รักสิ
บังอาจ..จริง ๆ คนจน ๆ พวกนี้

คนส่วนใหญ่มีความเชื่อว่า ถ้าทำผิดต้องได้รับโทษ ตายแน่ ๆ ไม่รอดแน่ ๆ
แต่สลิ่มกลับมีความคิดว่า "ตรูพวกใคร" ไม่มีอะไรมาทำให้พวกตรูระคายเคืองได้หรอก
ไม่รู้แหละ ถ้าตรูทำผิด ลูกพี่ตรูก็จะบอกว่า ให้อ้าง"เพื่อชาติไว้ก่อน" เด่วลูกพี่ผู้ดี
จัดการให้ จะชั่วร้ายปานใด  จงอุ่นใจเราช่วยได้ เพราะเรา "พวกเดียวกัน"พวกผู้ดี)...(ตีนแดง)