ทำไมถึงชอบ “เต่านินจา” ?
คงเพราะว่าเราโตมากับมันล่ะมั้ง …
เราเป็นเด็กติดการ์ตูน ติดเกม ได้ดูเต่านินจาในทีวีช่วงที่กำลังซนพอดีก็เลยชอบ บวกกับเกมในเครื่องแฟมิลี่ที่มีให้เล่น 2 ภาค ซึ่งภาคแรกอ่ะไม่เท่าไหร่ (โคตรยาก) แต่ภาค 2 ที่มันเล่น 2 คนพร้อมกันแบบช่วยกันสู้ได้เนี่ย มันสุดยอดไปเลยนะ เพราะเรามีน้องชายที่อายุห่างกัน 2 ปีด้วย เวลาเกมอะไรที่มันเล่นพร้อมๆกัน 2 คนได้เนี่ยจะถือว่าสนุกเป็นพิเศษ
พอโตขึ้นมาหน่อย การ์ตูนเต่านินจายังคงมีมาฉายวนไปวนมาอยู่เรื่อยๆ เกมก็มีภาคใหม่ออกมา ตอนนั้นที่ชอบมากๆก็คงจะเป็นภาค Turtle in Time บนเครื่องซุปเปอร์ ซึ่งต้องยอมรับเลยว่าบริษัท Konami นี่เก่งในการสร้างเกมที่สามารถเล่นได้พร้อมๆกันมาก เช่นพวก Contra , Twinbee อะไรแบบนี้ แต่จะมาพีคสุดก็คงจะเป็นยุคที่เต่านินจาถูกเอามาทำเป็นหนัง 3 ภาคตอนปี 1990 , 1991 และ 1993 ตามลำดับ ซึ่งตอนนั้นถือว่าสุดยอดมากๆ แม้ว่าช่วงนั้นจะมีหนังเรื่องอื่นที่ทำมาจากการ์ตูนหรือเกม เช่น Super Mario Bros. หรือ Street Fighters แต่หนังเต่านินจาสำหรับเด็กอายุ 10 ขวบอย่างผมก็ถือว่าเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ เต่า 4 ตัวในชุดยางที่ออกมาควงอาวุธต่อสู้ ถือว่าล้ำสุดๆในตอนนั้น ก็มีสู้กับ Shredder และสัตว์ประหลาดชุดยางตัวอื่นๆ เป็นอะไรที่สนุกมากๆ ดูแล้วดูอีกจนม้วนเทปวีดีโอเปื่อยเลยก็ว่าได้ ถือว่าเป็นหนังขึ้นหิ้งในดวงใจเลย
เวลาผ่านไปเกือบ 20 ปี มีการนำการ์ตูนเก่าๆยุค 90 เอามาทำใหม่หลายเรื่อง อย่างเช่น Thundercat และ He-Man แล้วยังมีการ์ตูนผู้หญิงอื่นๆอีก แต่ก็ไม่ได้ติดตามอะไรมากนัก (แม้ว่าจะเคยชอบ Thundercat มากๆเมื่อตอนเด็กก็ตาม) จนในที่สุดช่อง Nickelodeon ก็นำเอาเต่านินจามาปัดฝุ่นรีบูทใหม่ ทำเป็น 3D อนิเมชั่นมาฉายในทีวีใหม่อีกครั้ง แล้วก็กลายมาเป็นอนิเมชั่นเวอร์ชั่นหนังโรง (TMNT) เมื่อปี 2007
พอมาถึงปี 2014 เมื่อเข้าสู่ยุคที่ชุดยางและหุ่นเชิดแทบไม่มีบนจอภาพยนตร์อีกต่อไป หนังเต่านินจาได้กลับมาอีกครั้ง ภายใต้การดูแลของ Michael Bay ซึ่งในความเห็นของเราแล้วถือว่าทำออกมาได้ดีมากๆเลย ทั้งตัวเต่านินจาที่ถูกออกแบบมาใหม่ บวกกับความบันเทิงของหนังที่มีมากพอสมควร ทำให้เรารู้สึกพึงพอใจกับการกลับมาบนจอภาพยนตร์ของเหล่าเต่านินจามากๆ แล้วยังลามไปถึงของเล่นที่ทำออกมาทั้งของใหม่ที่อิงตามภาพยนตร์ กับของเก่าที่เอามารีเมคใหม่อีกครั้ง ภาพของตัวเองตอนเด็กที่ไม่เคยเป็นคนร้องไห้เมื่ออยากได้ของเล่นได้ย้อนกลับมา วันนั้นเป็นครั้งแรกที่เราน้ำตาคลอ (จริงๆก็อยากร้องแต่กลัวโดนตบ) เพราะว่าพ่อไม่ยอมซื้อเต่านินจาที่ลดราคาเหลือตัวละ 99 บาทที่ห้างนิวเวิร์ลดให้ แต่แล้วในที่สุด วันนี้เราก็มีโอกาศได้ถือของเล่นหน้าตาเหมือนกันในราคา 500 บาทในมือของเราอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลย ทำให้ปีนี้พอเต่านินจาออกภาคใหม่ (Out of the shadow) เราก็เลยตั้งหน้าตั้งตารอที่จะดู แล้วพอหนังเข้าฉายก็ไม่รอช้ารีบหาเวลาว่างมาดูให้ได้
เราเล่นฟิตเนสเสร็จตอน 3 ทุ่มแล้วเดินจาก อสมท. เพื่อมาดูหนังเต่านินจา 2 รอบ 3 ทุ่ม เราใช้เวลาเดิน 15 นาที เพื่อมาพบกับแถวรอซื้อตั๋วหนังที่ยาวเหยียด (ไม่รู้ทำไม) เราไปถึงโรงตอนประมาณ 3 ทุ่ม 25 พอโผล่หน้าเข้าไป เสียงโฆษณายังคงดังอยู่ ก็เลยย้อนกลับไปที่ห้องน้ำเพื่อไปฉี่เผื่อไว้ก่อนซักครั้ง ก่อนจะกลับมาที่โรงหนังใหม่ แล้วหนังก็เริ่มพอดี
หนังเต่านินจาภาคนี้ยังคงมี Michael Bay ทำหน้าที่แค่นั่งแท่นผู้อำนวยการสร้าง แล้วก็มีฉากบางฉากที่ทำขึ้นมาเพื่อบอกว่า “I’m Michael Bay Bitch !” อย่างชัดเจน แต่ฉากอื่นๆก็เป็นการโยงเรื่องไปเรื่อยเปื่อยแบบธรรมดา ผิดกับหนังภาคที่แล้วที่มี Jonathan Liebesman เป็นผู้กำกับ ที่กำกับได้สนุกและมีเสน่ห์กว่า อาจเป็นเพราะว่าเขาเคยกำกับหนังฟอร์มใหญ่ที่ใช้เอฟเฟคเยอะๆมาหลายเรื่องแล้ว ผิดกับผู้กำกับภาคนี้ ที่ชื่อ Dave Green ที่เพิ่งเคยกำกับหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 และหนังก่อนหน้านี้ (Earth to Echo) นั้นเป็นหนังเด็ก จึงทำให้ Teenage Mutant Ninja Turtles : Out of Shadow นี้ มีโทนออกไปทางหนังเด็กมากๆ จนบางครั้งก็ดูน่าเบื่อไปเลย ฉากหลายฉากไม่ใช่ฉากใหม่ เหตุการณ์บางเหตุการณ์ก็เคยเห็นจากหนังเรื่องอื่นๆมาแล้ว แทบไม่มีช่วงไหนที่ทำให้ตื่นเต้นได้เลย หลายช่วงพยายามทำให้เนื้อเรื่องมีความซับซ้อน แต่ก็กลายเป็นความซับซ้อนที่สะเปะสะปะที่ไม่จำเป็น แต่ก็ยังดีที่มีการออกแบบตัวละครที่ดี และมีตัวละครคลาสสิคโผล่ออกมาให้แฟนๆการ์ตูนเต่านินจาได้ประทับใจเล่น ส่วนที่เหลือนนั้น ก็ทนอั้นฉี่ดูอย่างไม่ต้องคิดอะไร
เมื่อหนังจบ แม้ว่าจะไม่สนุก แต่ก็ยังมีความรู้สึกอยากที่จะไปกว้านซื้อของเล่นล็อทใหม่ของเต่านินจา เอามากองสุมไว้ในห้องอยู่ดี ความผูกพันธุ์ของเรากับตัวละครที่มีมาอย่างยาวนานครึ่งค่อนชีวิต ยังคงทำให้เราชอบตัวละครเหล่านี้ และก็รู้ดีว่าหนังเรื่องนี้ทำออกมาเพื่อต่อยอดเกมกับของเล่น แต่ก็อย่างที่รู้ๆกันแหล่ะ ว่ายังไงๆเราก็ชอบเต่านินจา
ฝากเข้าไปอ่านตอนอื่นๆของ blog ด้วยนะครับ ...
https://nospoil.wordpress.com/
เต่านินจา กับ ความทรงจำวัยเด็ก
ทำไมถึงชอบ “เต่านินจา” ?
คงเพราะว่าเราโตมากับมันล่ะมั้ง …
เราเป็นเด็กติดการ์ตูน ติดเกม ได้ดูเต่านินจาในทีวีช่วงที่กำลังซนพอดีก็เลยชอบ บวกกับเกมในเครื่องแฟมิลี่ที่มีให้เล่น 2 ภาค ซึ่งภาคแรกอ่ะไม่เท่าไหร่ (โคตรยาก) แต่ภาค 2 ที่มันเล่น 2 คนพร้อมกันแบบช่วยกันสู้ได้เนี่ย มันสุดยอดไปเลยนะ เพราะเรามีน้องชายที่อายุห่างกัน 2 ปีด้วย เวลาเกมอะไรที่มันเล่นพร้อมๆกัน 2 คนได้เนี่ยจะถือว่าสนุกเป็นพิเศษ
พอโตขึ้นมาหน่อย การ์ตูนเต่านินจายังคงมีมาฉายวนไปวนมาอยู่เรื่อยๆ เกมก็มีภาคใหม่ออกมา ตอนนั้นที่ชอบมากๆก็คงจะเป็นภาค Turtle in Time บนเครื่องซุปเปอร์ ซึ่งต้องยอมรับเลยว่าบริษัท Konami นี่เก่งในการสร้างเกมที่สามารถเล่นได้พร้อมๆกันมาก เช่นพวก Contra , Twinbee อะไรแบบนี้ แต่จะมาพีคสุดก็คงจะเป็นยุคที่เต่านินจาถูกเอามาทำเป็นหนัง 3 ภาคตอนปี 1990 , 1991 และ 1993 ตามลำดับ ซึ่งตอนนั้นถือว่าสุดยอดมากๆ แม้ว่าช่วงนั้นจะมีหนังเรื่องอื่นที่ทำมาจากการ์ตูนหรือเกม เช่น Super Mario Bros. หรือ Street Fighters แต่หนังเต่านินจาสำหรับเด็กอายุ 10 ขวบอย่างผมก็ถือว่าเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ เต่า 4 ตัวในชุดยางที่ออกมาควงอาวุธต่อสู้ ถือว่าล้ำสุดๆในตอนนั้น ก็มีสู้กับ Shredder และสัตว์ประหลาดชุดยางตัวอื่นๆ เป็นอะไรที่สนุกมากๆ ดูแล้วดูอีกจนม้วนเทปวีดีโอเปื่อยเลยก็ว่าได้ ถือว่าเป็นหนังขึ้นหิ้งในดวงใจเลย
เวลาผ่านไปเกือบ 20 ปี มีการนำการ์ตูนเก่าๆยุค 90 เอามาทำใหม่หลายเรื่อง อย่างเช่น Thundercat และ He-Man แล้วยังมีการ์ตูนผู้หญิงอื่นๆอีก แต่ก็ไม่ได้ติดตามอะไรมากนัก (แม้ว่าจะเคยชอบ Thundercat มากๆเมื่อตอนเด็กก็ตาม) จนในที่สุดช่อง Nickelodeon ก็นำเอาเต่านินจามาปัดฝุ่นรีบูทใหม่ ทำเป็น 3D อนิเมชั่นมาฉายในทีวีใหม่อีกครั้ง แล้วก็กลายมาเป็นอนิเมชั่นเวอร์ชั่นหนังโรง (TMNT) เมื่อปี 2007
พอมาถึงปี 2014 เมื่อเข้าสู่ยุคที่ชุดยางและหุ่นเชิดแทบไม่มีบนจอภาพยนตร์อีกต่อไป หนังเต่านินจาได้กลับมาอีกครั้ง ภายใต้การดูแลของ Michael Bay ซึ่งในความเห็นของเราแล้วถือว่าทำออกมาได้ดีมากๆเลย ทั้งตัวเต่านินจาที่ถูกออกแบบมาใหม่ บวกกับความบันเทิงของหนังที่มีมากพอสมควร ทำให้เรารู้สึกพึงพอใจกับการกลับมาบนจอภาพยนตร์ของเหล่าเต่านินจามากๆ แล้วยังลามไปถึงของเล่นที่ทำออกมาทั้งของใหม่ที่อิงตามภาพยนตร์ กับของเก่าที่เอามารีเมคใหม่อีกครั้ง ภาพของตัวเองตอนเด็กที่ไม่เคยเป็นคนร้องไห้เมื่ออยากได้ของเล่นได้ย้อนกลับมา วันนั้นเป็นครั้งแรกที่เราน้ำตาคลอ (จริงๆก็อยากร้องแต่กลัวโดนตบ) เพราะว่าพ่อไม่ยอมซื้อเต่านินจาที่ลดราคาเหลือตัวละ 99 บาทที่ห้างนิวเวิร์ลดให้ แต่แล้วในที่สุด วันนี้เราก็มีโอกาศได้ถือของเล่นหน้าตาเหมือนกันในราคา 500 บาทในมือของเราอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลย ทำให้ปีนี้พอเต่านินจาออกภาคใหม่ (Out of the shadow) เราก็เลยตั้งหน้าตั้งตารอที่จะดู แล้วพอหนังเข้าฉายก็ไม่รอช้ารีบหาเวลาว่างมาดูให้ได้
เราเล่นฟิตเนสเสร็จตอน 3 ทุ่มแล้วเดินจาก อสมท. เพื่อมาดูหนังเต่านินจา 2 รอบ 3 ทุ่ม เราใช้เวลาเดิน 15 นาที เพื่อมาพบกับแถวรอซื้อตั๋วหนังที่ยาวเหยียด (ไม่รู้ทำไม) เราไปถึงโรงตอนประมาณ 3 ทุ่ม 25 พอโผล่หน้าเข้าไป เสียงโฆษณายังคงดังอยู่ ก็เลยย้อนกลับไปที่ห้องน้ำเพื่อไปฉี่เผื่อไว้ก่อนซักครั้ง ก่อนจะกลับมาที่โรงหนังใหม่ แล้วหนังก็เริ่มพอดี
หนังเต่านินจาภาคนี้ยังคงมี Michael Bay ทำหน้าที่แค่นั่งแท่นผู้อำนวยการสร้าง แล้วก็มีฉากบางฉากที่ทำขึ้นมาเพื่อบอกว่า “I’m Michael Bay Bitch !” อย่างชัดเจน แต่ฉากอื่นๆก็เป็นการโยงเรื่องไปเรื่อยเปื่อยแบบธรรมดา ผิดกับหนังภาคที่แล้วที่มี Jonathan Liebesman เป็นผู้กำกับ ที่กำกับได้สนุกและมีเสน่ห์กว่า อาจเป็นเพราะว่าเขาเคยกำกับหนังฟอร์มใหญ่ที่ใช้เอฟเฟคเยอะๆมาหลายเรื่องแล้ว ผิดกับผู้กำกับภาคนี้ ที่ชื่อ Dave Green ที่เพิ่งเคยกำกับหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 และหนังก่อนหน้านี้ (Earth to Echo) นั้นเป็นหนังเด็ก จึงทำให้ Teenage Mutant Ninja Turtles : Out of Shadow นี้ มีโทนออกไปทางหนังเด็กมากๆ จนบางครั้งก็ดูน่าเบื่อไปเลย ฉากหลายฉากไม่ใช่ฉากใหม่ เหตุการณ์บางเหตุการณ์ก็เคยเห็นจากหนังเรื่องอื่นๆมาแล้ว แทบไม่มีช่วงไหนที่ทำให้ตื่นเต้นได้เลย หลายช่วงพยายามทำให้เนื้อเรื่องมีความซับซ้อน แต่ก็กลายเป็นความซับซ้อนที่สะเปะสะปะที่ไม่จำเป็น แต่ก็ยังดีที่มีการออกแบบตัวละครที่ดี และมีตัวละครคลาสสิคโผล่ออกมาให้แฟนๆการ์ตูนเต่านินจาได้ประทับใจเล่น ส่วนที่เหลือนนั้น ก็ทนอั้นฉี่ดูอย่างไม่ต้องคิดอะไร
เมื่อหนังจบ แม้ว่าจะไม่สนุก แต่ก็ยังมีความรู้สึกอยากที่จะไปกว้านซื้อของเล่นล็อทใหม่ของเต่านินจา เอามากองสุมไว้ในห้องอยู่ดี ความผูกพันธุ์ของเรากับตัวละครที่มีมาอย่างยาวนานครึ่งค่อนชีวิต ยังคงทำให้เราชอบตัวละครเหล่านี้ และก็รู้ดีว่าหนังเรื่องนี้ทำออกมาเพื่อต่อยอดเกมกับของเล่น แต่ก็อย่างที่รู้ๆกันแหล่ะ ว่ายังไงๆเราก็ชอบเต่านินจา
ฝากเข้าไปอ่านตอนอื่นๆของ blog ด้วยนะครับ ...
https://nospoil.wordpress.com/