วันนี้พาน้องแมวที่บ้านมาอวดค่ะ แมวที่บ้านทุกตัวเป็นแมวจรจัดทั้งหมดเลย
บางตัวรับมาจากการหาบ้าน บางตัวก็รับมาเลี้ยงจากแถวบ้านวิ่งไปวิ่งมา โดนรถชนบ้าง โดนคนใจร้ายฟันหน้าเละมาบ้าง โดนแม่แมวทิ้งตั้งแต่ยังไม่หย่านมดีบ้าง แต่ทุกตัวก็น่ารักน่าชังหมดเลยค่ะ แรกๆก็กลัวเรื่องรายจ่าย หลังๆช่างมัน ตราบใดที่เรายังมีเรี่ยวแรงทำงานหาเงินได้ การจ่ายค่าอาหาร+ทรายแมวเพื่อต่อชีวิตสัตว์โลกได้เราว่ามันคุ้ม ถือว่าทำบุญทำทาน ได้เห็นเขามีชีวิตที่ดีขึ้น
ตัวที่อยากมาแนะนำ คือ โอริโอ้ เพศเมียค่ะ น้องเล็กสุดของบ้าน
แม่มัน ชื่อ ขี้อ้อน เป็นแมวจรที่โดนรถชนแล้วระหกระเหินไปออกลูกบ้านนั้นบ้านนี้ จนเวียนมาถึงบ้านเรา =_="
เราเลยเลี้ยงตั้งแต่มันยังไม่คลอดเลย (ตอนนั้นมีแมวอยู่แล้ว 3 ตัว ซึ่งเคยเป็นแมวจรมาหมด กลายเป็น 4 แล้ว)
ไม่ได้คิดว่าพอลูกมันออกมาจะรวมอีกเป็นเท่าไร แต่ด้วยความสงสารก็เลยเลี้ยงดูเป็นแมวบ้านเสีย
พอออกมาอีก 3 ตัว เลยรวมเป็น 7 ตัว (เลขสวย) 555+
โอริโอ้เกิดมาเป็นตัวสุดท้อง ผอมแห้งแรงน้อยมากกกกกกก เมื่อเทียบกับพี่ๆ ตอนแรกคิดว่าจะไม่รอด (ตัวสีขาว เล็กสุด)
โอริโอ้เริ่มโตแต่ยังไม่ทันพี่ๆ... ขาแข้งอ่อนแรง เดินๆล้มๆ ตัวเล็กมาก
ปัญหาเริ่มเกิดเมื่อจู่ๆโอริโอ้ตาแฉะ เช็ดตาให้ทุกวันก็ไม่หาย พาไปหาหมอพบว่าตาอักเสบ (ตัวแม่มันตาไม่ค่อยดีอยู่แล้ว น่าจะเป็นกรรมพันธุ์)
นมก็ไม่ค่อยกินเพราะอ่อนแอดูดไม่ทันพี่ๆ เรากับแม่เลยต้องไปหาซื้อนมแพะและป้อนทั้งนม ป้อนทั้งยาฆ่าเชื้อ ยาแก้อักเสบ และหยอดตาให้ทุกวัน ทำทุกอย่างให้มันรอดให้ได้ อาการของโอริโอ้แรกๆย่ำแย่ ตาขุ่นจากที่เคยใสๆ เยื่อสีแดงหุ้มรอบดวงตา เสี่ยงบอดมากแม้จะได้รับการรักษาจากหมอตลอด ต้องขุนบำรุงสุดๆ ไปหาหมอวันเว้นวัน
แต่โอริโอ้ก็มองเห็น วิ่งซนได้กับพี่ๆ ปีนป่ายเก่ง แม้แต่หลังแม่มัน =_="
ปาฏิหาริย์ก็ยังมีบ้าง เยื่อตาสีแดงค่อยๆหาย.....แต่ก็พบว่าตาเหมือนจะเป็นต้อขุ่นๆ มีสีขาวๆคลุมดวงตา
แม้ตาจะไม่ค่อยดีแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด เริ่มอ้วนกว่าพี่ทุกๆตัว =[]="
ตอนนี้โอริโอ้เป็นสาวแล้ว สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ทำหมัน ฉีดยาครบ
โปรดเรียกฉันว่า "นางพญาโอ้"
สิ่งที่อยากมาแชร์กัน คือ เราเห็นคุณค่าสัตว์ ถ้าวันนั้นเราไม่ยื้อมัน ไม่ช่วยมัน ปล่อยให้มันเป็นไปตามยถากรรม คงไม่มีโอริโอ้ในวันนี้
ดีใจที่เงินไม่กี่พันแต่สามารถช่วยหนึ่งชีวิตได้ แม้โอริโอ้จะตาไม่สมบูรณ์ แต่ก็โตมาอย่างสมบูรณ์ที่สุด
ตราบใดที่เรายังมีเรี่ยวแรงหาเงินได้ บางครั้งอย่าลังเลหรือเสียดายเพียงเพื่อช่วยชีวิตหนึ่งเลยค่ะ
...คนอวดแมว...จากลูกแมวอ่อนแอขี้โรคเป็นต้อ สู่แมวสาวสะพรั่ง
บางตัวรับมาจากการหาบ้าน บางตัวก็รับมาเลี้ยงจากแถวบ้านวิ่งไปวิ่งมา โดนรถชนบ้าง โดนคนใจร้ายฟันหน้าเละมาบ้าง โดนแม่แมวทิ้งตั้งแต่ยังไม่หย่านมดีบ้าง แต่ทุกตัวก็น่ารักน่าชังหมดเลยค่ะ แรกๆก็กลัวเรื่องรายจ่าย หลังๆช่างมัน ตราบใดที่เรายังมีเรี่ยวแรงทำงานหาเงินได้ การจ่ายค่าอาหาร+ทรายแมวเพื่อต่อชีวิตสัตว์โลกได้เราว่ามันคุ้ม ถือว่าทำบุญทำทาน ได้เห็นเขามีชีวิตที่ดีขึ้น
ตัวที่อยากมาแนะนำ คือ โอริโอ้ เพศเมียค่ะ น้องเล็กสุดของบ้าน
แม่มัน ชื่อ ขี้อ้อน เป็นแมวจรที่โดนรถชนแล้วระหกระเหินไปออกลูกบ้านนั้นบ้านนี้ จนเวียนมาถึงบ้านเรา =_="
เราเลยเลี้ยงตั้งแต่มันยังไม่คลอดเลย (ตอนนั้นมีแมวอยู่แล้ว 3 ตัว ซึ่งเคยเป็นแมวจรมาหมด กลายเป็น 4 แล้ว)
ไม่ได้คิดว่าพอลูกมันออกมาจะรวมอีกเป็นเท่าไร แต่ด้วยความสงสารก็เลยเลี้ยงดูเป็นแมวบ้านเสีย
พอออกมาอีก 3 ตัว เลยรวมเป็น 7 ตัว (เลขสวย) 555+
โอริโอ้เกิดมาเป็นตัวสุดท้อง ผอมแห้งแรงน้อยมากกกกกกก เมื่อเทียบกับพี่ๆ ตอนแรกคิดว่าจะไม่รอด (ตัวสีขาว เล็กสุด)
โอริโอ้เริ่มโตแต่ยังไม่ทันพี่ๆ... ขาแข้งอ่อนแรง เดินๆล้มๆ ตัวเล็กมาก
ปัญหาเริ่มเกิดเมื่อจู่ๆโอริโอ้ตาแฉะ เช็ดตาให้ทุกวันก็ไม่หาย พาไปหาหมอพบว่าตาอักเสบ (ตัวแม่มันตาไม่ค่อยดีอยู่แล้ว น่าจะเป็นกรรมพันธุ์)
นมก็ไม่ค่อยกินเพราะอ่อนแอดูดไม่ทันพี่ๆ เรากับแม่เลยต้องไปหาซื้อนมแพะและป้อนทั้งนม ป้อนทั้งยาฆ่าเชื้อ ยาแก้อักเสบ และหยอดตาให้ทุกวัน ทำทุกอย่างให้มันรอดให้ได้ อาการของโอริโอ้แรกๆย่ำแย่ ตาขุ่นจากที่เคยใสๆ เยื่อสีแดงหุ้มรอบดวงตา เสี่ยงบอดมากแม้จะได้รับการรักษาจากหมอตลอด ต้องขุนบำรุงสุดๆ ไปหาหมอวันเว้นวัน
แต่โอริโอ้ก็มองเห็น วิ่งซนได้กับพี่ๆ ปีนป่ายเก่ง แม้แต่หลังแม่มัน =_="
ปาฏิหาริย์ก็ยังมีบ้าง เยื่อตาสีแดงค่อยๆหาย.....แต่ก็พบว่าตาเหมือนจะเป็นต้อขุ่นๆ มีสีขาวๆคลุมดวงตา
แม้ตาจะไม่ค่อยดีแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด เริ่มอ้วนกว่าพี่ทุกๆตัว =[]="
ตอนนี้โอริโอ้เป็นสาวแล้ว สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ทำหมัน ฉีดยาครบ
โปรดเรียกฉันว่า "นางพญาโอ้"
สิ่งที่อยากมาแชร์กัน คือ เราเห็นคุณค่าสัตว์ ถ้าวันนั้นเราไม่ยื้อมัน ไม่ช่วยมัน ปล่อยให้มันเป็นไปตามยถากรรม คงไม่มีโอริโอ้ในวันนี้
ดีใจที่เงินไม่กี่พันแต่สามารถช่วยหนึ่งชีวิตได้ แม้โอริโอ้จะตาไม่สมบูรณ์ แต่ก็โตมาอย่างสมบูรณ์ที่สุด
ตราบใดที่เรายังมีเรี่ยวแรงหาเงินได้ บางครั้งอย่าลังเลหรือเสียดายเพียงเพื่อช่วยชีวิตหนึ่งเลยค่ะ