ผมอายุ 25+ ชอบจักรยาน ชอบมอไซค์
ทุกวันนี้มองเด็กๆขี่มอไซค์ออกถนนตาปริบๆ เพราะอิจฉาอยากขี่บ้าง
ที่ทำงานผมอยู่กลางเมืองรถติดมาก ขึ้นรถเมล์ก็คนแน่น ถ้าได้มอไซค์สักคันขี่ 7 กิโลสบายๆ
เงินผมก็พร้อม ความรับผิดชอบในฐานะพลเมืองดีก็(น่าจะ)มี แต่ติดที่ว่าทางญาติโกโหติกาต่างห้ามเป็นเสียงเดียว
แม่นี่แล้วใหญ่ พูดเลยว่า ถ้าเกิดอะไรก็ไปตายเลยนะ อย่าพิการ ขี้เกียจเลี้ยง
เพื่อนสนิท พี่ที่ทำงาน หัวหน้าก็ไม่มีใครเห็นด้วย
เพราะอะไรครับ? เป็นห่วง?
มีข้อจำกัดหรือไงครับว่าคนที่ 'รัฐลงทุนไปเยอะ' ห้ามขี่มอไซค์ไปทำงาน แต่ 'คนรากหญ้า' อยากขี่ก็ขี่ได้?
ถ้าเรื่องแค่นี้ยังถูกจำกัด ผมน่าจะทิ้ง 'การลงทุนของรัฐ' ในตัวผม แล้วทำอะไรตามใจดีกว่า?
ปล. ผมเป็น 'เพศหญิง' ครับ